වවන්නෝ දිනන්නෝ - 1

අම්බලංගොඩයා මේ ලියන්න තනන්නේ ගොඩයාගේ ව්‍යාපාරික දැනුම සහ පරාසය ගැන අම්බලන්ගොඩ කතා කියවන උදවියට සුළු අවබෝධයක් ලබාදෙන්න. මේ  ලියවෙන පොස්ට් එකෙන් පාඨක සැමට ඉගෙනගන්න ගොඩාරියක් දේවල් තියේවි. මොකද ගොඩයා මේ ලියන්නේ  ව්‍යාපාර කෙරුවාවේ මුල් කාලයේ උගත් පාඩම් , ඉල්ලගෙන කාපුවා, ඇදගෙන නාපුවා සේරෝගෙන්ම රන් පදක්කම දිනාගන්නට සමත්වූ ව්‍යාපාර කෙරුවාවක් ගැන. 

ගොඩයා මේ කියන කාලේ රැකියාව කරේ රජයේ සේවයේ. බොහෝ දුරට වර්ෂය කිව්වොත් දෙදහස් දෙක වෙන්න ඕන මතක විදිහට. ඔය රස්සාව කරපු අවුරුදු දොළහ ඇතුලත ගොඩයා උපරිමේටම ට්‍රයි කරේ මොනයම් දහන්ගැටයක් හරි ගහලා රජයේ සේවයෙන් එලියට පැනගෙන කනක් ඇහිලා ගෙදර වෙලා ඉන්න පුළුවන් ව්‍යාපාරයක් පටන් ගන්න. ඒ වෙද්දීත් ගොඩයා වෙළඳ ව්‍යාපාරයක් පටන්ගෙන තිබ්බත් ඒ වෙද්දී ගොඩයාගේ ඩඩා විශ්‍රාම ලබාගත් නිසා එම ව්‍යාපාරය ඩඩාට කරගන්න ඇරලා නැවතත් රජයේ සේවයෙන් එලියට පැනගනීමේ මෙහෙයුම වෙනුවෙන් දෙවැනි සැලසුමකට යාමට සිදුවුනා කියමුකෝ. රජයේ සේවය කිසිම විදිහකට අවතක්සේරු කිරීමක් නැතත් උදේ හතරේ හිටන් රාත්‍රී හතයි තිහ දක්වා ගතවෙන කාලයටත්, පැය අටක රැකියාවක් සඳහා යෑමට සහ ඒමට පැය හතයි විනාඩි පහළොවක්  කැප කිරීමට සිදුවීමත්, දිනකින්  පැය පහලොවකුත් විනාඩි තිහක් කපකිරීමෙදී ලැබෙනා වේතනය පැය අටකට වීමත් හෙන පාඩුවක් විදිහට තමා ගොඩයාගේ මොලය ගණනය කලේ. වෙනයම් විදිහකින් ඔය ගණන හදලා කියනවනම් ගොඩයා උදේ අවදි වෙන වෙලාව උදේ හතර සහ නැවත නිවසට පැමිණෙන වෙලාව හතයි කාල වෙද්දී ගතවෙලා තියන කාලය පැය පහළොවයි විනාඩි පහළොවක්. ඒ කියන්නේ සතියේ දවස් පහ බැගින් සති හතරට පැය  තුන්සිය පහක් රැකියාව වෙනුවෙන් ගොඩයා කැප කරනවා. එත් ඒ පැය තුන්සිය පහෙන් පැය එකසිය හැටකට පමණයි ගොඩයා වෙත වැටුප් ලැබුනේ. ඒ කියන්නේ මාසයකට පැය  එකසිය හතලිස් පහක් එලොවටත් මෙලොවටත් නැතුව නිස්කාරනේ නාස්ති වෙනවා කියන එකනේ. ඉතින් හත්වලාමේ එක අපරාදයක් නෙවෙයිද හා. මනුස්සයෙක් පැය අටක රැකියාවකට යෑමට සහ ඒමට තවත් එවැනිම කාලයක් ගතකිරීමට සිද්දවීම සෑහෙන අලාභයක් විදිහට තමයි ගොඩයා ගණනය කරේ. ඒ වූ ප්‍රධාන හේතුවත්, රැකියාව කරගෙන යෑම වෙනුවෙන්ම රැකියාව කරනවාට අමතරව ඉහල පුටුවල සිටිනාවූ කැකිල්ලේ පරපුරෙන් පැවත එන්නාවූ ලොකු මහත්තරුන්ගේ  (කියාගන්නා සහ සිතාගෙන සිටිනා ) ගොන් මෝල් මොට්ට මරි තීන්දු තීරණ සඳහා අකමැත්තෙන් උනත් හිසනැමීමට සිදුවන හේතුවත් සලකා බැලූ කල රැකියාවෙන් එලියට පැනගැනීමේ අවශ්‍යතාවය හිස ගිනිගත්තා හා සමානවුනා කියමුකෝ. 

