Tuesday, October 13, 2020

ඇඩොල්ෆ් ජානකී හිට්ලර්..





ගොඩයා කුඩා එකා සංදියේ ජීවිතය ගතවූයේ පුංචි අම්මාගේ දැඩි අධීක්ෂණය යටතේය. පුංචි අම්මා යනු ගොඩයාගේ අම්මාගේ අක්කා වුවත්, ලොකු අයියලා, පොඩි අයියලා ඇයව හැඳින්වුවේ පුංචි අම්මා යන ආමන්ත්‍රණයෙන් බැවින් ගොඩයාද ඇයව හැඳින්වූයේ පුංචී යන ආමන්ත්‍රණයෙන්මය. පුංචීටද එක දියණියක් සහ ස්වාමිපුරුෂයෙක්, පවුලක් තිබුනාවූ බැවින් දිවා කාලයේ නිවෙස් දෙකක රාජකාරි ඉටුකිරීම සහ ගොඩයා වැනි විස බෝලයක් බලාකියා ගැනීම වනාහි මදක් අසීරු කටයුත්තක් වුවත් ඇය කිසිදා ඒ ගැන පැමිණිලි කරලා නැත.  පුංචීගේ දියණිය ගොඩයාට වඩා වසර පහක් වැඩිමහලු වීම එතැනදි ගොඩයාලාට වාසි සහගත ලෙස බලපෑවා වන්නට ඇත. ගොඩයාගේ මව පියා රැකියාව අවසන්වී නිවසට එනතුරු ගොඩයා සහ කුඩා සහෝදරියන් දෙදෙනා බලාකියාගැනීම පුංචී අකුරටම සහ ලෙසටම ඉටුකලාය. වෙනත් විදිහකින් කියනවා, අම්මාට කලින් පුංචීට කිරි එරුනාවූ නෑකමක් වූ පුංචීගේ නෑකම අදටත් ගොඩයාට අසම සමය. ගොඩයාට අසමසමව සෙනෙහස දැක්වූවාවූ කාන්තාවන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකු පුංචී වග මෙහිලා ලියන්නට ගොඩයා ලෝභ වන්නෙ නැත. පුන්චීගේ අභාවය අදටත් ගොඩයාට අම්මා නැතිවුනාක් හා සමානව දැනෙන්නේ පුංචී, ගොඩයා සහ ගොඩයාගේ සහෝදරියන් වෙත දැක්වූවාවූ බැඳීම අසමසම මහා සෙනෙහෙ කන්දක් වන නිසාය. 

ගොඩයා කුඩා එකා සංදියේ සෑම වරදකටම දෙවතාවක් කෝටු පාර කනවාය. ඒ  දිවා කාලයේ සහ රාත්‍රී කාලයේ වශයෙන්ය.. ගොඩයා විසින් දිවා කාලයේදී කරනු ලබන වැරදි සඳහා රියල් ටයිම් පුංචීගෙන් දඬුවම හිමිවෙනා අතර, සවසට පියානෝ ගෙදර පැමිණි පසුවද පුංචී විසින් දෙනු ලබන දවසේ පුවත් වාර්ථාව අනුව ගොඩයාට ඒ ඒ අදාල අසනීප සඳහා වේවැල් හෝ පේර කෝටු කසාය මාත්‍රාවක් ලැබෙනවාය. පුංචී නිවෙස් දෙකක රාජකාරී සතු කාන්තාවක් වශයෙන් ගොඩයා පසු පස ගම පුරා එලවා යාමට සැමවිටම නොහැකි නිසා ගොඩයාගේ යම් යම් අලුගුත්තේරු වැඩ ගෙදරට රිපෝර්ට් නොවීම මද වශයෙන් ගොඩයාට වාසියට හිටිනවාය. එහෙත් පුංචීද ගේම අතාරින්නේ නැතිවම හැකි සෑම අවස්ථාවකම ගොඩයා දිහාවට ඇයගේ තෙවැනි ඇස යොමු කරගෙනම සිටිනවාය. මෙසේ කාලයක් ගතවෙද්දී ගොඩයාව ආම්බාන් කිරීම පුංචීට මදක් අසීරු වග වටහාගත් ගොඩයාගේ ඩඩා පුංචීගේ සහයට තවත් පවුලේ සාමාජිකාවක් සේවයට කැඳවනවාය...

ගොඩයාලාගේ ගෙදර ඩේ කෙයාර් සෙන්ටර් එකට අලුතින් එක්වූ සාමාජිකාව වූයේ ජානකී අක්කාය. ජානකී අක්කා යනු ගොඩයාගේ මාමාගේ වැඩිමහලු දුවය. මොරටුවේ පදිංචි සහ එවකට උසස්පෙල අවසන්ව ප්‍රථිපල එනතුරු නිවසේ සිටි ජානකී අක්කා බොහෝ කැමැත්තෙන් ගොඩයලාගේ ගෙදර ඩේ කෙයාර් එක බලාකියාගන්නට එන්නේ නෑකමට විනා පඩියට නොවේය. ජානකී අක්කාට සහෝදරියන් දෙදෙනෙකු වනවාය. ඔවුනට සිටිනා එකම මලයා වනාහි සුරතල් ගොඩයා වූ බැවින් ජානකී අක්කා ඇතුලු අක්කලා තුන්දෙනාම ගොඩයාට පට්ට ලවුය. ජානකී අක්කා සහ ගොඩයා අතර වයස් පරතරය අවුරුදු දහයකට වැඩි මිස අඩු නැතිය. එහෙත් ජානකී අක්කා උපන්නේ කුමන අවුරුද්දේද යන්න ගොඩයාට දැන් මතකයේ නැත. ජානකි අක්කාට අනුව ගොඩයා යනු හුරතලයට ඇති කරනාවූ බලු කුක්කෙකු වැනි වූ බැවින් ජානකි අක්කාගේ ආගමනය ගොඩයාට පට්ට ආතල්ය. මන්දයත් ජානකී අක්කා ඩේකෙයාර් එක භාරගැනීමෙන් අනතුරුව පුංචීගේ දැඩි අධීක්ෂණයෙන් ගොඩයා මදක් ලිහිල්වන වග ගොඩයාගේ අක්මාවට වැටහෙන  නිසාය. ජානකී අක්කා සහ පුංචී අතර පවතින පරම්පරාවක වෙනස ඇතුලේ ජානකි අක්කාගෙන් ගොඩයාට හිමිවීමට නියමිත නිදහස සහ පුංචීගෙන් හිමිවන නිදහස අතර සුවිශේෂී වෙනසක් ගොඩයා බලාපොරොත්තු වෙනවාය.

