Sunday, April 16, 2017

ලෑන උඩින් ඉගිල්ලිලා







මේ ලියවෙනා පෝස්ටුවට අදාළ කාල වකවානුව වශයෙන් සඳහන් කළහොත් එය අදාළ වන්නේ එක්දහස් නවසිය අනූ හතර මුල් අවධියට වන වග හරිහැටිව කිව හැක්කේ මේ ලියවෙනා සිද්දිය සිදුවුයේ අම්බලන්ගොඩයා සාපෙළ විභාගය අවසන් කොට දැහැමින් සෙමින් කාලය ගතකලාවූ අවධියේ නිසාය. සාපෙළ විභාගය අවසන්වීම යනු එතෙක් කල් නිවසේ මධ්‍යම රජයෙන් ක්‍රියාත්මක වූ අධීක්ෂණ කටයුතු මදකට ලිහිල් කරනා කාලවකවානුවක් වශයෙන් හදුන්වන්නට පුලුවනිය. උසස්පෙළ පටාන්ගන්නාතුරු රිසිසේ රස්තියාදුවක් ගැසීමට ලබෙනාවූ ගන්දබ්බ අවස්තාවක් වන සාපෙළ අවසාන වීම අම්බලන්ගොඩයා භාවිතයට ගන්නේ තම ඥාති හිතමිත්‍රාදීන් වෙත පවතිනා සම්භන්ධතාවයන් අලුත්කර ගැනීම උදෙසාය. සතියක් මවු පාර්ශවයේ ඥාතීන්ගේ නෑදෑකම් අලුත්කර ගැනීමෙහිලා තම කාලය මිඩංගු කරනා ගොඩයා තවත් සතියක් පිය පාර්ශවයේ නෑදෑකම් අලුත්කරගැනීම උදෙසා යොදවනවාය. ළඟකදී පැවැත්වෙන විභාගයක් වැනි අධ්‍යාපන කටයුත්තක් නොමැති නිසාවෙන් මද්‍යම රජයෙන් වැඩි බලපෑමක් නොමැති නමුත් නැදෑකම් අලුත්කරගනීම වෙනුවෙන් ගමන් බිමන් සඳහා මුදල් ප්‍රතිපාදන වෙන්කර ගැනීමට ඉදිරිපත් කෙරෙනා වවුචර්පත් කිසිදු සලකා බැලිල්ලකින් තොරවම ප්‍රතික්ෂේප වනවාය. එහෙත් විකල්පයක් වශයෙන් ගත්කල මධ්‍යම රජයට හොර රහසින් අගමැති තුමිය තම වැය ශීර්ෂයෙන් මුදල් ප්‍රතිපාදන ලබාදෙන බැවින් අම්බලන්ගොඩයා තම නෑදෑකම් අලුත්කරගනීමේ ගමන්බිමන්වල යෙදීම අඛණ්ඩව කරගෙන යනවාය. 

එවන් ආකාරයෙන් කාලය ගතවෙනා අල්ලපනල්ලේ අම්බලන්ගොඩයා ගේ නැන්දනියකගේ නිවස නැවත ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමේ වැඩ කටයුත්තක් පටන් ගැනුනේ ගොඩයා සෑහෙන තරමකට කාර්යබහුල කරමින්ය. ගොඩයාගේ පියාගේ බාල සහෝදරිය නිසාත්, ගොඩයා සිටින්නේ සාපෙළ අවසන්කරනලදුව සංක්‍රාන්ති සමයක් ගත කරනා කාල වකවානුවක නිසාත්, නැන්දනියගේ නිවස ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමේ වැඩ කටයුත්තට ගොඩයා බොක්කෙන්ම සහයෝගය දෙන්නට ඉදිරිපත් වෙනවාය. එම වැඩකටයුත්තට ශ්‍රමය සැපයීමෙහිලා සඟවාගත් තුන්වන අරමුණක් නොමැති නමුත් ගෙදරදොරේ වැඩ කටයුත්තකට මලාට ඇඟ වෙහෙසවන්නේ නැති ගොඩයා වැනි සීතල හාදයකු එවන් බරසාර වැඩ කටයුත්තකට ශ්‍රමය සපයනවා යන කරුණ සෑහෙන්න තරමේ පුදුම සහගත කාරනාවක්ය. 

මෙම චේදයෙන් ලියවෙනා අම්බලන්ගොඩගේ නැන්දනියගේ වටපිටාව ගැන කරුණු හුදෙක්ම පුරාජේරුව පැවසීමේ අභිමතාර්ථයෙන් ලියනා එව්වා නොවෙනා වගට පාඨක සැම වටහාගත මනාය. ඒ මන්ද යත් ලියවෙනා පෝස්ටුවට කාබනික පොහොර සපයනා නැන්දනියගේ නිවස සහ එම වටපිටාව ගැන යමක් ලිවීම මෙහිලා වැදගත්  කාරනාවක් නිසාය. නැන්දනිය විවාහ වී සිටිනා මාමි කාරයා ඇතුළු ඔහුගේ පරපුර ඉඩම් හිමි වැවිලි කරුවන්ය. වැවිලි කරුවන් කීවාට එසේ මෙසේ වැවිලි කරුවන් නොවෙනා ඔවුන්ගේ ඉඩකඩම් වල වපසරිය අක්කර වලින් ගණනය කළහොත් සියයකට වැඩි වෙනවාය. නැන්දනියගේ නිවස පිහිටි සීමාවට මදක් ඔබ්බෙන් තිබෙනා රබර් රොටි මෙව්වා කරනා ගොඩනැගිල්ලද, කුරුදු වැඩ කරනා ගොඩනැගිල්ලද තුන්සිය හැටපස් දවසේම කාර්යබහුල සිරි ඉසිලුවෝය. නැන්දනියගේ නිවස පිහිටි වටපිටාව නිරන්තරයෙන් කුරුඳු තලනා සේවක පිරිසත්, ඊට සමගාමීව සිදුවන රබර් කැපීමේ සේවක පිරිසත් නිතර හැසිරෙන පටපිටාවත් බැවින් තුන්සිය හැටපස් දවස පුරාම සෙනග පිරී ඉතිරෙනා සිරි ඉසිලුවෝය. 

සෙනග පිරිස අතරින් සුවිශේෂී පුද්ගලයින් උන්නේ දෙදෙනෙකු පමණය. එයින් එක් අයෙකු වන්නේ සියලු වතු වැඩ පාලනය කරනා කන්කානම් තැන වන අතර අනෙකා වත්තේ සියලු වාහන එහා මෙහා ගෙනයන රියදුරාය. කන්කානියා හොස්ස ලඟින් මැස්සා යන්නට බැරි තරම් බොරු ආඩම්බරකමක් මවාගන්නා ලද වයස පනහ ඉක්මවූ පුද්ගලයකු වන අතර රබර් දුම් ගසනා මඩුවට ගිය කල රබර් රොටි වලින් කන්කානියා වෙනකොට හඳුනාගැනීමට ඉතාමත් අපහසුය. ඒ මන්ද යත් කන්කානියා අඳින්නේ පළඳින්නේ රබර් රොටි පැහැ සරොම් කමීස බැවින් හා කන්කානියාගේ ශරීරයටද දිය රෝලේ අල්ලන ලද රබර් රොටියක් වැනිවූ පැතලි කෙට්ටු එකක් වීමය. නිරන්තරයෙන් බුලත් විටෙන් සප්පායම් වී සිටින කන්කානියා වැඩ කරනා සේවකයින්ට කිසිදු බුරුලක් නොමැති පුද්ගලයකු වන බැවින් කන්කානියා එලි පෙහෙලියේ සිටිනා අල්ලපනල්ලේ සේවකයින් යමරෙට වැඩ කරනා ස්භාවයක් ඉසිලු අතර කන්කානියා එලි පෙහෙලියේ නොමැති අතරේ වැඩි හරියක් සිදුවුයේ කයිවාරු ගැසිලි පමණය. 