ගොඩයා මේ තනන්නේම රජයේ රැකියාවට ආයුබෝවන් කියන්නට උපක්‍රමයක් සොයාගන්නටය යන සිතුවිල්ල ගොඩයාගේ දෙමාපියන් ඉතා හොඳින් දැන සිටි නිසා ගොඩයාගේ ව්‍යාපාර අදහස් කණ අහලකටවත් නොගෙන ඉන්න ගොඩයාගේ ඩඩා සහ මමා විශේෂයෙන් සැලකිලිමත්වුනා. ඒත් ඉතින්  ගොඩයා වනාහි එව්වයින් සැලෙන පුතයෙක් නොවෙන නිසා ඉව වැටෙන සෑම සියලු ව්‍යාපාර අවස්තාවක් සඳහාම හොට දමන්නට තිබෙන උත්සාහය අතෑරියේ නෑ. ඔන්න ඔය වගේ දහසක් ව්‍යාපාර අවස්ථා වලට ඉව අල්ලමින් ඉන්නා අල්ලපනල්ලේ තමයි ගොඩයාට මසුරන් වටිනා ව්‍යාපාරයක් ගැන පොඩි පහේ ඉවක් වැටෙන්නේ. ඒ තමා කෘෂිකර්මාන්තය සඳහා පොඩි පහේ ආයෝජනයක් කරන්න. වැඩේ ටිකක් බරපතල තත්වයේ එකක් උනාට ආරම්භය සාර්ථක උනොත් ගොඩයාගේ ගණන් මිනුම් වලට අනුව මාසෙකට රුපියල් පනස්දාහකට එහා ශුද්ධ ලාභයක් ලබන එක සිම්පල් වැඩක්. ආයෝජනය කලයුතු මුදල මුල් මාස කිහිපයෙන්ම ආවරණය වෙන වැඩක් වැඩේ ගොඩ ගියොත්. ඒ අකාරයෙන් ගණන් හිලවු එහෙමත් හොඳින් හදලා බලලා ප්‍රොජෙක්ට් ප්ලෑන් එකක් එහෙමත් ඔලුවේ හදාගෙන ගොඩයා අදාළ ආයෝජන සැලසුම රාත්‍රී කෑම මේසයට දානව මහ ආණ්ඩුවේ හෙවත් ඩඩාගේ අවසරය සහ ආශිර්වාදය ලබාගැනීම උදෙසා. 

ප්‍රොජෙක්ට් ප්ලෑන් එක ක්‍රියාත්මක කිරීමට මුල්‍යමය ආධාර මහ ආණ්ඩුවෙන් අනවශ්‍ය නමුත් අදාළ ව්‍යාපෘතිය කරගෙන යාමට යෝජිත ඉඩමේ අයිතිය තිබෙන්නේ මහ ආණ්ඩුවට හෙවත් ගොඩයාගේ ඩඩාට නිසා අවසර අවශ්‍ය නැතත් නිකමට හරි දැනුම්දෙන එක දරුවෝ විදිහට යුතුකමක්නේ නේහ්. එව්වට ආශිර්වාද කරන එක වැඩිහිටි පාර්ශවයේ යුතුකම සහ වගකීම උනාට ගොඩයාගේ සැලසුම රැකියාවෙන් දොට්ට පැනගැනීම බව මහ ආණ්ඩුව දන්නා නිසා ව්‍යාපෘති සැලසුම අධීක්ෂණයකින් තොරවම කෙලින්ම කුණු කූඩයට වැටෙනවා කියහන්කෝ. ගොඩයා ඉතින් හිතුනොත් දෙයක් කරනා වර්ගයේ එකා නිසා මහ ආණ්ඩුවේ අනවසරයෙන් සහ දෝෂාරෝපණ මැදින් තමුන්ගේ ව්‍යාපෘතිය කරගෙන යෑමට අත්තනෝමතික තීරණයකට එළඹෙනවා රටක චන්දබලය හිමි වැඩිහිටි පුරවැසියෙකු වශයෙන්. 