ඕං ඒ අකාරයෙන් ජානකී අක්කා ගොඩයලාගේ ගෙදර ස්ථීර සාමාජික නාමලේඛනයට ඇතුල් වෙනවාය. අධීක්ශක තනතුරද,  පුංචීගේ සහයක තනතුරද, වෙන්ඩ ඩේ කෙයාර් CEO තනතුරද ඉක්මනින් හදාරන ජානකී අක්කා තම තනතුරේ වැඩ භාරගන්නේ දින කිහිපයක් විවේක ගැනීමෙන් අනතුරුවය. ජානකී අක්කා සිය තනතුරෙහි විශේශ ප්‍රාගුන්‍යය ලබන්නට වැඩි දවසක් ගතකරන්නේ නැත. දින කිහිපයක් ගතවෙද්දී, ගොඩයාගේ සියලු ටැක්ටික්ස්, ජිමික්ස්, මැජික්ස්, හිටි තැනින් අන්ත්‍රස්දානවීම්, දැක්කොත් බුවා නොදැක්කොත් එබුවා ගේම්ස්, රුපියල දෙක මිසින් ගේම්ස්, ඉතුරු සල්ලි අස්ථානගතවීම් ගේම්ස්, බයිසිකලය මග කැඩෙන ගේම්ස්, ටියුශන් පංති තිබෙනා දවසට බඩ රිදිල්ල ඔලුව කැක්කුම හැදෙන ගේම්ස්, ඇතුලු මෙකී නොකී සිලූම ගේම්ස් ගැන ජානකි අක්කා විශේශ ප්‍රාගුණ්‍යය ලබලාය. පුංචීගේ ඇස වසා අම්මාගේ තාත්තාගේ කනෙන් රිංගා ගැසූ ගේම්ස් එකක්වත් ජානකී අක්කා සමග සුම්මාය. ජානකී අක්කා වැඩේ ලෙසටම කරගෙන ගියද පුංචීද දවසට කිහිප විටක් ගොඩයාගේ නිවස විසිට් කරනා නිසා ගොඩයා හිතා සිටියාට වඩා තත්වය අතිශයින්ම අයහපත් වග කියන්නට ඕනෑ නැතිය. හිට්ලර්ගේ දෝනියැන්දා ගෙදර ගෙනාවාක් වන්, තත්ත්වය අතිශයින්ම දරුනුය. ගොඩයාට තියා මැස්සෙකුටවත් ජානකී අක්කාගේ ඇස වසා ඉගිලෙනු සුම්මාය. ගොඩයාගේ ඩඩා මල පැන්න සෑම අවස්ථාවකම ගොඩයාට කියන්නේ උඹව මං මඩමකට ගිහින් දානවා කියලාය.. දැන් වැඩේ වැඩි වෙනසක් නැතිය.. හිට්ලර්ගේ දෝනියැන්දා CEO තතුරට පත්කරනලද මඩමක් ගෙදරට ගෙනාවා හා සමානය.

එතැන් පටන් ගොඩයාගේ ජීවිත කතාව තිබ්බාට වඩා සෑහෙන්න දුක්ඛිතය.  පාසල් ගියායින් පසුව ගොඩයාව පාසැලෙන් ගන්නේ අම්මාය. අම්මාගේ ඔෆිසියේ හිටං යමක් කොටාබානා ගොඩයා අම්මා විසින් හවස ඉංග්‍රීසි ටියුශන් පංතියකට ඇරලවනවාය. වෙනදාට ටියුශන් අහවර වී නිදහසේ ගහක ගෙඩියක් කාගෙන කොල්ලෙක් කුරුට්ටෙක් සමග කයියක් දමාගෙන ගෙදර ආ වසන්ත සමය ජානකී අක්කාගේ ආගමනයෙන් අවසන්ය. ජානකී අක්කාද හවසට ඉංග්‍රීසි සහ ටයිපින් ශෝර්ට් හෑන්ඩ් පංති යනවාය. ඒ ඥානා මිස්ගේ පංතියටය. ගොඩයා ටියුශන් යන්නේ එතැනට අඩි කිහිපයක් එපිටින් තිබාවූ අම්මාගේ කාර්‍යාල මිතුරියකගේ නිවසේ පැවති ඉංග්‍රීසි පංතියකටය. ජානකී අක්කාගේ ස්ථාවර නියෝග අනුව පංති අහවර වී ගොඩයා පැමිණිය යුත්තේ ඥානා මිස්ගේ නිවසටය.  ඉන් අනතුරුව ජානකී අක්කාගේ පංතිය අහවර වනතුරු ඒ අසල ලොවි බංකුවේ ලගා ගහනා ගොඩයා ගෙදර එන්නට පිටත් වන්නේ ජානකී අක්කාගේ පංතියද අවසන්වූ පසුවය. ගෙදර එන ගමනද පිලිවෙලකට ආ යුතුය. ගොඩයාගේ පාසල් බෑගය ජානකී අක්කා කරේ දමාගන්නේ ඇයගේ CR පොත් කිහිපයද එම බෑගයටම ඔබලාය. ඉන් අනතුරුව ජානකී අක්කා පෙන්වන පාරේ විනයානුකූලව ගොඩයා ගෙදර ආයුතුය. ජානකී අක්කාගේ හුස්ම වැටෙන දුරින් එහා මෙහා යන්නට ගොඩයාට අවසර නැතිය. පාර දෙපස ගස්වල පේර ජම්බු ඉදිලා ගොඩයා හා හිනාවෙනවාය, යාලු මිත්‍රයෝද අනන්ත පාරේ හමුවෙනවාය. එව්වා දිහා බලන්නට, එව්වා සමග කාලය ගතකරන්නට ගොඩයා වැඩි කැමැත්තක් නැතිය.. මන්ද යත්, එව්වා සමග රස්තියාදු ගසන්නට ගියහොත් ගොඩයාට ජානකි අක්කාගෙන් කනේ පාර හෝ කෝටු පාර හිමිවෙනා වග ගොඩයා ඉන්තේරුවෙන්ම දන්නා නිසාය.