සිටිනා තැනදී "කංකානම් මහත්තයා" යන නමින් හැඳින්වුණු හේ නැති තැන්වලදී "කන්කානියා" "ගොට්ටා" "බැලයා" යන නම් වලින් විරුදාවලිය ලබනවාය. සේවකයින්ද ඇස්කොට් ගැසීම හෙවත් මාටියා ගැසීමේ කලාවේ අගතැන්පත් උදවිය වූ අතර කුරුඳු දර මිටියක්, රබර් රොටි කිහිපයක්, තලා හන්දි කරනලද කුරුදු කෝටු කිහිපයක් ඇසුරු සැනින් කන්කානියාගේ ඇස මානයෙන් වාෂ්ප කිරීමට අතිදක්ෂ පිකාසොලා වෙනවාය. අක්කර සියයක පමණ වපසරියක් පාලනය කිරීමටත් ආරක්ෂා කිරීමටත් සිටිනා එකම තැනැත්තා කකානම් තැන පමණක් වන නිසා උදෑසන පටන් හවස් වනතුරු කන්කානම් තැන යනු හොරෙන් කුරුඳු කපනා එවුන් ඇල්ලීමේ වැටලීම් සඳහාද, ඔට්ටපාළු ගලවන ගැහැනුන් ඇල්ලීමේ වැටලීම් සඳහාද, සබර් ගස් (රබර් ගස්) කැපීමේ දර හොරුන් ඇල්ලීමේ වැටලීම් සඳහාද අඛණ්ඩව සහභාගී වූ හෙන බිසී චරිතයක්ය. මාමිලාගේ නිවසද එෆ් බී අයි ප්‍රධාන කාර්යාලය තරම් බිසී නිවසක් වූ අතර නිතර කතාබහ වුයේ තම දේපල බලෙන් පැහැරගැනීමට මාන බලන්නාවූ හොරුන්ගේ නම් ගම් සහ ඔවුන්ගේ ක්‍රියාදාමයන් ගැන පමණය. මාමිලාගේ වත්ත පිහිටි ප්‍රදේශයේ පොලිසියේ පැමිණිලි පොත තුන්කාලක්ම පිරී තිබුනේ මාමිලා විසින් හොරුන්ට විරුද්දව කරනා ලද පැමිණිලි වූ අතර පොලිසිය යනු මාමිලා දිනෙකට වාරයක් ආගිය ඥාති නිවසක් බඳු තැනක්ය. පැමිණිලි විභාග කරන්නට බයිසිකල් කටුවකින් වත්ත වෙත ගාටනා පොලිස් රාළහාමිලා යනු සුලභ දර්ශනයක් වූ අතර මාමිලා ඒ රාලහාමිලාට කිසිදාක තේ වතුර ජුන්ඩකින් වත් සංග්‍රහ නොකරන්නට හොඳහැටි වගබලාගත් නිසා චූදිත පාර්ශවයන් කිසිදා දඬුවමකට යටත්වූ වගක් එදා මෙදා තුර අසා නොමැතිය. කන්කානියා විසින් රැගෙන එන්නාවූ හොට් නිවුස් වලට සාපේක්ෂව මාමිලා තමුන් සතු ෂොට්ගන් තුවක්කුවද රැගෙන සබර් ගස් කුරුඳු ගස් අතරින් නොපෙනී ගියද කිසිදා වෙඩි ශබ්දයක් නම් අසුනේ නැතිය. වැරදිලාවත් ඒ මලකඩ තුවක්කුවෙන් ගිනි බින්දානම් වෙඩිල්ල වදිනා එකා මැරෙන්නේ පිටගැස්ම හදිලාය.

රියදුරු පාල බොහොමත්ම තරුණ වයසේ සිටියා වූ පුද්ගලයකු වන අතර මාමිගේ වත්තේ සහ නිවසේ භාවිතා වන වාහන එහා මෙහා කිරීමට බලතල සහිතවූ එකම පුද්ගලයාය. වෑන්, කාර්, ලොරි, අත් ට්‍රැක්ටර්, මෝටර් සයිකල් වලින් සමන්විත මාමි කාරයාගේ දේපල වපසරිය ඇතුලේ තිබූ වාහන සියල්ලෙන්ම පාල නිරන්තරයෙන්ම භාවිතා කල එකම වාහනය වන්නේ අත් ට්‍රැක්ටරය හෙවත් ලෑන්ඩ් මාස්ටරය පමණය. උදෑසන සිට ඉර බසිනාතුරු පාලට සහ ලෑනට විවේකයක් ලැබුනානම් ඒ පාල දහවල් ආහාරය බුදිනා අල්ලපනල්ලේ පමණය. පාල තරුණ වයසේ උන් ජව සම්පන්න ඉලන්දාරියකු බැවින් ලෑන ආම්බාන් කිරීම පාලට කජු කනවා වාගේ වැඩක්ය. ලෑන පොල් ගසක් දිගේ ගියද එහි උපරිම ජවය භාවිතයට ගැනීම පාලගේ සිරිතක් වන අතර ලෑන ගමනක් යන්නට පිටත් වන්නේ පොළොවේ පස් කාගෙනය. කන්දේද, පල්ලමේද, වංගුවේද, තැනිතලාවේද පාල විසින් දක්කන ලද ලෑන එහි උපරිම වේගය සාක්ෂාත් කරමින් ධාවනය වූ අතර පාරේ තිබෙනා වලවල් උඩින් ලෑන වේගයෙන් යද්දී පාල උන්නේ දැනුනා නොදැනුනා ගානටය. 

එයාකාර වූ පරිසර රාමුවක් යටතේ නැන්දාගේ නිවස සෑදීමේ කටයුතු වලට අම්බලන්ගොඩයා බොක්කෙන්ම සහයෝගය දෙන අතර ගොඩයාගේ ඇස නිරන්තරයෙන් රැඳෙන්නේ ඒ අරුම පුදුම යන්තරය දිහාවටය. ඒ මන්ද යත්, එවකට ගොඩයා යනු රතගාය උපරිමයටම තිබෙනා ජීවියෙකු වීමය. රෝද හතරේ වාහනයක් පැදවීමේ කලාව දැන උන්නද ලෑන්ඩ් මාස්ටරය යන මෙවලම ක්‍රියාත්මක වන්නේ කෙසේද යන කුහුල ගොඩයාගේ ඔලුවේ නිරන්තරයෙන් රජකළ ප්‍රශ්නාර්තයක්ය. ඉඳහිටෙක රවියා විසින් රැගෙන එනා රවියාගේ බාල මාමිගේ ලෑන පදවන්නට අවස්තාවක් එතෙක් නොලැබී තිබුනේ එම ලෑන පදවන්නට ලැබෙනා සියලූම අවස්ථා වලදී අපගේම හිත මිත්‍ර නිරංජනයා රියදුරු ආසනයට පැන ලෑන දක්කන්නට ඉදිරිපත්වන නිසාය. එකල නිරංජනයා වාහනයක රියදූරු අසුනට වැඩි කල ඌව එම ආසනයෙන් බැස්සවීම කිසිසේත්ම සිදුකල නොහැකි වර්ගයේ කටයුත්තක්ය.


ලෑන පිළිබඳව සිහිනය හිත ඇතුලේ තුන්තිස්පැයේම රජකරද්දී  ගොඩයා මේසන් බාස්ලාට සහයෝගය දීම අඛණ්ඩව කරගෙන යනවාය. එම්.බී.බී. එස් කෙරුවාව හෙවත් "මේසන් බාස්ට බදාම සැපයීම" පාඨමාලාව නොමිලේම හැදෑරීමට ලැබෙනා අවස්තාවක් බැවින් ගොඩයා වැලි හැලීමේ හිටං මේසන් බාස්ගේ බදාම ලෑල්ල ලඟට ඇනූ බදාම ගෙනවිත් දැමීම දක්වා සියලුම කටයුතු නොපැකිලව ඉටු කරනවාය. මේ කියනා එම්.බී.බී.එස් කෙරුවාවේ ගොඩයා කොතරම් සාර්ථකද යත් මේසන් බාස්ලා තම රාජකාරිය අවසාන කරන හෝරාව වෙද්දී ගොඩයාව සමාන්‍ය ස්වරූපයෙන් දැකගන්නට නම් වතුර බාල්දි විස්සක් තිහක් නාවා පිරිසිදුකර ඉන්නට ඕනෑය. බදාම සැපයීමේ රාජකාරිය අවසන් වන හෝරාව හෙවත් සවස පහ ආසන්න වෙද්දී ගොඩයා ගෝලයා ලෙසත් ගෝලයා නිවසේ එකෙකු ලෙසත් දිස්වෙනවාය.  ඒ මන්ද යත් බාස්ලාගේ පලපුරුදු ගෝලයින් තම රාජකාරිය කිරීමේදී බදාම තම ඇඳුම්වල සහ ශරීරයේ උලාගනීම අවම වීමත් ගොඩයා එහි උපරිමය හෙවත් සිමෙන්ති කොට්ටයක දෙකක බදාම ඇඟේ හලාගැනීමත් නිසාය. ඊට තවත් එක් හේතුවක් වන්නේ බදාම සැපයීමේ සේවාවේ නිරතවන අල්ලපනල්ලේ ගොඩයාගේ විඥ්ඥානය ලෑන පසුපස හඹා යෑමත්ය. බදාම ඇනීම අතරතුර ගොඩයා රියදුරු පාල සමග  හැකි සෑම අවස්තාව්කම් කතාවට වැටෙන්නේ ලෑන පැදවීමේ අභිමතාර්තය හිතේ තබාගෙනය. බදාම ඇනීම සහ මේසන් බාස්ලාට උදව් කිරීම සම්භන්ධව නැන්දා කිසිසේත්ම අනුකූලතාවයක් නොමැති වුවත් ගොඩයා විනෝදයට කරනා දෙයක් නිසා නැන්දා කිසිවක් කියන්නේ නැතිය. එය එසේ වුවත් හවස් වනවිට බදාම නාගෙන ඉන්නා ගොඩයා දකින නැන්දාට සිතෙනවා ඇත්තේ ගහපු පදේකුත් නැත බෙරේ පලු දෙකමත් නැත වාගේ දැනීමක්ය.