ඔය ඉතින් චන්ද බලය කියන එක අවුරුදු දහඅටෙන් හිමිවෙලා රටේ පුරවැසියෝ වශයෙන් ගණන් ගත්තට ලංකාවේ ඔය දහඅටේ විස්සේ එවුන්ට ගෙවල්වල තියන පුරවැසි අයිතිය ඉතින් කුජීතයි කියලා ශ්‍රීලාංකීය තාරුණ්‍යය දන්නවා නිසා ඒ ගැන වැඩි යමක් කියන්ට යන්නේ නෑ. මොකද චන්දයක් වෙලාවට චන්දෙ දාන්න විතරක් එලියට එන ඔය කියන පුරවැසිකම ගොඩයාටත් වයස විසි පහක් තිහක් වෙනකනුත් වත්ත හතරමායිමේදි අර්ධ පුරවැසි බවට පත්වෙලා තමා තිබ්බේ. සමහර වෙලාවල් වලට අර්ධ පුරවැසිභාවයවත් තිබ්බේ නැද්ද මන්ද. වයස හතළිහක් උනත් දැනටත් ගොඩයා ලංකාවට ගිහින් සති තුනක් හිටියොත් තුන්වෙනි සතියේ අග වගේ වෙද්දී ගොඩයාගේ ඩඩා ගොඩයාගේ පුරවැසිකම නැවතත් අර්ධ මට්ටමට ඩවුන් ග්‍රේඩ් කරනවා වගේම අමතන භාෂාව ටිකක් විතර රූඩ් කරනවා කිසිම ඇහිල්ලක් බැලිල්ලක් නැතුවම. මොකද කියනවනම් ගොඩයා ගෙදරින් එලියට බහින්නේ ඉර බැසීමෙන් පසුව වීමත් නැවත ගෙදර පැමිණෙන්නේ මධ්‍යම රාත්‍රියේ ගස් නැගපු යක්කු ගස්වලින් බහින වෙලාවටත් පසුව වීමත් ඉවසා වැදෑරීමේ උපරිම කාලය සති තුනකින් වගේ අවසන්වෙන නිසා. 

දැන් ගොඩයා මේ කියන කෘෂි ව්‍යාපෘතිය කරන්න තීරණය කළා කිව්වට කෘෂි ව්‍යාපෘතිය මොකක්ද කියන එක ගැන මුකුත්ම කිව්වේ නැහැනේ. ඒ ගැන වැඩි යමක් කියනවනම් ගොඩයා මහා පරිමාණයෙන් මේ අතගහන්නට සූදානම් වෙන්නේ වාණිජ මට්ටමෙන් පලා වවන්න. ඔව් ඔව් හත් ඉලව්වේ පලා කිව්වේ පලා.. ඒ කිව්වේ මුගුනුවන්න, ගොටුකොල, වගේ කෑමට ගන්න පලා වර්ග. ගොඩයා කෙලින්ම ඉලක්ක කරන්නේ මුගුණුවැන්න වගාව වෙත නිසා ඒ වෙනුවෙන් අවශ්‍ය කරන ඉඩමත් ගොඩයාගේ ඩඩා ඊට අවුරුදු දහයකට පහළොවකට වගේ කලින් මිලදීගන තිබේ ගොඩයා අනාගතයේ පලා බිස්නස් එකෙන් කෝටිපතියෙක් වෙන විත්තිය ඉවෙන් වගේ දැනිලද කියල ඒ දවස්වල ගොඩයාට හිතුනත් එක්ක. 