පංති නැති දවස්වල ගොඩයා උන්නේ ගම පුරාය. ඒ ජානකී අක්කා එන්නට කලින්ය. ජානකී අක්කාගේ ආගමනයෙන් පසුව එව්වා සුම්මාය. සෙල්ලම් කරන්නට සතියට නියමිත දින කිහිපයක් ඇයගෙන් හිමිවෙනවාය. ඒ සවස තුනේ සිට පහ දක්වා පමණය. ඒත් ගෙදරින් පිට නොවේය. ඕනෑම කොල්ලෙක් කුරුට්ටෙක් කුරුට්ටියක් ගෙදරට ගෙන්නාගෙන සෙල්ලම් කිරිල්ලට ජානකි අක්කාගෙන් අවසර ඇත්තේය. එහෙත් තුනේ හිටං පහ දක්වා පමණය. ඔරලෝසුවේ සවස පහ වදිද්දී මිදුලේ දුව පැන නටනා කොල්ලන් කුරුට්ටන් කුරුට්ටියන් හැම එකාම ක්ශණයෙන් දූරිභූත වෙනවාය. ඒ මන්ද යත්, පහ පසුවී විනාඩි එක වෙද්දී ජානකී අක්කා විසින්  ඔවුන්ව බල්ලන් බලලුන් සේ එලවා දමනාවග ඔවුන්ද සහසුද්දෙන්ම දන්නා නිසාය.  එතැනින් පසු ජානකී අක්කා එයාගෙ වැඩක් බලාගෙන ගොඩයාට උගේ  වැඩක් කරගෙන පාඩුවේ ටීවී බලන්න දුන්නා කියලා දැන් මේ කියවන උදවියට හිතෙනවාය. නෑ හත් ඉලව්වෙ නෑ.. පහ වෙද්දී ඇඟපත සෝදාගෙන පිරිසිදු වියයුතුය. ඉන් අනතුරුව පැයක් ටීවී බලන්නට අවසර ඇත.. එතනින් පස්සෙ ගොඩයා ෆ්‍රී... නෑ යකඩෝ නෑ.

ඉන් අනතුරුව එලැඹෙන්නේ ඉස්කෝලේ වැඩකරන කාලයය. ඉස්කෝලෙන් ගෙදර වැඩ දීලා නැතිනම් ගොඩයා පාඩුවේ ඇති තරම් ටීවී බලනවාය? නෑ හත් ඉලව්වෙ නෑ... ජානකී අක්කා ගෙදර වැඩ මවලා දෙනවාය.. ගණන් හදන්නට, රචනා ලියන්නට , ගාථා පාඩම් කරන්නට දෙනවාය.. අමාරුම එක ඩික්ටේශන්ය.  ටාසන් බලන්නට, නයිට් රයිඩර් බලන්නට වාගේ හතයි තිහේ කෑලි වලට මද අවසරයක් හිමිවෙනවාය.. ඒත් ගොඩයාට ඇති ආදරයකට නොවේය.. එව්වා නොබලා පහුවදාට ඉස්කෝලෙ ගියාම ගොඩයා සමාජයෙන් කොන්වෙනා නිසාය.

ජානකි අක්කා සතුව සුවිශේශී හැකියාවන් රාශියක් තිබෙනවාය. එයින් එකක්නම් යකාටවත් භය නැතිකමය. ගොඩයා එහෙන් මෙහෙන් ලපටි වලි පටලාගන ගෙදර මාරු අවස්ථා නැත්තේම නොවේය. එවන් ලපටි වලි හිටි ගමන් ගොඩයාගේ ගෙදර ගේට්ටුව ළඟටම ගොඩයා සොයා පැමිණෙනවාය. ආන් එවන් අවස්ථා වලදී එව්වාට ෆේස් කරන්නේ ජානකී අක්කාය. හතරදික්භාගයේම කොල්ලන් කුරුට්ටන් ජානකී අක්කාට භය නිසා පන තිබෙනා එකෙකුවත් ගොඩයාට නෙලන්නට වත්තට ඇතුළු වන්නේ නැතිය. ඒ වාගේ වෙලාවටනම් ගොඩයාට ජානකී අක්කා දෙයියෙක්ය. රෝමන් කාරයින්ට ජිම් පප්පා නෙලනවාක් මෙන් ජානකී අක්කා ලපටි කොල්ලන්ට අතින් පයින් නෙලන්නට යන්නේ නැත. එහෙත් කලිසමේ මුත්‍රා පහවන්නටම කටින් ගසා කොල්ලන් කුරුට්ටන් එලවා දමනවාය. ජානකී අක්කාගේ එම විරෝධාර ගුණය අවාසියට හිටිනා අවස්ථාද තිබෙනවාය. ඒ කෙසේද යත්, ගොඩයා පොතක පතක වැඩක් කරනා අල්ලපනල්ලේ කොල්ලන් කුරුට්ටන් ගොඩයා සොයා පැමිණියහොත් ගොඩයා උන්ට  පෙනී පෙනී එලිපහලියේ උන්නද එයා ගෙදර නෑ කියනවාය. ඒ වේලාවට කොල්ලන් කුරුට්ටන්ද ඇයි අර ඉන්නේ කියා හරස් ප්‍රශ්න අහන්නේ නැතිය. මන්දයත් ජානකී අක්කාගෙන් එවන් හරස් ප්‍රශ්න ඇසීම බලවත්සේ අනතුරුදායකය.  