නැන්දා හැරුණකොට මාමි කාරයා ඇතුළු ඔහුගේ පවුලේ උදවිය කෝටි ප්‍රකෝටි ගණන් වස්තුවකට හිමිකම් කියුවද   තම දේපොළ වස්තුව භුක්තිවිඳින්නට පිං කල උදවිය නොවනා නිසා සියලු වාහන ගරාජයේ සැප ගනිද්දී මාමිලා නිතර ගමන් බිමන් ගියේ  බස් රථයෙන් හෝ මෝටර් සයිකලයෙන් පමණය. වෑන් කාර් එම ගරාජයෙන් ඉවතට ගත්තානම් ඒ ගරාජයේ අලුත්වැඩියාවක් වැනි විශේෂිත කටයුත්තකදී පමණය. මාමිලාගේ මෝටර් සයිකලය ජලභීතිකා රෝගයෙන් පීඩා වින්දා වූ එකක් වගට නිකමට සිතෙන්නේ වැහි දින වලදී එම මෝටර් සයිකලයද  ගෙදර තබා මාමිලා වැහි  පින්නේ පයින් ගාටන නිසාය.   ඒ වැනි වාතාවරණයක් යටතේ පාල ලෑනට ඩීසල් ගැසීමට තනියම යවන්නේ උන්දැලා නොවේය. එනම් පාල ඩීසල් ගසන්නට යනෙනා සෑම අවස්ථාවකදීම මාමි කාරයාගේ මලයා මෝටාර් සයිකලයෙන් පාල පසුපස හඹා යන්නේ ඩීසල් ගසනා අල්ලපනල්ලේ පාල රුපියලක් දෙකක් මාටියා ගසාවිදෝ යන භයටය. කන්කානියා හැරුණකොට මාමිලාගේ විශ්වාසය දිනූ එකුදු සේවකයකුවත් එම වටපිටාවේ උන්නේ නොමැති නිසා මුදල් ගනුදෙනු සිදුවන අවස්තාවන්හීදී මාමිලා හෙවනල්ලවත් විශ්වාස කරන්නේ නොමැතිය. කෝටිපති මුදලාලිලා වැස්සේ පින්නේ දුහුවිල්ලේ පයින් ගැටීම මාර සරලබවක් ලෙස අර්ථදැක්විය හැකි නමුත් එය සසර පුරා රැගෙන ආ කුණු කම බව දන්නේ සමීපතමයින් පමණය. අවසානයේ සල්ලි බැංකුවේ සැප ගනිදදී මාමිලා දන්සල් ළඟ පෝලිම් වල සසර අපා දුක් විඳිනා සෝපාකලා බව ඒ ගං තුලානේ කුරා කුහුඹුවා පවා දන්නවාය.

ගොඩයාගේ නැන්දා එවන් කුම්මැහි කාන්තාවක් නොවෙනා නිසා ගොඩයාට කිසිදු අඩුපාඩුවක් සිදු නොවුවත් ලෑන යනෙනා ගමන් වලදී ගොඩයාට එහි ගොඩවී යාමට නොහැක්කේ නැන්දාගේ ස්ථාවර නියෝග පාල උල්ලංගනය නොකළ නිසාය.  එනම් නන්දා විසින් පාල වෙත, ගොඩයා වත්තෙන් එලියට රැගෙන නොයනා ලෙස තහනම් නියෝග පනවා ඇති නිසාය. නැන්දාගේ නිවසේ විසු කාලසර්ප යෝගය ලැබූ ජීවීන් සමූහයක් අතර පාල ගරු බුහුමන් දැක්වූ එකම පුද්ගලයා නැන්දා පමණක් බැවින් ගොඩයා කොතරම් ඇවිටිලිකලද පාල තමුන් වෙත පනවා ඇති ස්ථාවර නියෝග කඩකරන්නට එඩිතර වුයේද නොමැතිය. එවන් වූ නීත්මය තත්වයක් යටතේ එක්තරා සැන්දෑවක පාල සිමෙන්ති ගෙන ඒමට යැවීමට සිදුවන්නේ පසුවදා වැඩ කිරීමට සිමෙන්ති මදි පාඩුවක් තිබුනාවූ නිසාය.  

මුදල් ගනුදෙනු සිදුවන අවස්තාවන්හීදී කාලසර්පයෝගයෙන් උපන් මාමිලා එම ගනුදෙනුව සජීවීව නැරඹීමට පසුපස යාම පුරුද්දක් වුවද එදා එම ගමනට පාල හැරුණකොට යැවීමට එකම අයකුදු නොමැති වුයේ කාගේ අවාසනාවටදෝ යන්න ගොඩයා නොදනිතත් ගොඩයා එයින් වාසියක් ගැනීමට එකෙන්ම ඉදිරිපත් වනවාය. එනම් පාල සමග සිමෙන්ති සඳහා මුදල් ගෙවීමට යැවීමට කිසිදු අයෙකු නොමැති වීමත් මාමිලා පාලව විශ්වාසයට නොගැනීමත් නිසාය. නැන්දා ගොඩයාව සිමෙන්ති ගෙන ඒමට යැවීම ගැන අඩි හප්පා විරෝදය පල කරද්දී මාමී කාරයා තම විධායක බලතල භාවිතයට ගන්නා නිසා ලෑන්ඩ් මාස්ටරයෙන් සිමෙන්ති ගෙනඒමට යාමේ මංගල ගමන සඳහා ගොඩයා පාලටත් කලින් ලෑන්ඩ් මාස්ටරයේ ගොඩවී හමාරය. පාල විසින් වත්තෙන් මදක් එපිටට පදවාගෙන යනු ලබන ලෑන්ඩ් මාස්ටරය පැදවීමට ඉල්ලා ගොඩයා නාහෙන් අඬනා නිසා පාල ලෑන අයිනකට වෙන්නට නවත්වා ගොඩයාට ඩ්‍රයිවින් ලෙසන් එක කියා දීමට පටාන් ගන්නවාය..

සෑම සියලු දෙනාගේම ඉගෙනුම පිණිස ලෑන ගැන මුලික හැඳින්වීම පහත චායාරූපයේ පළකරනවාය.





පාල.. දැන් කියනව කොහොමද මේක එලවන්නේ කියල..

හරි..ඔය දකුණු අත පැත්තෙ තියන ඇඟිල්ලෙන් එහා මෙහා කරන්න පුළුවන් කෑල්ල තමා ඇක්සිලේටර් එක.. ඒක එහාට කරන්න කරන්න එන්ජිම රේස් වෙනව..

ඊළඟට මේ කකුලෙන් පාගන්න තියෙන්නේ පිටිපස්සේ බ්‍රේක් එක නේද..

හ්ම්... 

එතකොට මේකේ ඉසරහ රෝදෙට බ්‍රේක් නැද්ද..

තියෙනවා තියෙනව.. ඒකෙන් තමා මේක නවත්තන්න ලේසි.. පස්සේ බ්‍රේක් පාගල නවත්තන්න බැහැ මේක..

ඉතින් කෝ ඉස්සරහ බ්‍රේක් එකට වෙනම පැඩල් එකක් නැහැනේ හලෝ..

නෑ නෑ.. මේ තියෙන්නේ 

මේ ලීවර් එකද..

හ්ම්.. ඕක භාගෙට ඇද්දාම ක්ලච් එක.. සම්පූර්නෙන් ඇද්දාම එන්ජින් බ්‍රේක්.. ඒ කියන්නේ ඉස්සරහ රෝද දෙකට බ්‍රේක්.. 

එතකොට මේ හැන්ඩ්ල් එකේ දෙපැත්තෙ තියෙන්නේ බයිසිකල් බ්රේක් වගේ දෙකත් බ්‍රේක්ද ?

නැහැ නැහැ එව්වත් ක්ලච් ..

හෑ.. එතකොට මේකේ ක්ලච් තුනක්ද..

අනේ මන්ද.. උඩ තියන ක්ලච් එක තමයි ගියර් දානකොට.. හැන්ඩ්ල් එකේ දෙපැත්තේ තියන ක්ලච් තමයි හරවනකොට අල්ලන්නේ..

ඒ කිව්වේ..

ලෑන්ඩ්මාස්ටරේ ඉස්සරහට යනකොට හැන්ඩ්ල් එක හරවන්න නම් හරවන පැත්තේ ක්ලච් එක අල්ලන්න ඕන..

ක්ලච් එක අල්ලන්නේ නැතුව හරවන්න බැරිද..

පුළුවන්.. ඒත් අමාරුයි..

හරි දැන් එතකොට තව මොනවද දැනගන්න ඕන මේක එලවන්න..

කඳු පල්ලමේ යද්දී හරවන්න ඕනෙනම් හරවන ක්ලච් දෙක මාරු වෙනවා..

ඒ කිව්වේ..

ඒ කිව්වේ කන්ද පල්ලමේදී දකුණට හරවන්න ඕනෙනම් වම් පැත්තේ ක්ලච් එක අල්ලන්න ඕන.

ඒකත් එහෙමද ..

හරි දැන් කොහොමද මේක ඉස්සරහට ගෙනියන්න ඕන..

ඔය ක්ලච් පොල්ල ඇදල ලොක් කට්ටෙන් පන්නලා අතාරින්න..

එහෙනම් ඔන්න අතාරිනවා හරිද...

හ්ම්..

ගොඩයා විසින් බුරුල් කර අතාරින  ලද එන්ජින් බ්‍රේක් පොල්ලෙන් නිදහස් වූ ලෑන්ඩ්මාස්ටර් රාජයා ඩහ් ..ඩහ් ...ඩහ් ..ඩහ් ..ඩහ් .... ශබ්දය නවාගෙන සිමෙන්ති ගෙනෙන්නට පිටත් වෙනවාය.. ලෑන්මාට්ටලේ ශබ්දයට අමතරව පාලගෙන් කිසිදු ශබ්දයක් නොමැතිය. පාල  හිමින් සීරුවේ තමුන්ගේ පාඩුවේ බීඩියක් උරමින් ගොඩයාගේ දකුණු පසින් වාඩිවී ඉන්නා  අල්ලපනල්ලේ ගොඩයා ලෑන්මාට්ටලේ හිටු කියලා දක්කනවාය. ලෑනද මුලින් නැගූ ඩහ් ඩහ් ..ඩහ් ඩහ් ..ඩහ් ..ශබ්දය මදක් වෙනස්කොට ඩග.ඩග ..ඩග.ඩග ..ඩග.ඩග ශබ්දයක් නගමින්  වලවල් උඩින් ඉගිල්ලෙනවාය..

පාල.. මේ මගුල් මීට වඩා වේගෙන් යන්න බැරිද හලෝ..

ම්හ්.. ඔච්චර තමා...

වෙන ගියර් දැම්මොත් මීට වඩා හයියෙන්  මේක..