ඔය කියන ඉඩම තිබ්බේ ගොඩයාගේ ඩඩාට අයිති කුරුඳු ඉඩමක් යාබදව. මේ ඉඩම ගඟට මායිම්වෙලා තිබ්බ, ඊට අවුරුදු විසි තිස් ගණනකට කලින් හොඳින් වී වගාකළ කුඹුරු ඉඩමක් උනාට දන්නා කියන කාලෙකින් ඔය කුඹුරේ වී වගාකරලා තිබ්බේ නෑ. ඒකට හේතුව ගඟ දිගේ මුහුදු ජලය ඉහලට පැමිණීමත් කරදිය මිශ්‍ර ජලයේ වී වගාකළ නොහැකි වීමත්ලු. එහෙම තමා ගොඩයා අහලා තියෙන්නේ. අවුරුදු විස්සක් තිහක් පුරන් වෙලා තියන කුඹුරේ තවදුරටත් වී වගාකරන්න බැරි නිසාත්, පලා වැවීමෙන් ඊට වඩා සුවිශාල ආදායමක් ඉපයීමට හැකිවීමත් සලකා බලා ගොඩයා කුඹුරේ පාත්ති සකස් කරන්නට ඔන්න කොන්ත්‍රාත් දුන්නා කියමුකෝ. මොන පාත්තිද හත් ඉලව්වේ ඔන්න ඒ කාලේ කොහෙන්දෝ මී උණක් තියෙන නිසා කුඹුරු වලට බහින්න එපා කියල ගමේ ගොඩේ ආරංචියක් යනවා කියහන්කෝ. ඒ වගේම අවුරුදු විස්සක් තිහක් පුරන්වෙච්චි කුඹුරේ අහස උසට මාන, ඉලුක්, පන් වර්ග වැවිලා තියෙන නිසා කොන්ත්‍රාත් ගත්තු එවුනුත් එක දවසින්ම මී උණ පිටින් දාගෙන බැක් කියාගෙන කුඹුරෙන් ගොඩ ආවා යකඩෝ. ඒ කියන්නේ මිනිස් ශ්‍රමයෙන් පාත්ති දැමීම සුම්ම. ඕන ගොඩයාගේ ඩඩාගේ ෆස්ට් කමෙන්ට් එක වෙච්චි " ඔව්ව හරියන වැඩද" කියන කමෙන්ට් එකට පොඩි ගෝ එකක් ආව. පලවෙනි උත්සාහය වතුරේ. ගමේ ගොඩේ වටේම ආරංචි කරලා බැලුවත් කුඹුරේ පාත්ති දාන්න ඉදිරිපත්වෙන මනුස්සයෙක් බේතකට හොයාගන්න බැරිවෙලා වැඩේ ලත් තැනම ලොප්. එව්වයින් සැලෙයිද ගොඩයා..

වැඩේ ලත් තැනම ලොප් කියලා අපේ රවියට කීවාම ඔන්න රවියා දෙනවා මසුරන් අදහසක්. ඊළඟට ගොඩයා රවියා සමග යනවා ඇල්පිටියෙ විස්කම් මුදලාලි හම්බෙන්න. ඔය කියන විස්කම් මුදලාලි ගාව තිබ්බ යන්ත්‍ර සූත්‍ර අතරේ නැත්තේ හඳට යවන රොකට් එකයි මුහුද යටින් යන සබ්මැරීන් එකයි විතරයි කියලයි ගොඩයාගේ අනුමානය. අනික් ඕනෑම යන්ත්‍රයක් සූත්‍රයක් හෙව්වොත් විස්කම් මුදලාලි ගාව නෑ කියල දෙයක් තිබ්බේ නෑ. ලංකාව මැදින් හාරාගෙන ගිහින් පේරු, ඉක්වදෝර් වලට බටහිරින් දකුණු පැසිෆික් සාගරයෙන් මතුවෙන්න උනත් යන්ත්‍ර සූත්‍ර විස්කම් මුදලාලි ගාව තිබ්බ. ඒ වගේම එව්වා සෙල්ලම්බඩු වගේ හසුරුවන්න පුළුවන් වැඩකාරයොත් විස්කම් මුදලාලි ගාව හිටිය. ඔන්න ගොඩයා සහ රවියා විස්කම් මුදලාලි හම්බෙලා අවශ්‍යතාවය කියා හිටියම මුදලාලි කියපි 

ඕක සිම්පල් වැඩක්නේ ළමයි.. මම දෙන්නං මැෂින් එකකුයි කොල්ලෙකුයි.. අරං ගිහින් වැඩේ කරගන්න..