ජානකී අක්කාගේ ආගමනයෙන් අනතුරුව ගොඩයාගේ තාත්තාට වේවැල හෝ පේර කෝටුව අතට ගන්නට වූයේ බෝහොම කලාතුරකින්ය. එහෙම කීවාම මේය කියවනා උදවියට හිතෙන්නේ ජානකී අක්කාගේ ආගමනයෙන් අනතුරුව ගොඩයා හොඳ ලමයෙක් වෙලා කියලාය.. ඒත් ඇත්තම හේතුව එය නොවේය.. ගොඩයා විසින් දවල් දවසේ කරනා අලුගුත්තේරුකම් සියල්ලටම ජානකී අක්කා විසින් එවෙලේම බෙහෙත් ඖෂධ ලබා දෙන නිසාය. ජානකී අක්කාගේ ආගමනයෙන් පසුව ගොඩයාට එක හොඳක් උනා කියන්නට ගොඩයා කුහක වන්නේ නැතිය. ඒනම්, එකම වරදට පුංචීගෙන් එක් වරක් බැගින් සහ තාත්තාගෙන් එක් වරක් බැගින් එකම වරදට දවසට දෙවරක් ගුටිකන එක එකෙන්ම නැවතුන එකය. එයට හේතු දෙකක් තිබෙනවාය. පලවෙනි හේතුව නම් ජානකී අක්කා විසින් ගොඩයාගේ වැරදි ෆයිල් එක තාත්තාට දමන්නට තරම් දුර යන්නට නොතියා එවෙලේම ප්‍රශ්ණය විසඳනා නිසාය. දෙවැනි හේතුවනම්, වෙනදාට දෙපාරකට ලැබෙනා කෝටු පාරවල් දෙවර්ගයම ජානකී අක්කා විසින් එක පාරටම දමා අරින නිසාය. අදටත් ගොඩයා දෙන්නෙකුගේ එරවිල්ලට භයය. එක්කෙනෙක් ගොඩයාගේ ඩඩාය.. අනිකා ඇඩොල්ෆ් ජානක හිට්ලර්ය. 


ජානකී අක්කාගේ ආගමනයෙන් මාස හයක් ගතවෙද්දී ගොඩයාගේ ගමේ සම වයස් ගෑනු, පිරිමි, මල්, පලතුරු කොල්ලන් කුරුට්ටන් කිරිට්ටියන් සියල්ලන්ගේම පොදු සතුරා ජානකී අක්කාය. ජානකී අක්කාට අනුව ඒ සියල්ලොම ගොඩයාව නොමගට යවන්නට මාරයා විසින් එවනු ලැබූ මාර දූතයන්ය. ජානකී අක්කාට උන් සියල්ලන්ම  දෑහැට පෙනෙන්නට බැරි අතර උන්ටද ජානකී අක්කා නයාට අදුකොල මෙන්‍ වෙනවාය. පුංචී සහ ජානකී අක්කාගේ සුසංයෝගය කොයිතරම් අපූරුව ගැලපුනිද යත්, හිට්ලර් සහ මුසෝලිනී දෙදෙනාම එකට තැබුවා වැනිය. කනෙන් රිංගන්නට යාම ඉතාමත් භයානකය. කැප්ටන් හැඩොක් කියන්නැහේ ගිගිරි නගින බෙලිකටුය.

88/89 භීශණ සමය ඇරඹීමත් සමගම ගොඩයාගේ දෙමාපියන් විසින් ජානකී අක්කාව නැවත සිය නිවසට ඇරලවන්නේ එවකට දකුණු පලාතේ පැවති වාතාවරණය ජානකී අක්කාගේ වයසේ තරුණ උදවියට කිසිසේත්ම යහපත් නොවූ නිසාය. එතැනින් පටන් , ගොඩයාගේ නිවසේ පැවති හිට්ලර් පාලන සමය අවසන් වන අතර නැවතත් ගොඩයාට මල් සමය උදාවනවාය. ඊට පස්සෙ ජානකී අක්කා අම්බලන්ගොඩ ආවෙ නෑ...?

ආවා යකඩෝ ආවා ...

ඊට වසර ගනනාවකින් අනතුරුව ජානකී අක්කාට පුංචී විසින් ගෙන ආවාවූ විවාහ යෝජනාවක් අනුව ජානකී අක්කා විවාහ වන්නේ අම්බලන්ගොඩින්ය. එම ආරංචිය ඇසූ සැනින් ගොඩයාට පට්ට හැපීය. මන්ද යත් ගොඩයා කුඩා එකා සංදියේ ගොඩයාට දැමූ හිට්ලර් පාර්ට් සියල්ල අම්බලන්ගොඩ මනමාලයා ඉදිරියේ දියාරූවී සුනුවිසුනුවී යාමට නියමිත නිසාය. අම්බලන්ගොඩ එවුන් එක්ක ඔය කියනා හිට්ලර් පාර්ට් හරියන්නේ නැතිය.. ගොඩයා වැනි ලාචෝරෝස් ගැටවුන්ට දැමු හිට්ලර් පාර්ට් අම්බලන්ගොඩ අයියලාට දැමුවහොත් බත් කන්නට වෙන්නේ දත් නැතුවය. ඒ යෙදුනාවූ විවාහ යෝජනාවට අනුව ජානකී අක්කාගේ විවාහ මංගල උත්සවය පවත්වන්නේද ගොඩයාගේ නිවසේය. එතන් පටං පටන්ගන්නා ජානකී අක්කාගේ විවාහ ජීවිතය අනුව ජානකී අක්කාට මේ වෙද්දී අවුරුදු විසි පහක පමණ පුතෙක්ද, කැම්පස් යන දුවෙක්ද සිටිනවාය. කාලයක් අම්බලන්ගොඩ පදිංචිව සිටි ජානකී අක්කා සහ සිය පවුල දැන් වෙද්දී පදිංචිය  ජානකී අක්කාගේ උපන් ගම වූ පානදුරය .

දැන් එතකොට ජානකී අක්කා අම්බලන්ගොඩින් බැන්ද නිසා හිට්ලර් පාර්ට් අවසන් වෙන්න ඇති ? .....  කියලා ගොඩයා හිතුවාට එහෙම උනේ නැතිය.. කසාද බැන්දාවූ ඒ අසරණ අයියාටද සිදුවූයේ ගොඩයාට සිදුවූ අලකලංචියමය.. ඉඳහියෙක අඩියක් ගසාගෙන සිටියාවූ ඒ ආතල් නිදහස් සොමි ජීවිතයට සදහටම ආයුබෝවන් කී අයියා මස්සිනාද මේ වෙද්දී දැහැමෙන් සෙමෙන් ජානකී අක්කා සමග කිරියි පැණියි හා සමානව ජීවත් වෙනවාය. එතකොට දුවයි පුතයි...?  ඔව් ඔව් ඒ දෙන්නටත් ගොඩයාට වෙච්ච සන්තෑසියම තමා යකඩෝ.. ජානකී අක්කාගෙ කනෙන් රිංගිලි අනියමාර්ථයේ අසම්භාව්‍යක් ක්‍රියාවක් පමණය.. කෙසේ හෝ රිංගලා අසුවීම අතිමහත් භයානකය.. ගිගිරි නගිනා බෙලි කටුය..