ම්හ්.. ඕක තමා උපරිම ගියර් එක..

ලෑන්මාට්ටලේ ඇක්සිලේටර් මෙව්වා එක  කොනටම මෙව්වා කලද ලෑන උපරිම යන්නේ පයට කිලෝමීටර විස්සක් විසිපහක් පමණ වේගයක්න්ය. කුබෝටා එන්ජිම මොර හතේ මොර දෙමින් ඉදිරිපස රෝද දෙකට උපරීම ජවයක් ලබාදෙන්නට වෙහෙසෙනවාය. ගොඩයා පාල උගැන්වූ සාස්තරයට අනුව දකුණට වංගුවක් යද්දී දකුණු පැත්තේ ක්ලචය මිරිකා වංගුව ගන්නවාය.. වමට වංගුවක් යද්දී වම් පැත්තේ ක්ලචය මිරිකා වමට වංගුව ගන්නවාය. ලෑන යන වේගය ගොඩයාට ප්‍රමාණවත් මදි බැවින් වේගය පාලනය කරන ගැජට්ටුව ගැන ගොඩයා එතරම් අවධානයක් නැත්තේය. ඔයවැනි ආකාරයේ ගමනක් යන්නාවූ ලෑන්මාට්ටලේ පාලවද ගොඩයාවද දමාගෙන උපරීම වේගයෙන් කන්දක් මුදුනට සම්ප්‍රාප්ත වෙනවාය. දැන් තිබෙන්නේ කන්ද බැසීමේ කටයුත්ත බැවින් වේගය මදක් වැඩි කිරීමට හැකිවේ යන්න ගොඩයාගේ බලාපොරොත්තුවය..

ඈ පාල.. මේක කන්ද පල්ලමේ හයියෙන් යන්න ක්‍රමයක් නැද්ද..

ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්.. ක්‍රමයක් නම් තියෙනවා..

කියනවකො බලන්න..

ඔය ඇක්සිලේටරේ අඩු කරලා දෙපැත්තේ තියන ක්ලච් දෙකම එකපාරට අල්ලගන්න ඕන..

හරි..

හැබැයි එකපාරටම දෙකම අල්ලගන්න ඕන හරිද.. වේගය වැඩිනම් දෙකම එකපාරටම අතාරින්න ඕන.. එකක් කලින් ඇතාරියොත් මේක හැරිච්ච  අතේ යනවා හොඳේ..

හ්ම්...


පාලගෙන් ලැබුණු උපදේසය අනුව හරවන ක්ලච් දෙකම එකවර අල්ලාගැනීමෙන් අනතුරුව ලෑන්මාට්ටලේ රූං................කියාගෙන හිතන්නට බැරි වේගයෙන් කන්ද පල්ලමට යනවාය. ගොඩයා දත විකාගෙන ලෑනේ හඬලය පාරෙන් ඉවතට  පනින්නට නොදී අල්ලාගෙන සිටිනවාය. කන්ද පල්ලම අධික ආනතියක් තිබෙනා පල්ලමක් බැවින් ලෑන්මාට්ටලේද පැයට කිලෝමීටර පනහක පමණ වේගයකින් කන්ද පල්ලමට විදිනවාය. විටෙක  වල ගොඩැලි උඩින් ගුවන්ගත වන ලෑන ගුරුත්වාකර්ෂණයට පිංසිදුවන්නට නැවතත් අබලන් තාර පාර සිපගන්නවාය. ලෑන්ඩ් මාස්ටර් රාජයාගේ යකඩ බක්කියේ රෝද දෙක හෙවත් පසුපස රෝද යුගලය තාර පාරේ ධාවනය වන කාලයට වඩා වැඩි කාලයක් ධාවනය වන්නේ ගුවනේය. අනෙකුත් වාහන වල මෙන් ලෑන්මාස්ටරයේ රෝද වලට ෂොක්ඇබ්සෝබර් උපාංගය නොමැති නිසා වලවල්වල වැටී ගුවන්ගතවන අවස්තාවන්හීදී ගොඩගේ ශරීරයේ අභ්‍යන්තර අවයව එලියට පනිනතරමය. එහෙත් එවන්  දැනීමක් දැනුනා වුවත් ලෑන නිදහසේ කඳු පල්ලමට ඇදී යාමේ ක්‍රියාවලිය ඇඩ්වෙන්චරස් සහ ක්‍රියාදාම වර්ගයට අයත් චිත්‍රපටයක් නරඹනවාට වඩා ආතල් කෝටියක් සපයන කාර්යක් බැවින් සියලු අපහසුතාවයන් අමාරුවෙන් ඉවසා සිටිනවාය. 

පාලයා බීඩියක් දුම් දමමින් ආසනයේ ගරාදියේ එල්ලී සිනහ වෙමින් සිතනවා විනා කිසිවක් කියන්නේද නැත. එහෙත් අවාසනාවට ඇත්ත කතාවක් මෙන් අතුරු පාරකින් තුන්සක රියක් ප්‍රධාන පාරට අවතීර්ණය වන්නේ කිසිසේත්ම නොසිතූ නොපැතූ ආකාරයෙන් වන අතර ගොඩයා ලෑන්මාට්ටලේ පසුපස තිරිංගය වෙර යොදා පාගනවාය. එහෙත් කිසිදු බරක් නොමතිව හිස්වූ බක්කිය වලවල්  වැටෙමින් උඩ විසික් වෙනවා විනා යොදා තිබෙනා තිරිංග වලට සාපේක්ෂව ලෑනේ වේගයේ කිසිදු වෙනසක් නොමැතිය.  මරදානේ හිටං මාතර යන රුහුණු කුමාරිය තමුන් දිහාවට එන්නහේ ත්‍රිරෝධ රථ රියදුරාද අසරණ ලීලාවෙන් තමුන් දිහාවට පැමිණෙන ලෑන දිහා ඇස් ලොකු කරන්  බලා සිටිනවාය. 

ක්ලච් දෙක අතාරින්න... ක්ලච් දෙක අතාරින්න..

ඒ අතරේ වෙන්නට යන අනතුර වලක්වාගැනීමේ වෑයමක් වශයෙන් පාලයා ක්ලච් දෙක අතාරින ලෙස යටි ගිරියෙන් කෑගසනවාය. ගුරා යමක් කියද්දී එය නොකර සිටීම ගුරු ගෞරවයට හානිවීමක් බැවින් ගොඩයා කිසිවක් නොසිතා ක්ලච් දෙක අතාරිනවාය.. එතැනින් එහා සිද්දිය සෑහෙන්න දුක සිතෙනාසුලුය..

බරාස්......  බුදු අම්මෝ....

කඳු පල්ලම වෙත වේගයෙන් ධාවනය වූ මාරාන්තික ලෑන්මාට්ටලේ ක්ලච් දෙක අතහැරීමත් සමගම හිටි තැන නතරවුණේ දුවන අස්සයා හිටි හැටියේ කැරට් අලයක් දුටුවා වාගේය. වේගයට සාපේක්ෂව ඉදිරියට විසික්වූ ගොඩයා ලෑනේ හඬලයේ හරස් පොල්ලේ වැදී නැවතුනත් පාලට එවැනි භාධකයක් නොමැතිවීම අවාසිසහගත  වූයේ පාලටමය. හඬල් කොනේ පළමුව පැටලුනු පාල තම ගමනේ ඉතුරු කොටහ නිමකලේ විලි වසාගන්නා  සරොන් රාජයාද  ලෑන්මාට්ටලයේ මඩපෝරුව උඩ වනාතබා කන්ද පහලට ගුවන්ගතවීමෙන් අනතුරුවය. අන්ඩර් වෙයාරය සහ කමීසය සහිතව  උඩී.........න් ගොස් අබලන්  තාර පාරට ලෑන්ඩ්කරන ලද පාල තවත් බඩ පිනුම් කිහිපයක් ගසා තුන්සක රිය පාමුල හතරගාතෙන් වැදහොත් නිමේෂයේ ගොඩයා උන්නේ මහා දවාලේ ඔලුව වටේ පෑයුවා වූ තාරුකා ගනිමින්ය.