ප්‍රශ්නේ කියන්නේ මුදලාලි මේක හෙන තඩි මඩ වගුරක්.. මැෂින් එක එරෙයිද..

අයියෝ බයවෙන්න එපා.. පොල් කොට දෙකක් හොයල තියන්නකෝ... කොල්ලා වැඩේ කරයි..

ඔන්න ඔය විදිහට තමයි විස්කම් මුදලාලිගේ එක්ස්කැවේටර් එකයි "රන්සර" කියන ගෝලයයි ගොඩයාගේ ප්‍රොජෙක්ට් එකට යෝජිත කුඹුරට වඩින්නේ..

එක්ස්කැවේටර් එක ගෙනල්ල ඊට ටිකාක් විතර එහායින් තමා ලොරියෙන් බාන්නේ. ඇයිද කියනවනම් ඒ ලොරි රාජයාට කුඹුර ගාවටම යන්න පාරක් නෑ. ඊළඟ භාධකය තමා කුඹුරට මෙහායින් තියෙන ඉඩමේ අයිතිකරු.. එතුමාත් ඉතින් එක්ස්කැවේටර් එක බාපු ගමන්ම තකහනියේ ඇවිත් කියා හිටියා ඒඋන්දැගේ කුරුඳු එහෙම පොඩි උනොත් අලාභය ගෙවන්න වෙනවා කියන එක.

රන්සර සෑහෙන දක්ෂයි යන්තරේ හසුරුවන්න. ගමේ ගොඩේ ඕපා දූප චැනල්ස් ඔක්කොම වටවෙලා කුරුඳු ගස් පොඩිවෙනවා බලන් හිටියට රන්සර සමත් වෙනවා නියර දිගේ ලෑලි දෙකක් දාගෙන එක චෙන් එකක් විතරක් නියරෙන් තියාගෙන අනික් චේන් එක උස්සගෙන පොලොව හාරන අතින් වාරු අරං ගොඩයාගේ කුඹුරට එක්ස්කැවේටර් එක ලෑන්ඩ් කරගන්න. ඔන්න එතැන් පටන් වැඩේ ෆුල් මාවලස්. රන්සරයා පොල්කොට දෙක හරහට දාගෙන කුඹුරේ පාත්ති දානවා හැටට හැටේ. ගමේ ඕපාදූප චැනල්ස් එයාලගේ වගකීම අකුරට ඉෂ්ඨසිද්ධ කරන්න ඕන නිසා කෘෂි නියාමක උන්නැහේටත් පැමිණිල්ලක් යවලා කියහන්කෝ කුඹුරක් ගොඩකරනවා කියල. එතැන් සිට නැවතත් වැඩේට උදැල්ල. 