(ජානකී අක්කාගෙ හෙල්ප් එකට කියලා ගොඩයාගෙ ගෙදරට වැඩට කොලුවෙක් ගෙනාපු කතාව මේකෙ ලිව්වොත් මේක මාගලක් වගේ දික්වෙන්ව. ඌත් ජානකී අක්කාට ගේම ඉල්ලන්න ගිහින් ජානකී අක්කාගේ විධායක බලතල පාවිච්චි කරලා ගෙදර ඇරලුනා.. උගේ නම ලලිත්.. ගොඩයට වඩා අවුරුද්දක් වාඩිමල්.. ගෙදර වැඩට ගෙනාවා උනාට ඌව අන්තිමේ ඉස්කෝලෙත් දාලා ගෙදර සාමාජිකයෙක් ගානට සම අයිතීන් හිමිවෙලයි වැඩේ අහවර උනේ.. ලලියයි ගොඩයි දවසෙම කැලේ පනින්නයි ක්‍රිකට් ගහන්නයි ගිහින් ලලියාට අමතක උනා ජානකී අක්කා යනු ගෙදර විධායක බලතල සහිත එක්සකටිව් කෙනෙක් කියන වග. මුලදී මුලදී ලලියට ජානකී අක්කගේ අනුකම්පාව හිමිවුන නිසා ලලියා ජානකී අක්කාව කියෙව්වේ වැරදියට.  අවසානයේ ඌ ජානකී අක්කාටත්  ඕඩර්ස් දෙන්න ගිහින් ගොඩයගෙ තාත්ත ගොඩයාටත් අම්බානෙකට නෙලලා  ඌවත් ගෙදර ඇරලුව.. එව්වා මහ දිග කතා... ලිව්වොත් මාසයක් ලියන්න වෙන එව්වා... 

ගොඩයා අවුරුදු පහකින් හයකින් ජානකී අක්කාව බලන්න ගිහින් නෑ.. කීප වතාවක් ලංකාවට ගිහිල්ලත් ගොඩයට බැරිවුනා ජානකී අක්කව බලන්න යන්න. ලංකාවට ගිහිල්ලත් ජානකී අක්කව බලන්න යන්න බැරිවුනා නේදෝ කියලා දැනෙද්දි ගොඩයාට දැනෙන්නෙ පට්ට ගිල්ටි ෆීලින් එකක්. ඊලඟ වතාවෙ ලංකාවට ගියාම ජානකී අක්කා බලන්න යන්න ඕන කියලා හිතේ තියෙනවා උනාට ඒක තීරණය කරන්නෙ කෝවිඩ් 19 නිසා එව්ව ගැන වැඩි බලාපොරොත්තු තියාගන්න බෑ.. කෝවිඩ් ඉවර වෙද්දි ජීවිතේ ඉතුරු උනොත් ඊලඟ වතාවෙ ලංකාවට ගියාම අනිවා ජානකී අක්කා බලන්න යන්න ඕන. කුඩා එකා කාලෙ ජානකී අක්කා කියන්නේ තවත් එක් "දැඩි දඬුවමක්" වගේ හිතුනාට  ඇටිකිරිත්තන් ගොඩයාව පාරෙ අයිනෙන් අයිනට කරගෙන දුවිල්ලක්වත් නොවැදෙන්න  පංති අරං ගිය හැටි, ටොකු ඇන ඇන ඉස්කෝලේ වැඩ උගන්නපු හැටි මතක් වෙද්දි ගොඩයාට ජානකී අක්ක ගැන පට්ට ආදරයක් දැනෙනව. හරියට පුංචි ගැන දැනෙනවා වගේම එකක්.. ඒක ලියන්න කියන්න වචන නෑ.)


Sunday, October 4, 2020

බීර බෝතල හතරයි සමායි ගොඩයයි..

 



මේ ලියන්න යන කාලය අයිති වෙන්නේ එක්දහස් නවසිය අනූ අට අවුරුද්දේ මැද භාගයට වෙන්න ඕන ගොඩයාගේ මතකයේ හැටියට. ඒ කාලේ ගොඩයි සමයි දෙන්නම රස්සාව කලේ එකම ආයතනයේ. ගොඩයා ඕල් අයිලඩ් ටෙක්, සමා සේල්ස් එක්සකටිව් කිව්වොත් තමයි හරි. සමා වගේම ගොඩයා කලෙත් ලංකාව වටේ ඇවිදින රස්සාවක්. ඒත් වැඩේ සිද්දවුනේ එකට නෙවෙයි. ගොඩයා මාසෙන් එක සතියත් කොලබ ඉඳන් වවුනියාව දක්වා උතුරු පලාතටත්, එක සතියක් කන්ද උඩරට සහ නැගෙනහිර පැත්තටත්, තව සතියක් දකුණු පලාතටත්, ඉතිරි සතිය කොළඹ අවටත් තමා රැකියාව කලේ. සමාත් එහෙමම තමා.. සතිය ගානේ ලංකාවේ හතර පැත්තට සේල්ස්. දෙන්නා  යැවෙන්නේ බොහෝ වෙලාවට දෙපැත්තට උනත් කලාතුරකින් එකම පළාතේ රැකියාව කරපු වෙලාවලුත් නැත්තේම නෑ. 