ඉවරායි කියා සිතුවද ඉවර නැත. ක්‍රියාදාම චිත්‍රපටි එසේ අවසන් වන්නේ නැත. වීරයා සුළඟිල්ලේ පවර්  එකෙන් හෝ නැගී සිට තමුන්ට එරෙහි දුෂ්ඨයින් අහවර කරනවාය. හරස් යකඩ පොල්ලේ පපුව වැදුනාවූ වේගයට ඇතුලේ ගැහෙන හදවත සහ පෙනහළු කෑලි දෙක  තිබිය යුත්තේ එළියේ වුවත් ගොඩයාගේ  වාසනාවට එව්වා තිබුණු තැන්වලම තිබෙනවා බව දැනෙන්නේ එව්වා එලිපහලියේ පෙනෙන්නට නොමැති නිසාය. දත් සැට් එක කටේ තිබෙනවාද කියා පරීක්ෂා කර බලන්නට ලෑන්මාට්ටලයේ කන්නාඩියක් නොමැතිවීම අවාසිසහගතය. අතපය හතර කඳ කෑල්ලට සවිවී තිබෙනා වගත්, අභ්‍යන්තර අවයව එකක්වත් එලියට පැන නොමැති වගත් තහවුරු වුවත් දැනෙනා දැනීම නම් ජෝන් සීනාට  පුංචි විහිළුවක් කර අම්බානෙකට කෑවා වැනි දැනීමක්ය. සියලු වේදනා කැක්කුම් අතරේ මොකක්දෝ ඩොහ් ඩොහ් ශබ්දයක් අසෙනවාය. ඒ කුමක්ද යත් චිත්‍රපටියේ වීරයා වන් වුද, ක්ලචය අතාරින ලද ලෑන්ඩ්මාස්ටර් පුඟුලා තම සාමාන්‍ය වේගයෙන් කන්ද පහලට ධාවනය වන නාදයය. එහි රියදුරු ආසනයේ වේදනාභරිතව පපුව බදාගෙන කෙඳිරි ගානා හාදයා ගොඩයාය . ඒ අතරේ  ඉදිරියට ඇදෙනා ළෑනේ ඉදිරියෙන් භාදක දෙකක්ය. පළමුවැන්න නම් තත්පර කිහිපයකට කලින් බීඩියක ආශ්වාදය විඳිමින් සන්තෝෂයෙන් ප්‍රීතියෙන් උන්නද දැන් වෙද්දී අන්ඩර්වෙයාරයකින් සැරසී  මාතෘභූමිය  සිපගෙන සිටිනා පාලයාය. දෙවැන්න ඔලුව හැරුන අතේ පැනදුවන ලද රියදුරා හේතුවෙන් පාර මැද අවතැන්වූ තුන්සක රථයය. භාධක දැක නැවතීමේ ඉසව්ව සාර්ථකව අවසන් කරනලදුව ලෑන්ඩ්මාස්ටර් පුඟුලා ඊළඟට සැරසෙන්නේ භාධය මතින් ධාවනය කිරීමේ ඉසව්ව සාර්ථක ලෙස නිම කරන්නට වග ගොඩයාට දැනෙනාවිට ලෑන පාලයා යටකරගෙන ත්‍රිරෝධ රථය පෙරලාගෙන යාමට වැඩි දුරක් නොමැතිය.   පාලයා කියාදුන් ආකාරයෙන් එංජින් බ්‍රේක් පොල්ල  වෙර යොදා පස්සට පස්සට ඇද ලෑන නවත්වාගන්නට ගොඩයා සමත්වන නිසා පාලයා තවදුරටත් ජීවත්වීමේ වාසනාව උදාකරගන්නවාය.

අතපය හතරේ පැලැස්තර විස්සක්  තිහක් අලවන ලද පාලයා යාන්තමට රියදුරු අසුනේ තබාගෙන සිමෙන්ති ටිකද පටවාගෙන නැවතත් නැන්දාගේ නිවසට සැපත් වන්නට ගොඩයා සමත් වනවාය. එලියට පෙනෙන්නට තුවාල නොමැති වුනත් සරීර කූඩුව ඇතුලේ දන්නාවූ වූ වේදනා කැක්කුම් සියල්ල සමනය වන්නට සතියක් හමාරක් ගතවුබව කිව යුතුමය. ඇඟේ අමාරුවට වෙනිවැල්ගැට ටිකක් හෝ තම්බා දෙන ලෙස නැන්දාට කියන්නටද ක්‍රමයක් නැත්තේ සිදුවූ අනතුර ගැන නැන්දා දැනගැනීමෙන් පාලට ලොරියකට බැනුම් අහන්නට වන්නාවූ සිද්දියක් නිසාය. ඒ නිසාවෙන් එකිනෙකාගේ වේදනා සමසේ දරාගෙන සියල්ලම රහසක් සේ තබාගන්නට පාල සහ ගොඩයා සුසංයෝගය සමත් වන්නේ වෙන කරන්නට දෙයක් නොමැති නිසාය.

මුල් මුදල , සිමෙන්ති බිල සහ ඉතිරි මුදල් අතර තිබූ පරස්පරතාවය  මත ප්ලාස්ටර් සඳහා වියදම්වූ සුළු මුදල මාටියා ගැසීමක් වැනි වූ සිදුවීමක් නිසා එම සුළු මුදලද පාලගේ වැටුපෙන් අයකරගන්නට ගොඩයාගේ මාමිලා කටයුතු කලාය. එහෙත් පසුව අහිංසක අසරණ පාලයාට එම මුදල පියවීමට ගොඩයා හොර රහසේ කටයුතු කලාය. බොහොම දුරදිග සිතා බලා කුබෝටාවේ හැඬලය හරහට යකඩ පොල්ලක් සවිකර එවීම සම්භන්ධව ජපනාට බොක්කෙන්ම ස්තූති කරන්නට ඕනෑය. මන්ද යත් ඒ පොල්ල නොමැතිවුනානම් අම්බලන්ගොඩයාගේ වැදගත් ශරීර අවයව කිහිපයක්ම ගියර් පොල්ලේ ඇනී සුනුවිසුණුවී යනවා අනිවාර්ය නිසාය.




..අම්බලන්ගොඩ කතා කියවන සැමටමත්, කොමෙන්ට් ලියා දිරිය දෙන සැමටත්, බ්ලොත් වාසී සැමටත් සුභම සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා..


Tuesday, April 4, 2017

ස්කූල් සර්විස්





ස්කූල් සර්විස් කීවාම හැමදෙනාගේම හිත් වලට එන්නේ ලංකාවේ සෑම නගරයකම වාගේ පාසල් දිහාවට ඇදෙනා බස් වෑන් පෝලිම වුවත් මේ ලියවෙන්නේ ඊට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් ස්කූල් සර්විස් කෙරුව්වක් ගැන නිසා මෙය බස් වෑන් කතාවක් නොවන වග මුලටම හිතාගන්නට ඕනෑය. ගොඩයා පාසල් අද්‍යාපනයේ අවසාන අවුරුදු අට ලැබුවේ අම්බලන්ගොඩ ධර්මාශෝක විද්‍යාලයෙන් වන අතර පළමු අවුරුදු පහ අධ්‍යාපනය ලැබුවේ අම්බලංගොඩ දේවානන්ද විද්‍යාලයෙන්ය. පාසල් අද්‍යාපනයේ මුල් අවුරුදු පහ දේවානන්ද විද්‍යාලයෙන් ලැබූ හේතුව නම් එකල ධර්මාශෝක විද්‍යාලයේ එක වසරේ සිට හය වසර දක්වා පන්ති නොපැවැත්වීමය. අම්බලන්ගොඩයා ධර්මාශෝක විද්‍යාලයට යම් ගෞරවයක් තිබේද ඒ හා සමානම ගෞරවයක් දේවානන්ද විද්‍යාලයටද දක්වනවාය. ඒ මන්ද යත් ගොඩයා උගෙනගත් අකුරු සාස්තරයට මුල් අඩිතාලම දැමු විද්‍යාලය දේවානන්ද විද්‍යාලය වන නිසාය.

අම්බලන්ගොඩයාගේ පාසල් යාමට අදාලව ස්කූල් සර්විස්  එකක අවශ්‍යතාවය අම්බලන්ගොඩයාගේ දෙමාපියන්ට දැනෙන්නේ දේවානන්ද විද්‍යාලයේ හිටං ගොඩයාගේ නිවසට ලගා වීමේදී ගාලු පාර නැමැති අති   භයානක මහා මාර්ගය තරණය කලයුතු නිසාය. ගොඩයා උදෑසනට පාසල් යන්නේ තම පියාණන් සමග වන අතර එය බොහෝමත්ම  විනයානුකූල පාසල් ගමනක්ය. උදෑසනට පියාණන් විසින්ම ඉස්තිරික්ක කර දෙන සුදුම සුදු කමීසය නිල්ම නිල් කලිසමට පිළිවෙලට යට කරන ලදුවද, පියාණන්ගේ පනාවෙන්ම ඉර හිටින්නට පැත්තට පීරන කොන්ඩයද, පිළිවෙලට පිටේ එල්ලන ලද පොත් බෑගයද සමගින් එක සීරුවට යෙදෙනා ගමනකින් අනතුරුව අම්බලන්ගොඩයා දේවානන්ද විද්‍යාලයට ලඟා වනවාය. පියාණන් වම් අතින් කාර්යාල බෑගයද දකුණු අතේ දබර ඇඟිල්ලේ අම්බලන්ගොඩයාද එල්ලාගෙන දේවානන්ද විද්‍යාලයට පිටත් වන්නේ උදෑසන හතටය. නිවසින් පිටත්වී දේවානන්ද විද්‍යාලයට ලඟා වනතුරුම පිය පුතු දෙපලගේ අල්ලාප සල්ලාපයක් නොවනා අතර පාසලේ ගේට්ටුව අසලදී පියාණන්ගේ හීනි පනාවෙන් ගොඩයාගේ කොණ්ඩය නැවතත් පැත්තට බෙදා පීරා පියාණන් රැකියාවට පිටත්වී යනවාය. කොණ්ඩය පැත්තට පීරූ ගොඩයා හෙන ගොන් පාට යයි ගොඩයා සිතනා නිසා පියාණන් මද දුරක් යනතුරු ඉවසා සිට කොණ්ඩය මදක් අවුල් කරගෙන පාසල ඇතුලට පියමනිනවාය.


උදෑසනට දෙනාම එකම වෙලාවට පිටත්වී යන බැවින් පාසල් සේවාවක අවශ්‍යතාවයක් උදෑසන ගමනට නොතිබුනාවූ අතර පාසල් සේවාවක අවශ්‍යතාවය දැනෙන්නේ පාසල ඇරී ගෙදර එන වේලාවටය. පාසල් ගමන සිහිවන අලපනල්ලේ අම්බලන්ගොඩයාට හිතේ දැවෙනා තවත් කාරනාවක් මතකයට එනවාය. එනම් එකල දෙමාපියන් තම දරුවන් රැගෙන ගියේ පාරේ දකුණු පැත්තේ අයිනෙන්ය. එනම් දරුවා පාර අයිනට වෙන්නටද වැඩිහිටියා පාර පැත්තට වෙන්නටද ලෙසය.  එහෙත් වර්තමානයේ දෙමාපියන් දරුවන් සමග මහමග යාමේදී දරුවා පාර පැත්තේද මව හෝ පියා අයින පැත්තේද ගමන් කරනු දකින අම්බලන්ගොඩයා සිතන්නේ දරුවාගේ ජීවිතයට වඩා මව හෝ පියාගේ ජීවිතය වටිනවා වන්නට ඇති කියාය. පාරේ දකුණු පැත්තෙන් ගමන් කරනවා කියනා සංකල්පයක් වර්තමාන දරු පරපුර තියා දෙමාපියන් බහුතරයක් දන්නවාද කියාවත් ගොඩයාට නම් සැක සහිතය.