ගොඩයාට ඊළඟ ප්‍රශ්න වැල නම්, පහත් බිම් එකෙන් අවසර ගත්තද? කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවෙන් අවසර ගත්තද ? පරිස්ස අධිකාරියට දැන්නුවද ? එතකොට කෘෂිකර්මෙන් උපදෙස්  අරන්ද වැඩේ කරන්නේ වගේ ප්‍රශ්න කෝටියයි. පස්සේ බැලින්නම් ඉඩම් ගොඩකිරීමේ නීතියේ  තියෙන්නේ කුඹුරට පිටින් පස් ගෙනත් දාන්න බෑ කියන කතාවක් නිසා ගොඩයා අදාළ පාර්ශවයන්ට එකෙන්ම කියලා දානව මෙතන ගොඩ කිරීමක් නෑ ලොකු උන්නැහේලා.. එහෙම දෙයක් තියෙනවනම් උසාවි යන්න එන්නම්ය කියන කාරණේ. ඔව්ව ඉතින් ඔහොම සිද්ද වෙනකොට ඔව්ව ගොඩයාගේ ගෙදරටත් ආරංචි වෙනවනේ දෙයියෝ.. ඉතින් නිවසේ පුරවැසිභාවය අහිමිවෙන්න ඔන්න මෙන්න තත්වයක් වගේම මහ ආණ්ඩුවෙන් බ්‍රහ්ම දණ්ඩනය පැනවීමත් සාමාන්‍ය දෙයක්. කිඹුලා කනවා ඉවසන්න පුළුවන් උනාට කොහිල කටු ඇනෙනවා ඉවසන්න බෑ කියන්නැහේ ඔය බ්‍රහ්ම දණ්ඩනය කෑල්ල තමා ගොඩයාට එපාම කරපු කෑල්ල. ඇයි යකෝ ගෙදර ගියාම වැඩිහිටි පාර්ශවේ දවස ගත කරන්නේ මුණු පුම්බගෙන. එහෙමයි කියල ඉතින් පටන්ගත්තු වැඩේ අහවර නොකර නතර කරන්නත් බෑනේ දෙය්යෝ.. ලක්ස ගානක් මාසෙන් දෙකෙන් හොයන්න පුළුවන් ව්‍යාපෘතියට වැඩිහිටියන් වශයෙන් ඔහොමත් අකුල් හෙලන්න හොඳද කියන ස්ථාවරයේ තමා ගොඩයා උන්නේ.

රන්සර එක්ස්කැවේටර් එක පොල්කොට දෙක උඩ තියාගෙන පස් හාරන අත කුඹුර මැදින් යම ලෝකෙටම බස්සලා ගොඩට ගන්න පස් පිළිවෙලට උඩින් ඇතිරෙනකොට ටිකෙන් ටික පාත්ති පොලොව වහගෙන අලුත් ව්‍යාපෘතිය වෙනුවෙන් නැගී හිටිනවා. ගොඩයාත් බලාපොරොත්තු දල්වාගෙන එක්ස්කැවේටර් එකේ පැත්තෙන් වාඩි වෙලා ලක්ස ගානක ඉන්කම් එකක් දාන්න බැංකුවල ඉඩ ඇතිවෙයිද කියල කල්පනා කරනවා. ඒ අතරේ දුකට සැපට දෙකටම ඉන්න ගොඩයාගේ හිතමිත්‍ර පිරිස දවසපුරා ඉඩක් ලද පමණින් ඉඩම වෙත වාර්තා කෙරෙනවා. අවශ්‍ය කරනා කෑම බීම වර්ග ඇනවුම් කල විගසින් පොල්ලේ විසින් ත්‍රිරෝධ රථයෙන් ඉඩමටම ගෙනවිත් දෙන නිසා කාලය අපතේ යාමක් නැති තරම්. හැන්දෑකොරේ ඇඟේ පතේ අමාරුවට බලන් හිටපු එවුන්ට සාත්තුවක් සප්පායමක් සැපයුනත් අර සා විසාල එක්ස්කැවේටර්  රාජයා දවසක් පුරා එහා මෙහා කරපු රන්සර සුරා පාන, දුම් පාන කිසිම දෙයක් නැතුවම තමුන්ගේ වැටුප අරගෙන පාඩුවේ ගෙදර යනවා. රෑ හත අට වෙනකම් කුඹුරේ තපින පිරිස ගෙවල්වලට යද්දී එක්ස්කැවේටර් යන්තරේ විතරක් කුඹුර මැද්දේ කට්ට කළුවරේ තනිවෙනවා.