ගොඩයාගේ රැකියාවේ ස්භාවය අනුව අලුතෙන් හයිවෙන යන්ත්‍ර සුත්‍ර වෙනුවෙන් ගෝල තැනක් කොම්පැනියෙන් හිමිවුණා. කොම්පැනි පොරක් නැති උනත් ගෝලයාට ගෙවන මුදල ගොඩයා වෙත සැපයෙන නිසා ගොඩයාගේ යාලු මිත්‍රයෙක් හෝ දන්නා කියන කෙනෙක් ඇදගෙන ගිහින් ඒ උන්නැහේට ඒ මුදල ලබාදීම තමා ගොඩයා කලේ. ආන් ඒ වගේ සති වලදී සමාගේ සේල්ස් ජොබ් එකට  මන්දගාමී කාලයක් ලබලානම් ගොඩයාගේ ප්‍රමුඛතාවය හිමිවෙන්නේ සමාට. මොකද කියනවනම්, ඔය කියන කොම්පැනිවල පඩිය ලොකු උනාට ඒ පඩියෙන් බේසික් එක කියලා ගෙවන්නේ බොහොම සුළු මුදලයි. අනික් සියල්ලම වැටුපට එල්ලා දැමු දීමනා කිව්වොත් තමා නිවැරදි . සමා කලේ සේල්ස් නිසා ශිප්මන්ට් ක්ලියර් වෙන්න පරක්කු වෙන  කාලවලදී සමාට හතේ හත... ඒ කියන්නේ සමාට කොමිෂන්, බටා, නයිට් අවුට්, ජිල්මාර්ට්  මුකුත්ම නෑ. ගොඩයාගේ වැටුපත් ඒ වගේම තමා.. මාසය අවසානයේ ලොකු මුදලක් අතට ආවාට වැඩිපුර, ඒ කිව්වේ සියයට හැත්තෑ පහක්ම වැටුපට එල්ලා දැමු දීමනාම තමා.. කොම්පැනි කාරයෝ මූලික වැටුප පොඩි එකක් කරලා දීමනා එල්ලන්නේ මූලික වැටුපට සාපේක්ෂව  ETF, EPF ගෙවන්න වෙන නිසා වග ලංකාවාසීන්ට අමුතුවෙන් කියලා දෙන්න ඕනෑ වෙන එකක් නෑ.  ඒ කාලේ මූලික වැටුපට අමතරව ගොඩයාට ගෙව්වේ යන්ත්‍ර සුත්‍ර අලුතෙන් හයිවෙන කෑලි ගානට සහ අලුත්වැඩියාවන් කෙරෙන ගානට. අලුතෙන් හයිවෙන යන්ත්‍රයකට රුපියල් දහසක මුදලකුත්, අලුත්වැඩියාවකට රුපියල් පන්සීයකුත් වැටුපට අමතරව ගොඩයාට වැටුපට එකතුවුනා. ඊට අමතරව ආහාරපාන, නවාතැන් සඳහා දිනකට රුපියල් හත්සිය පනහක මුදලකුත් වැටුපට එකතුවුනා. ගෝල තැනක් අවශ්‍ය වැඩ වලදී ගෝල තැනට ගෙවනා දිනක වැටුප රුපියල් පන්සියකුත් වැටුපට එකතුවුනා. සමාටත්, සමා සේල්ස් යන රථයේ රියදුරාටත් අහාරපාන සහ නවාතැන් වියදම් ගෙවුනේ දිනකට රුපියල් හත්සිය පනහ බැගින් කියන එක පමණක් ගොඩයාට මතක තියෙනවා උනත් සමාට කොමිෂන් ප්‍රතිශතය කීයක් ගෙව්වද කියලා ගොඩයාට දැන් මතක නෑ. රස්සාව අතරේ ගොඩයාට ප්‍රයිවෙට් රෙපෙයාර් සෙට් වෙනවා වාගෙම සමාටත් එහෙන් මෙහෙන් අමතර ආදායම් ලැබුනා කියන එක නම් ගොඩයාට මතකයි..:) එව්වා ගැන මෙහිලා ලිව්වොත් සමා ගොඩයාව කයි..


ඕන් ඔය වගේ වාතාවරණයක් යටතේ සමාගේ රස්සාව මන්දාගාමි කාලයක ගොඩයාට ගෝලයා අවශ්‍ය සතියක් උදාවුණා. වැඩ වැටිලා තිබ්බේ සෙවනගල, ඔක්කම්පිටිය, මොනරාගල, දඹගල්ල කියන රෝහල්වල . මතක විදිහට දඹගල්ල තියෙන්නේ මොනරාගල සහ සියබලාණ්ඩුව අතර වෙන්න ඕන. ඒ කාලේ GPS නෑ.. පාරක් අයිනේ ඉන්න මාමා කෙනෙකුගෙන් හරි නැන්දා කෙනෙකුගෙන් හරි  අහලා තමා පාර හොයාගන්නේ.  දඹගල්ලට ගියේ මහා වනාන්තරයක් මැදින් කියලා ගොඩයාට අද වගේ මතක, ඒ කැලේ මැද්දේ තිබ්බ යුද හමුදා මුරපොළවල් කීපයකින් ගොඩයාගේ ලයිට්ඒස් රථය පරික්ෂා කල නිසා.. යකඩ ගොඩවල් පටවලා තියෙන වාහන චෙක් කරන්න ගියාම හමුදා නිලධාරින් අකුරටම කරන නිසා ඒ තැන්වල ගතවෙන කාලය වැඩියි. සියඹලාන්ඩුවේ චෙක් පොයින්ට් එක පහුකරන් එද්දී පරික්ෂා නොවී මැස්සෙකුටවත් ඉගිලෙන්න බෑ. සියලුම බඩු ලොරි බිමටම අන්ලොර්ඩ් කරලා පරික්ෂා කිරීම අනිවාර්යයි. ගොඩයාගේ මතකයේ හැටියට දඹගල්ල යන පාර වැටෙන්නේ ඔය කියන සියඹලාණ්ඩුව චෙක් පොයින්ට් එක බයිපාස් කරගෙන යන කැලේ පාරකින්. ඒ නිසා කැලේ මැද්දේ තිබ්බ හමුදා මුරපොළවල් වලින් සියඹලාණ්ඩුව බයිපාස් කරගෙන යන සියලුම වාහන දශමෙටම පරික්ෂා කෙරුනා. රජයෙන් නිකුත් කෙරුන  බලපත්‍ර සියල්ල තිබුනත් ගොඩයලාගේ වාහනේට බලපත්‍ර පෙන්වා ගැලවීයෑමට අවසර හිමිවුණේ නෑ..