ගොඩයාගේ  පාසල් ගමනට සමගාමීව උද්ගතවූ පාසල් සේවා ප්‍රශ්නයට පළමු විකල්පය වශයෙන් දිරියෙන් ඉදිරියට  පැමිණියේ ගොඩයාගේ මිත්තනියය. පාසල ඇරෙන වේලාවට නගර සභා පිට්ටනියට විවුර්තවන දෙවානන්දයේ පොඩි ගේට්ටුව  අසලින් ගොඩයාව පික්  කරන්නේ ආච්චි අම්මා වන බැවින් ගොඩයාට එතැන් පටන් ආච්චි අම්මාගේ නිවසට ලඟා වනතුරු මසුරන් පහට කඩචෝරු කන්නට ලැබෙනවාය. ගේට්ටුවෙන් එලියට පැමිණි වහාම ආච්චි අම්මාගෙන් සත විසිපහක් ඩැහැගන්නා අම්බලන්ගොඩයා පළමුව දිවයන්නේ අයිස් පලම් විකුණන්නා වෙත වන අතර එතැන් පටන් අයිස් පලම අහවර වනතුරු ආච්චි අම්මාගේ පසුම්බියට කිසිදු පාඩුවක්  සිදුවන්නේ නැතිය. එහෙත් අයිස් පලම අහවරවූ තැන හමුවන පළමු වෙළඳසැලෙන් තවත් කඩචෝරුවක් මිලදී ගන්නාතුරු ආච්චි අම්මාට කනක් ඇහෙන්නට ගොඩයා ඉඩක් නොදෙනා බැවින් ගොඩයා ඊළඟ කඩපිලට ගොඩවන අල්ලපනල්ලේ ආච්චි අම්මා තවත් සත විසිපහක් පනහක් ගොඩයාගේ අත තබනවාය. එය එසේ වන්නේ එසේ නොකර ගොඩයා ගෙදර ගෙනයාම පනාමුරේ ඇත්රාජා දක්කනවාටත් වඩා අමාරු කාර්යභාරයක් වන වග ආච්චි අම්මා පාසල් සේවය ආරම්භ කළාවූ මුල් දිනයේම උගත් පලමු පාඩම නිසාය. ආච්චි අම්මා කඩචෝරු කෑමට විරෝදය දැක්වුවා විනා මුදල් පිලිබඳ කිසිදු දිනෙක කිසිදු සඳහනක් නොකළ වග ගොඩයාගේ මතකයේ තදින් සටහන්ව තිබෙනා අතර ගොඩයා පාසල් සේවාව අතරතුර වලඳනා කිසිදු කඩචෝරුවක් ගැන කෙදිනකවත් ගොඩයාගේ පියාණන්ට හෙවත් තම පුත්‍රයා වෙත පැමිනිලි  කලේද නොමැතිය. එවන් ආකාරයෙන් සුඛිත මුදිත අයුරින් ගෙවුනාවූ සති කිහිපයකින් අනතුරුව ගොඩයාගේ පාසල් සේවාවට කණකොක හඬන්නේ පාසල්ගොස් මිත්තනියගේ නිවසේ හිටං සවසට පියාණන් විසින් ගෙදර කැඳවාගෙන යනතුරු ගොඩයා පියාණන්ගේ ගමේ කොල්ලන් කුරුට්ටන් සමග කැලේ පනිනා වග ගොඩයාගේ පියා සක්සුදක් සේ වටහාගත් නිසාය. මිත්තනියගේ හෝ පොඩි නැන්දාගේ අතින්  සෑදෙනා  රසවත් දහවල් ආහාරයකින් අනතුරුව අම්බලන්ගොඩයාව නැවතත් මිත්තනියට දැකගන්නට ලැබෙන්නේ  ඉර අවරට යන්නට ඔන්න මෙන්න තියලාය. නැන්දා විසින් කැලෑවල්, පිට්ටනි, ඕවිටි , බඩවැටි , සොහොන් පිටි පීරා සොයාගන්නා කොලු නඩය අතරින් ගොඩයාව මිත්තනියගේ නිවසට කැඳවාගෙන එන්නේ ළමා අයිතිවාසිකම් අමු අමුවේ උල්ලංගනය කරමින් වන අතර නැන්දාගේ අතෙහි රැඳෙනා කොටුව අලියා දක්කන හෙන්ඩුව වාගේ වුවත් ඇය කෝටු පාරක් කිසිදාක තලානම් නැතිය. අම්බලන්ගොඩයාගේ අයහපත් කල්කිරියාව නිසාවෙන් අහිමිවන පළමු පාසල් සේවාවෙන් අනතුරුව දෙවනුව ගොඩයාගේ පාසල් සේවා අධ්‍යක්ෂක තනතුර භාරවන්නේ ජයන්ති නමැති කාන්තාවකට වන අතර ගොඩයා මුල් පාසල් සේවාවෙන් ලැබූ සියලු කඩචෝරු ප්‍රිවිලේජස් එතැන් පටාන් ඉතාමත් දුක්ඛිත අයුරින් කැපී යනවාය. අයිස් පලම් මාමිගේ පෝං පෝං නලාවේ ශබ්දය නෑසෙනා ගානට ගොඩයා නගර සභා පිට්ටනිය තරණය කරගෙන, ජයන්ති ඇන්ටී කියනා අයිනෙන් පුංචි අම්මාගේ නිවසට ලඟා වනවාය. අයිස් පලම් මාමිලාද ගොඩයා එම ඉසව්ව පසුකරනා අල්ලපනල්ලේ පෝං පෝං නලාවේ බෙල්ල තදින් මිරිකන්නට තියාගන්නේ ගොඩයා ඩේලි කස්ටමර් බව දන්නා නිසාය.  ගොඩයාද පෑම් පූම් නලාව ඇසෙනා නෑසේනා ගානට එතනින් මාරුවනවාය.

වර්තමානයේ දරුවන්ට ලැබී තිබෙනා  කොටුවේ නාටාමිලා උස්සනවාටත් වඩා බරෙන් වැඩි පොත් බෑගයක් එකල දරුවන්ට නොතිබුනා වුවත් ජයන්ති ඇන්ටී ගොඩයාව දක්කනවාට අමතරව පොත් බෑගයද එල්ලාගෙන යන පහසුකම ගොඩයා වෙත නොමිලේ සපයනවාය. ජයන්ති ඇන්ටී වැඩි කතා  බහක් නොමැති බොහෝ නිහඬ චරිතයක් වන අතර ගොඩයාට ලැබෙන පළමු සහ අවසන් අවවාදය පාරේ අයිනෙන් යන්න කියනා අවවාදය  පමණය. පුංචි අම්මාගේ නිවසට යාමේදී ගොඩයාගේ නිවස පසුකර මද දුරක් යායුතු වුවත් පාසලේ සිට පුංචි අම්මාගේ නිවස වෙත ලඟා වියහැකි සියලුම විකල්ප මාර්ග ගොඩයා විසින් භාවිතයට ගන්නවාය. ජයන්ති ඇන්ටීද කිසිදු විරෝධයක් නොදක්වා ගොඩයා ගමන් කරන්නට කැමති ඕනෑම පාරකින් ගොඩයාව පාරේ අයිනෙන් දක්කාගෙන එනවාය. ඉඳහිටෙක වත්තක තිබෙනා ගඩා ගෙඩියක් කඩාගන්නට ගස් බඩගානා කොල්ලන් කුරුට්ටන් සමග ගොඩයා මද විවේකයක් සඳහා නවතිනා අල්ලපනල්ලේ ජයන්ති ඇන්ටීද කිසිදු කතාවක් බහක් නොමැතිව පොත් බෑගය පිටේ එල්ලාගෙන පාසල් සේවාව හෙවනකින් පාර්ක් කරගෙන  බලා සිටිනවාය. 

වනරොදවල් වල ඉබේ වැවෙනා දං හිඹුටුද,  අනුන්ගේ වතුවල නිදහසේ හැදෙනා වෙරළු, ජම්බු, පේර  වැනි දෑද, උසම උස ගස්වල හැදෙනා කෝං, අඹ වැනි දෑද කොල්ලන් කුරුට්ටන්ගේ නිරන්තර අවදානයට යොමුවනා ලෑන්ඩ් මාර්ක් වන නිසා එවන් තැන්වල මද වෙලාවක් රැදී සිට එවන් දෑ නැරඹීම අම්බලන්ගොඩයාගේ පුරුද්දක් වනවාය. එහි ප්‍රතිපලයක් වශයෙන් ගොඩයාගේ කලිසං සාක්කුද ගඩා ගෙඩි වලිං පිරී යන්නේ කොලු නඩයට කිසිදා තනියම වළඳන පුරුද්දක් නොතිබුණු නිසාය. බහුතරයක් දින වලදී ගොඩයාව ඉස්සරකරගත් ජයන්ති ඇන්ටී පුංචි අම්මාගේ නිවසට ලඟා වෙද්දී පුංචි අම්මා පාරට වී මග බලා ඉන්නවාය. ඒ මන්දයත් බඩ ගාගෙන ආවත් විනාඩි තිහකින් එන්නට හැකි දුරක් එන්නට ගොඩයා පැයකට ආසන්න කාලයක් ගතකරනා නිසාය. එවන් දින වලදී ජයන්ති ඇන්ටී පුංචි අම්මාගේ උදහසට ලක්වනවා වුවත් ඒවාට ජයන්ති ඇන්ටී සැමදා පිළිතුරු දුන්නේ නිහඩ බවින් පමණය. ගඩා ගෙඩි වලඳා එන ගමනේ පුංචි අම්මගේ නිවසේ ගේට්ටුව ආසන්නයේ දැනෙනා පුංචි අම්මා විසින්  පිසිනා රසම රස පරිප්පු ව්‍යංජනයේ සුවඳ අදද මතකයේ නොමැකී තිබෙනා සුවඳක් බැවින් වර්තමනයේ පරිප්පු උයද්දී එවන් සුවඳක් දැනෙන්නේ නැත්තේ ඇයිද යන්න ගොඩයාගේ ඔලුවේ රජ කරනා ප්‍රශ්නයක්ය. 