සතියක් හමාරක් ගතවෙද්දී විස්කම් මුදලාලිගේ ගෝල තැන හෙවත් රන්සර ඉඩමෙන් භාගෙක පාත්ති දැමීම අවසන් කරා කියමුකෝ. වැඩේ පටන්ගත්තේ අක්කරේම පතති දාන බජට් එකක උනත් අතරමැදින්  එක්ස්කැවේටර් එකක් සීන් එකට එන්ටර් කරන්න වෙච්ච නිසා ගොඩයාගේ බජට් අවුල් ගියා දුකේ බෑ.. ඒ නිසා ගොඩයා තීරණය කරනවා පියවර දෙකකින් ව්‍යාපෘතිය සම්පූර්ණ කරන්න. පලවෙනි පියවර වශයෙන් අක්කර භාගෙක වැඩ සම්පූර්ණයෙන්ම නිමවී පැල සිටුවීමත් අපේක්ෂිත ආදායමෙන් ඉතිරි භාගයේ වැඩ මාස හතරකින් පසුව පටන් ගැනීමටත් අපේක්ෂාවෙන් එක්ස්කැවේටර් යන්ත්‍රය නැවත ලොරියක පටවා ආපසු යැවෙනවා නැවත කැඳවන පොරොන්දුව පිට.

සාමාන්‍ය උදැල්ලකින් පාත්ති දැමීමේදී පාත්තියක උස පොලෝ මට්ටමේ හිටං අඩි එකහමාරක් පමණ උනත් එක්ස්කැවේටර් යන්ත්‍රයක ආධාරයෙන් පාත්ති දැමීමේදී ඊට වඩා සෑහෙන්න උසකට පාත්ති දමාගන්නට ගොඩයා සමත් වෙනවා කියමුකෝ. අවුරුද්දකට සැරයක් එන ගංවතුර තත්වයටත් සාර්ථක විසඳුමක් විදිහට එක්ස්කැවේටර් යන්ත්‍රයෙන් උපරිම ගැඹුරට කාණු හාරාගෙන පාත්තිය සකස් කිරීම සිද්දවෙන නිසා පොළොවේ මට්ටමේ හිටං අඩි දහයක් පමණ උසකට පාත්ති සකස් කිරීමට විස්කම් මුදලාලිගේ ගෝල තැන හෙවත් රන්සර සමත් වෙනවා ගොඩයාගේ ඉල්ලීම පිට. ගොඩයාට කොයිතරම් වැඩේට හැපීද කියනවනම් ඇස් පියාගත්තාම පේන්නෙත් ගංවතුරෙන් යායම යටවෙලා තියෙද්දී ගොඩයාගේ මුගුණුවැන්න පාත්ති නිලට නිලේ බබලනවා. ඒ වගේම ගංවතුර කාලෙට ඔරු පාරු වලින් ඇවිත් මුගුණුවැන්න මිටි ගෝනි පිටින් කොළඹ පැටවෙන හැටිත් ගොඩයා ඇස් දෙක වහගෙන උපකල්පනය කරනවා. කොහොමද හීන මැවිල්ල.. නරක නෑ නේහ්.. ගෙදර හැමෝම බ්‍රහ්ම දණ්ඩනය පනවලා තියෙද්දී ගොඩයා රෑට ගෙදර යන්නේ හෙන ගැම්මෙන්. තව නොබෝදිනකින් පාත්ති වලට හිටවෙන මුගුණුවැන්න සති හතරෙන් කොළඹ පැටවෙන නිසා එතැන් පටන් ගොඩයාට අපේක්ෂිත ශුද්ධ ලාභය හැත්තෑ පන්දහස සහ ලක්ෂය අතර මුදලක් නිසා ගෙදර තත්වය පසුව සමනය කරගැනීම උදෙසා තාවකාලිකව නොසලකා හැරෙනවා. මොකද කියනවනම් වගාව සාර්ථක උනාම උදේ හතරට ඇහැරිලා කොළඹ අදින පාපය ගෙවා අවසන් වීමට නියමිතවීම ඔය ඔක්කොටම වඩා වැදගත් නැද්ද හා.. ඒ වගේම ඉර පෙන්නලා හඳ කියලා කිව්වොත් ඔව් සර් ඒ පූර්ණ චන්ද්‍රයා කියන්න වෙන ගොන් මෝල් මරි ඔලමොට්ටල ලොක්කන් යටතේ රැකියාව කිරීමේ පාපය ගෙවා අවසන් කෙරෙනවා.