සමා ඩවුන්සවුත් වැඩ කරන සතිය රාත්‍රී නවාතැන් ගන්නේ වැඩිහරියක් සමාගේ ගෙදර.  කොම්පැනි වාහනේට තෙල් ගහන්නේ කොම්පැනියෙන් නිසා සමා සහ රියදුරා මලාට ලැගුම්හල්වල නවතින්නේ නෑ. ආයේ දෙකක් නෑ හවස් වෙද්දී ඉරාගෙන අම්බලන්ගොඩ පැත්තට තමා රථය විදින්නේ. මොකෝ ඩීසල් ගහන්නේ උන් නෙවෙයිනේ. ගොඩයාට එහෙම බෑ. ගොඩයාට වැඩ වැටෙන්නේ පැයෙන් දෙකෙන් අම්බලන්ගොඩ එන්න පුළුවන් දුරවල්වල නෙවෙයි. ඩිසල් කොම්පැනියෙන් උනාට පැය තුන හතරක් ආපස්සට ඇවිදින් ආයෙම උදේ පාන්ද හිටං ඇහැරගෙන ඒ දුරම නැවත රිය පදවන්න ගොඩයා වැඩි කැමැත්තක් නෑ..  ඒ නිසා ගොඩයා වැඩිහරියක් රාත්‍රී ගතකලේ කොහේ හෝ ලැගුම්හලක. සමාට ලැගුම්හල්වල නවතින්න වැඩිය ඕනෑකමක් නැතිවුනේ ලංකාවේ සෑම ප්‍රධාන නගරයකම සමාගේ නෑයෙක් හෝ රියදුරාගේ නෑයෙක් හිටපු නිසා කිව්වොත් තමයි හරි. ඒ නෑකම් වැඩිහරියක්  නයිට් අවුට් එක සාක්කුවේ දාගැනීමේ පරමාර්ථයෙන් පවත්වාගෙන ගිය එව්වා මිස ලඟපාත ලේ නෑකම් නෙවෙයි නිසා ඒ නෑකම් නෑකමට වඩා ඕනෑකම් කිව්වොත් තමා වඩා සාධාරණ. ඔය කියන නෑකම්  හගිස්සන්න යාම, අක්මාව උළුක්කු වෙලා, උණ්ඩුකපුච්චය පුපුරලා, පුරස්ථි ග්‍රන්ථිය මහා අන්තරය දිගේ පස්සා දොරෙන් එලියට  විසික්වෙන වගේ වේදනාකාරී වැඩක් නිසා ගොඩයා ඔව්වයේ දිග පළල හොයන්න ගියේ නෑ.... නිකමට කිව්වෙත් , මදුපුංචිඅම්මගේ බාප්පාගේ පුතාගේ, ගෑනිගේ  මහප්පාගේ, මාමන්ඩිගෙ සහෝදරයාගේ පුතාගේ, මස්සිනාගේ පුතාගේ දුව බැඳලා ඉන්න  ගෙදර වගේ ඔලුව පැටලෙන නෑකම් එව්වා . ඒත් ඉතින් දවසට රුපියල් හත්සිය පනහක් ඉතුරු කරගන්න එච්චර දුර නෑකම් පෑස්සුවට මක් වෙනවද කියලයි සමානම් ඒ කාලේ කිව්වේ. රෑට වැටිලා නිදාගන්න එකට  සහ වේලක් දෙකක් කන එකට සමාලත් ඔය කියන නෑයන්ට පාඩුවක් අලාභයක් වෙන්න තිබ්බේ නෑ. සමාලත් හවස් අතේ ඔය කියන නෑයන්ගේ ගෙවල් වලට ගොඩවුනේ එළවලු ටිකක් , හාල් සිල්ලර ටිකක් සමග අනිවාර්යෙන්ම සීල් බෝතලේකුත් අරගෙනමයි. ඔය කියන නෑ ගෙවල්වල ඉන්න ගෘහ මූලික පුරුසෝත්තමලාත් සමාල එනකං උළුවස්ස උඩට වෙලා බලාන ඉන්නේ සීල් බෝතලේට තියෙන නෑකමට මිසක්ක සමාලාට තියෙන ඥාති කමට නම්  නෙවෙයි. ඔය ගෙනියන සීල් බෝතලෙනුත් වැඩිහරියක් ගිල දාන්නේ සමා සහ රියදුරු චන්නයා හෝ අතුලයා හෝ ලාල් උනාට ගෙදර නෑ උත්තමයාටත් ෂොට් එකක් දෙකක් මද  පමණට දමාගන්න බෝතෙලේ යාන්තම් ප්‍රමාණවත්. චන්න, අතුල, ලාල් කියන්නේ සමා එක්ක වැඩ කරපු රියදුරාලා තුන්දෙනා උනාට ලාල් එතනින් ටිකක් වෙනස්. හේතුව කිව්වොත් ලාල් බොන්න ලොකුවට එලවන පුද්ගලයක් නොවෙන නිසා. අතුල හෝ චන්න සහ සමා සහ නෑහිතවතා එක බෝතලේකට සෙට් උනා කියන්නේ එතැන තියෙන්නේ සීතල යුද්දයක්. අනෙකාට පෙර බෝතලයෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක් ගිල දැමීමේ යුද්දය කොයිතරම් දරුණුද කියනවානම්, රාත්‍රී නවාතැන් සපයන ස්පොන්සර් නෑයාට ෂොට් දෙකයි වට දෙකයි බෝතලේ ඩන් .. ඔය කියන නෑ ගෙවල්වලින් ගොඩයා නවාතැන්ගෙන තියෙන්නේ සමාගේ එකම එක නෑ ගෙදරක හෙවත් ආරි අයියාගේ ගෙදර පමණක් නිසා ගොඩයා ඔය අත්දැකීම අහලා මිසක් විඳලා නෑ..   මොකද කියනවනම් රහමෙර සබ්ජෙක්ට් එකේදී ගොඩයාට කෑ එක්කවත් රේස් එකක් නෑ..  අනෙකා වැඩිපුර බිමට තනනවානම්  ගොඩයාගේ සිරිත පසු පාදයේ ක්‍රීඩාකොට තරඟය අවසන්වනතුරු විකට්ටුවේ රැඳී සිටීම පමණයි.