මාස කිහිපයක අවෑමෙන් පාසල් සේවාවෙන් පමණක්  ජීවිකාව සරිකරගන්නට හැකි වාතාවරණයක් නොමැතිවූ නිසාදෝ ජයන්ති ඇන්ටීද පාසල් සේවාවෙන් ඉල්ලා අස්වී විදේශගතවන නිසා පුරප්පාඩු වූ තනතුරට අනුයුක්ත වන්නේ ලොකු සුදු අක්කාය. ලොකු සුදු අක්කා පාසල් සේවාව භාරගන්නේ විරැකියාවට පිලියමක් වශයෙන් නොවෙනා අතර ගොඩයාව පාසලෙන් රැගෙන ඒමට දෙමාපියන්ට ලැබෙනා තාවකාලික සේවාවක් වශයෙන්ය. ඒ මන්ද යත් ලොකු සුදු අක්කා ගොඩයාගේ පුංචි අම්මාගේ නිවස ආසන්නයේ වාසය කරනා හිතවතෙකු වන නිසාය . පාසල් සේවා දෙකක අත්දැකීම් තිබෙනා අම්බලන්ගොඩයා ඒ වෙද්දී පාසල් සේවාවක් තමුන්ගේ අභිමතය පරිදි හසුරුවාගන්නේ කෙසේද යන විෂය සම්භන්ධයෙන් විශේෂ ප්‍රාගුන්යයක් ලබා සිටියද ලොකු සුදු අක්කාගේ ආගමනය අම්බලන්ගොඩයා එතෙක් විඳි සුපිරි නිදහස සියයට සියයකින්ම අහුරා දමන්ට සමත්වනවාය. ඒ මන්ද යත් ලොකු සුදු අක්කා යනු මදක් සැර පරුෂ ඇත්තියක වන නිසාය. ගොඩයා හංදි ගානේ රස්තියාදු වීමටත් , කොල්ලන් කුරුට්ටන් ගඩා ගෙඩි කඩනා තැන්වල කට ඇරන් බලාසිටීමටත් , හිතෙනා හිතෙනා විකල්ප මාර්ග භාවිතයට ගැනීමටත්  ලොකු සුදු අක්කා විසින් පළමු පාසල් සේවා ගමන් වාරයේදීම නැවතීමේ ලකුණ තබනවාය. 

එතැන් පටන් අම්බලන්ගොඩයා යනු පාසල ඇරෙනා වෙලාවේ හිටං පුංචි අම්මගේ නිවසට සැපත් වෙනා  වේලාව දක්වා ලොකු සුදු අක්කා විසින් අත්අඩංගුවට ගන්නා ජීවියෙකු පමණය. මගදිගේ ගස් පාලු කරනා කොල්ලන් කුරුට්ටන්ගේ ආරාධනයෙන් ඒ තැන්වල මදක් විවේක ගන්නට ලොකු සුදු අක්කාගේ මුහුණ බලනා ගොඩයා දිහාව රවා බලනා ලොකු සුදු අක්කාගේ නපුරු බැල්ම දුටුකල අම්බලන්ගොඩයාට ඊළඟ ආත්මයේවත් දං , හිඹුටු, අඹ, පේර , නාරං ඔනෑ නෑ නෑ නෑමයි කියලා හිතෙනවාය. වෙනදා ජයන්ති අක්කාගේ පාසල් සේවාවේ පැමිණෙද්දී අනුගමනය කරනා විකල්ප මාර්ග දිහා බලනන්නටත් කලින්ම ලොකු සුදු අක්කා විසින් ප්‍රධාන පාරේම ගොඩයාව ගෙදර ඇදගෙන යනවාය. අම්බලන්ගොඩයා ඇඩ්වෙන්චරස් වැඩ වලට ඉතා කැමැත්තක් දක්වන ප්‍රාණියෙකු වුවත් ලොකු සුදු අක්කා  පුංචි අම්මගේ නිවසට ලඟාවියහැකි කොටම පාරෙන් ගමන් කරනවා විනා විකල්ප මාර්ග භාවිතයට කිසිදු බුරුලක් ලබා දෙන්නේ නැතිය. 

ලොකු සුදු අක්කාගේ ආගමනය අම්බලන්ගොඩයාට වාසියක් ගෙන ආවානම් ඒ එක කාරණයක් අරභයා පමණය. එනම් පාසල් චණ්ඩින්ගෙන් එල්ලවනා මැර තර්ජන හමුවේ ලොකු සුදු අක්කාගේ පාසල් සේවාව පොලිස් ආරක්ෂාව ලැබුනා හා සමාන වීමය. අපා දෙපා සිවුපා ඕනෑම චන්ඩියෙකු ලොකු සුදු අක්කා පසුකර අම්බලන්ගොඩයාට ලංවීම දවල් හීනයක්ම වුයේ ලොකු සුදු අක්කාගේ රැවුම  චන්ඩින්ට සුළුදිය පහවන තරම් භයානක එකක් වූ නිසාය. එවන් වාතාවරණයක් යටතේ සැපයුණු පාසල් සේවාවට කණකොකා හඬන්නට මහා කලක් නොගියා වූ අතර එයටද හේතුවූ පළමු සහ අවසන් හේතුව නම් ජයන්ති අක්කා මෙන්ම ලොකු සුදු අක්කාද රට කාසි සොයා විදේශගත වීමය. 

එතැන් පටන් නැවතත් ගොඩයාගේ දෙමාපියන්ට උද්ගත දැවෙන ප්‍රශ්නය නම් නැවත පාසල් සේවාවක් සොයාගන්නේ කෙසේදෝ කියාය. තාවකාලික විකල්ප ක්‍රමවේද කිහිපයකින් අනතුරුව අම්බලන්ගොඩගේ නිත්‍ය පාසල් සේවා සැපයුම්කරු තනතුර භාරගන්නේ වෙනදාට වඩා මදක් වෙනස් ආරයක් ගත් පුද්ගලයෙක්ය. එවකටත් සීනියර් සිටිසන් පදවිය දරනා වයසේ උන් නව පාසල් සේවා දායකයා අහල පහල නිවෙසක වාසය කරනා වයස හැටක් හැත්තෑවක් පමණ වන ඇසිලින් ආච්චීය. ඇය පාසල් සේවාව සපයන්නේ ඉන්ඩිවිජුවල් ආකාරයෙන් නොවේය. කණ්ඩායම් ක්‍රමයට පාසල් සේවාව සපයනා ඇසිලින් ආච්චීගේ පාසල් සේවාවේ ගමන් කල පුද්ගලයන් සියල්ලෝම අම්බලන්ගොඩයාට වඩා වසරක් වැඩිමහල් සිසුන් වූ අතර නවතම මගියා වූ අම්බලන්ගොඩයා පාසල් සේවාවෙන් ඇරලවෙන අවසන් සේවා ලාභියාය.

ඇසිලින් ආච්චී පාසල් සේවාව පවත්වන්නේ බලය බෙදාහැරීමේ ක්‍රමවේදය අනුගමනය කරමින්ය. ශ්‍රම විභජනය තුලින් ලැබෙනා විශේෂ ප්‍රාගුන්‍ය ගැන සුවිශේෂී අවධානයක් දැක්වූ ඇසිලින් ආච්චී බලය බෙදා හැරීමට කිසි විටෙකත් දෙවරක් සිතුවේ නැතිය. අවශ්‍ය වෙලාවේදී බලය ලැබිය යුත්තාට බලය පවරනා ඇසිලි ආච්චී කිසිදු අනවශ්‍ය කලබලයන් නොමැතිව පාසල් සේවාවට සමගාමීව සේවා ලාභියන්ට තම සේවාව සපයනවාය. අවම ශ්‍රම දායකත්වයක් යටතේ තම පාසල් සේවාව කරගෙන යන ඇසිලින් ආච්චී හයක් හතක් පමණ සාමාජිකයින් ප්‍රමාණයක් ගමන් ගන්නා තම පාසල් සේවාවේ දඟකාරයන් පාලනය කිරීමට අනුගමනය කල සාර්ථක ක්‍රමවේදය නම් සියලු සේවා දායකයින් පෝලිමට සිටවා කෝච්චියක් නිර්මාණය කිරීමය.  පළමුවෙන්ම පාසල් සේවාවෙන් නිවසට ඇරලවන පිළිවෙලේ හිටං දුම්රිය රියදුරු පදවිය ඇසිලින් ආච්චී විසින් එකිනෙකාට ප්‍රධානය කෙරෙනා අතර අම්බලන්ගොඩයා කිසි දිනෙක දුම්රිය රියදුරු පදවිය නොලබන්නේ ගොඩයා දුම්රියෙන් බසිනා අවසාන සාමාජිකයා වන නිසාය. දුම්රිය රියදුරු මහතුන් තම රියදුරු පදවිය එකින් එකා අතින් අතට භාර දී දුම්රියෙන් බැස යනවා වුනත් අම්බලන්ගොඩයා ස්ථිර පත්වීම ලබන්නේ ගාර්ඩ් මහත්තයා යන විරුදාවලිය ලබමින්ය. දේවානන්ද විද්‍යාලයේ සිට පිටත්වන දුම්රියේ පළමු රියදුරු තැන විසින් නලාව හඬවන අතර අම්බලන්ගොඩයා විසින් දුම්රියට පිටත්වන්නට අවසර දෙන්නේ කොළ කොඩිය වෙනුවට ගසකින් කඩාගත් කොළ අත්තක් වැනීමෙන්ය. එතැන් පටන් ඇසිලින් ආච්චිගේ පාසල් සේවා කෝච්චියේ ගාර්ඩ් මහත්තයා නිත්‍ය තනතුරක් වන අතර මගීන් එකා එකා මග දිගට රියදුරු පදවියට උසස්වීම් ලබනවාය.