 ඉඩම් අක්කරයක් වගා කරලා ලැබෙන මුදල් කන්දරාවට අමතරව ලැබෙන බෝනස් වාසිත් එක්ක බැලුවාම ගෙදර වැඩිහිටි පාර්ශවය සතියක් දෙකක් බුම්මගෙන හිටියාම මොකෝ අයියෝ.. ඔය කිව්වට බුම්මගෙන ඉන්න එව්වත් ඒ වෙද්දී ගොඩයාට වැඩිය දැනෙන්නේ පෙනෙන්නේ නෑ. මොකද කියනවනම් ඒ වෙද්දී ඉඩම් අක්කර භාගෙක පාත්ති දැමිලා අහවරයි.. ඒ නිසා ගොඩයා නින්දට වැටුන වෙලේ හිටං ගොඩයා හීනෙන් දැක්කේ ගොඩයාගේ පලා අස්වැන්න ලොරිවල පැටවිලා කොළඹ යන හීන. ඒ වගේම ගොඩයාගේ ව්‍යාපෘතියේ ශ්‍රමය සැපයීම වෙනුවෙනුත් කීපදෙනෙක් අවශ්‍යවෙන නිසා කී දෙනෙකුට රැකියා ලබාදෙනවාද කියනා කාරණය ගනත ගොඩයා නිරන්තරයෙන්ම හිතමින් උන්නා. මේක කියවන බෝලාලාට මේක සෙල්ලමක් වගේ උනාට ඒ වෙද්දී ගොඩයාගේ ඔලුව නවලෝක මුදලාලිටත් වඩා ඇඩ්වාන්ස් තත්වෙක තමයි තිබ්බේ. ඒ කියන්නේ හෙන බිස්නස් මයින්ඩඩ්. කොයිවෙලෙත් ඉන්නේ බිස්නස් ගැනම හිත හිතාමයි. නින්ද යද්දිත් බිස්නස්, ඇහැරෙද්දීත් බිස්නස්, කද්දීත් බිස්නස්, බෝද්දීත් බිස්නස්, කොටින්ම කියනවනම් වැසිකිලියේ ඉන්න ගමනුත් කල්පනා කරන්නේ සේවකයෝ  කීයක් ඕන වෙයිද? පාරේ ප්‍රශ්නේ නිසා පලා ටික ගඟ දිගේ ලොකු බෝට්ටුවකින් පාලම ගාවට ගේන එල ලාභ වෙයිද? එහෙම උනොත් බෝට්ටුවක් රෙන්ට් එකට ගනන්වද සල්ලිවලටම ගන්නවද? පෝර ලොරියක් එකපාරට ගන්න එක ලාභ වෙයිද ?  වෙනම සුපර්මාර්කට් වලට පලා  දාන්න ලස්සන පොඩි වෑන් එකක් අරගෙන ඇඩ් එකක් එහෙම ලස්සනට ගහලා රටපුරා ප්‍රසිද්දියක් ලබාගන්න පුළුවන් වෙයිද? කොළඹ යවන්න පිට ලොරි වලට කුලී ගෙවනවාට වඩා ගොඩයාගේම කියලා ලොරියක් ගත්තොත් හොඳයි නේද, මේ පලා බිස්නස් එක නිසා කොටස් වෙළඳපොල උච්චාවචනය වෙයිද, අන්තර්ජාතිකව ගොඩයාගේ පලා වලට ඉනටර්නැෂනල් මාර්කට් එකක් හදාගන්නේ කොහොමද? වගේ හෙන ඇඩ්වාන්ස් දේවල්. එව්වා ඉතින් ගෙවල් වලින් දන්නවනම් බ්‍රහ්මදණ්ඩනය තාවකාලිකව අක්‍රීය කරලා අත පය හතර කඹේකින් ගැටගහල අරං ගිහින් අංගොඩ ඇඩ්මිට් කරනවා ෂුවර්.

පැල සිටුවීමේ සිට වවන්නෝ දිනපු හැටි ඊළඟ කොටසින්.. දිගටම ලිව්වොත් දිග වැඩියි නෙව..