ඇසිලින් ආච්චිගේ පාසල් සේවා දුම්රිය නතරකරනු ලබන දුම්රිය ස්ථාන අතර ගාලු පාර දුම්රිය ස්ථානය විශේෂ තැනක් ගන්නවාය. ඒ මන්ද යත් ඇසිලින් ආච්චී විසින් හොඳින් ගාලු පාර දෙපස බලා සිග්නල් ලබා දෙනතුරු දුම්රියට ගාලුපාර හරහා ධාවනය සපුරා තහනම් නිසාය. වැරදිලා හෝ සිග්නල් නොමැතිව ගාලු පාර හරහා ධාවනය කිරීම තම රියදුරු පට්ටම නැතිභන්ගස්ඨානවන විනය විරෝදී වරදක් වන බැවින් රියදුරු තුමා ඇසිලින් ආච්චිගෙන් සිග්නල් ලැබෙනා තුරු ඉවසිල්ලෙ බලා සිටිනවාය. ඇසිලින් ආච්චී හත් අට වාරයක් ගාලුපාර දෙපස බලා සිග්නල් ලබාදුන් පසුව පාසල් සේවා දුම්රිය ඇසිලින් ආච්චීද පෙරලාගෙන ගාලු පාර හරහා ධාවනය වනවාය. දුම්රියට සමගාමීව පළමු ගියරයේ ෆුල් පිකප් කරනා ඇසිලින් ආච්චීද ගාලුපාර හරහා දිවයන්නේ පාසල් සේවා දුම්රියේ මගීනුත් තම පන කෙන්දත් දෙකම එක සේ බේරාගතයුතු නිසාය.

එතැන් පටන් පාසල් සේවා දුම්රිය ධාවනය වන්නේ ඇසිලින් ආච්චීගේ විධානයකින් තොරව වන අතර ඇතා පසුපස එන ඇත්ගොව්වා සේ ඇසිලින් ආච්චීද තම පන් මල්ල එල්ලාගෙන පාසල් සේවා දුම්රිය පසුපසින් හෙමින් සීරුවට ගාටනවාය. ඉඳ හිටෙක ඇසිලින් ආච්චීට තේ තිබහක් දැනෙනා අවස්තාවන්හීදී පන් මල්ලේ තිබෙනා තේ වතුර ෆ්ලාස්කුවෙන් තේ උගුරක් බොනතුරු පාසල් සේවා දුම්රිය අතරමග සෙවන ඇති දුම්රිය ස්ථානයක නවතාගෙන සිටිනවාය. ඉඳහිටෙක හමුවනා ඇසිලින් ආච්චීගේ හිත මිතුරු උපාසකම්මලා සමග ආගිය තොරතුරු විමසීමක් වැනි කටයුතු වලදී පාසල් සේවා දුම්රිය ගසක් යට මද වෙලාවක් නවතා තිබෙනා අතර ඇසිලින් ආච්චී නැවත ගමනට ප්‍රවිෂ්ඨ වන අල්ලපනල්ලේ රියදුරු තැන විසින් නලාව හඬවනවාය. ඇසිලින් ආච්චී විසින් පාසල් සේවාවට අමතරව කරගෙන යන්නාවූ සීට්ටු දැමීමේ ගෘහ කර්මාන්තයට අදාළ මාසික සීට්ටු මුදල් නොදුන් සාමාජිකයින්ගේ නිවෙස් වලට හදිසියේ කඩා පැනීමේ කටයුතු වැනි දෑ සඳහාද පාසල් සේවා දුම්රිය මද වෙලාවක් නවතාගෙන සිටින්නට වන අතර ඇසිලින් ආච්චී විසින් තම ගනුදෙනුකරු හමුවී ගනුදෙනුව බේරාගන්නාතුරු පාසල් සේවා දුම්රියේ මගීන් දුම්රියෙන් බැස ළඟ පාත තිබෙනා පේර ගස් , වෙරළු ගස්, ජම්බුගස් වල පලදාවට අනවසරයෙන් වගකියනවාය.

ඇසිලින් ආච්චිගේ පාසල් සේවා දුම්රියෙන් අවසාන මගියාද බැස ගිය පසු ඉතිරිවන්නේ ගාර්ඩ් මහත්තයා නොහොත් අම්බලන්ගොඩයා පමණක් බැවින් එතනින් එහාට ඇසිලින් ආච්චී උන්දෑගේ පාඩුවේද, ගොඩයා උගේ පාඩුවේද ඉතිරි මග ගෙවා දමනවාය. අම්බලන්ගොඩයා පුංචි අම්මාගේ නිවසේ ගේට්ටුව ගාවට ඇරලවන ඇසිලින් ආච්චී තම පාසල් සේවාව අවසන් කොට ආපසු හැරෙන්නේ පහුවදා නැවත හමුවන්නට සී යූ ටුමෝරෝ කියන්නේ නැතිව වුවත් පහුවදා පාසල ඇරෙනා වෙලාවට ඇසිලින් ආච්චිගේ පාසල් සේවා දුම්රියේ ගාර්ඩ් මහත්තයා අම්බලන්ගොඩයා වග ඇසිලින් ආච්චී දන්නවාය. ඇසිලින් ආච්චීද පසුව දා පාසල් ඇරෙනා කණිසමට දෙවානන්ද විද්‍යාලයේ ගේට්ටුව ආසන්නයේ 
තම ප්‍රාණ සමාන පන් මල්ලද එල්ලාගෙන දුම්රිය මගීන් පැමිණෙනතුරු බලාසිටිනා වග අම්බලන්ගොඩයාද සක් සුදක් සේ දන්නවාය.

ඇසිලින් ආච්චීගේ පාසල් සේවා දුම්රියේ ඉදිරිපස මගීන් අම්බලන්ගොඩයාට වඩා වසරක් වැඩිමහලු උදවිය වන නිසා ඔවුන් ධර්මාශෝක විද්‍යාලයේ ඇඩ්මිෂන් ටෙස්ට් සමත්වී ඇසිලින් ආච්චිගේ පාසල් සේවා දුම්රිය හැරයන අතර තවත් වසරක් දුම්රියේ ගාර්ඩ් මහතා තනතුර හොබවන අම්බලන්ගොඩයාද ඇඩ්මිෂන් ටෙස්ට් සමත්වී ඇසිලින් ආච්චිගේ දුම්රියෙන් බැස යනවාය.

එතැන් පටන් ඇසිලින් ආච්චීගේ පාසල් සේවා දුම්රියේ කව්රුන් ගමන් කළාදැයි අම්බලන්ගොඩයාට නිනව්වක් නොමැතිය. කාලයාගේ අවෑමෙන් ඇසිලින් ආච්චීද ලෝක ධර්මතාවයට හිස නමින් ජීවිතයෙන් සමුගන්නා අතර ඇසිලින් ආච්චීගේ අවමංගල උත්සවය වෙනුවෙන් රැයක් නිදි වරන්නට ගිය එකම සේවා ලාභියා අම්බලන්ගොඩයා පමණක් වන්නට ඇතිය. ලොකු සුදු අක්කාද විදේශයකදී සිදුවූ රිය අනතුරකින් අකාලයේ ජීවිතක්ෂයට පත්වූ අතර අම්බලන්ගොඩයාට එම අවමංගල්‍ය උත්සවයට සහභාගී වන්නට සිදු නොවූයේ ගොඩයා ලංකාවෙන් එතෙර රැකියා කරනා නිසාය. 


සිරි ලංකාවේ පුවත් නරඹන අතර පෙන්වනා දියවන්නා මොන්ටිසෝරියේ කාලගෝට්ටි දකිනා අම්බලන්ගොඩයාට මතකයට එන්නේ ලොකු සුදු අක්කාය. ඒ මන්ද යත් ලොකු සුදු අක්කා දියවන්නාවේ මුල් ගුරු තනතුරට පත්කලානම් දියවන්නාව මීක් නොකියන්නට පාලනය කරනවා සිකුරුය. ඊට අමතරව ඇසිලින් ආච්චීද දියවන්නාවේ වැඩ බලන තනතුරකට පත්කලානම් බුල් කෙළිනා කපටිසූට්කරුවන් කුමන හෝ උප්පරවැට්ටියක් යොදා ඔවුනොවුන්ට උචිත රාජකාරීන් සඳහා යොදවා තමුන්ගේ වැඩක් බලාගෙන පාඩුවේ සිටිනවා අනිවාය.