ඕන් ඔය වගේ වාතාවරණයක් යටතේ තමයි සෙවනගල සිට  දඹගල්ල  දක්වා වැඩ ටිකක් වැටෙන සතිය ගොඩයාට සැට් වෙන්නේ. ගෝල තැන තමා සමා. කරුමෙක මහත කියන්නේ සමාගේ ලඟම නෑ කෙනෙක් වෙච්චි ආරි අයියා පදින්චි සෙවනගල කියහන්කෝ. ඒක අර කලින් කිව්ව වගේ ඔලුව පැටලෙන දුර නෑකමක් නෙවෙයි. සෙවනගල සීනි කම්හලේ සේවය කරපු  ආරි අයියා සමාගේ ළඟ ඥාති. ආයේ දෙකක් නෑ දවස් කීපයක් සෙවනගල නවතින්න සමා නාහෙන් අඬනවා කියලා දන්නවා උනත් ගොඩයාට සමාව දාලා වෙන ගෝලයෙක් අරගෙන යන්න බෑ සමාට බිස්නස් නැති කාලයක් නිසා. ගොඩයාත් අරි අයියලාගේ ගෙදර නවතින්න හිත හදාගෙන ඕන් පිටත් වෙනවා ඩවුන් සවුත් සතියට. රාජකාරිය සාමාන්‍යයි, රාත්‍රී නවාතැන් ආරි මහතාගේ නිල නිවාසයේ. සෙවනගල සිට තණමල්විලට යන පාර ඒ කාලේ කොයිතරම් හොඳද කියනවානම්, අඟලෙන් අඟල බිම් බෝම්බ පුලුරලා තරං වලවල්. තාර දාපු පාරක් උනාට පාර  එකම මඩ ගොහුරක් කිව්වොත් තමයි නිවැරදි. සමහර වලවල්වල ලයිට් ඒස් එක නොපෙනී යන තරම්. ඩන්ඩුම හන්දියේ හිටං තණමල්විලට යද්දී වාහනේ කෙසේ වෙතත් වම් කකුලේ දණහිසේ බෝල් ජොයින්ට් එක යන තරමට ක්ලච් එක පාගනවා අතාරිනවා ආයේ පාගනවා අතාරිනවා ආයෙම පාගනවා අතාරිනවා ඉවරයක් නෑ.. වෙනස් විදිහකට කියනවනම්, වලක් ලං වෙද්දී බ්‍රේක් පාගලා වලට දානවා, වලෙන් ගොඩ ගන්න ෆස්ට් එකට දානවා, ෆස්ට් එකෙන් සෙකන්ඩ් එකට දානවා අඩි දහයක් විස්සක් යද්දී ආයෙම දාර වලක්  සෙට් වෙනවා  ෆස්ට් එකට දානවා ආයෙම සෙකන්ඩ් එකට දානවා ආයෙම වලේ දාලා ෆස්ට් එකට දානවා වලෙන් ගොඩ එද්දී සෙකන්ඩ් එකට දානව ආයෙම වලක් සෙට් වෙනවා ආයෙම ෆස්ට් එකට දානවා ආයෙම සෙකන්ඩ් එකට දානවා බ්ලා බ්ලා බ්ලා... ලියද්දිත් පිස්සු වගේ කියවද්දී කොහොම වෙයිද මන්ද... පාර කොයිතරම් හොඳද කියනවනම්, ෆස්ට් එකයි, සෙකන්ඩ් එකයි, ක්ලච් එකයි ගියර් ලීවර් එකයි වම් කකුලයි කියන්නේ වෙනම පවුලක් වගේ.. එක වලක් බේරන්න වෙට්ටුවක් දැම්මොත් තව වලවල් හත අටක වැටෙන තරම් වැඩේ අවුල් නිසා ඩන්ඩුම හිටං තණමල්විලට යනකල් ඔය තොවිලේම තමයි. ඔය කියන කාලේ සමාට ඩ්‍රයිවින් පුරුදු කරන කාලේ. සමාට  ඉස් ඉස්සෙල්ලම වාහනේ ඩ්‍රයිව් කරන්න දුන්නේ කුරුනෑගල පාරේ. මතක විදිහට පොතුහැර ඉඳන් පොල්ගහවෙලට සමා වම් අයිනෙන් ලයිට් ඒස් එක එළවන් ආවා ගොඩයා කියපු පිළිවෙලට බොහොම කීකරුව . ඒ කාලේ චෙක් පොයින්ට් හැමතැනම නිසා පොල්ගහවෙල චෙක් පොයින්ට් එකට මෙහායින් ගොඩයා වාහනේ ගත්තා. අනවශ්‍ය රිසක් එකක් අරං චෙක් පොයින්ට් එක හරහා යන්න ගිහින් රියදුරු බලපත්‍රයක් නැති සමා පොලිසිය දැක්ක ගමන් වෙවුලන්න අරං චෙක් පොයින්ට් එක ඉස්සරහා වෑන් කොටේ හිට්ටගත්තොත් සමත් සුං ගොඩයාත්  සුං.. 

සමාට අරි අයියලාගේ ගෙදර නවාතැන් ගන්නට ඕනෑකමත් , ඩන්ඩුම  සිට තණමල්විලට  තියෙන පාර වාරි මාර්ගයක් වීමත් සමාට ඩ්‍රයිවින් පුරුදු වෙන්නට තිබ්බ අවශ්‍යතාවයත් අපුරුවට ගැලපුනා කිව්වොත් තමයි හරි. ඩන්ඩුම හන්දියේ සිට තණමල්විල දක්වාත්, තණමල්විල සිට  ආරි අයියාගේ ගෙදර දක්වාත් සමා රියදුරු පුහුවට යෙදවීමෙන් ගොඩයාගේ වම් කකුල බේරාගේන පාඩුවේ පැසෙන්ජර් සීට් එකේ ගමන් පහසුව සැලසුණා. 


රෑ නවාතැනේ කතාව මදක් වෙනස්. ආරී අයියාගේ බිරින්දෑගේ අවසරය පිට පුංචි පහේ බෝතල් කොටයක් හෙමිහිට අනුමත වන අතර සමා යනු කිසිදා අරක්කු සුට්ටක් කට නොතැබූ පට්ට කොල්ලෙක් ගානට පෙනී සිටිනා අතර ගොඩයා යනු පට්ට බේබද්දෙක්, ආරි අයියලාගේ ගෙදරට. ඒ කියන්නේ සමා බිව්වොත් ආරි අයියා හැරෙන තැපෑලෙන් පහුවදාට සමාගේ  මවු තුමියට පණිවුඩය ලබාදීම අනිවාර්ය නිසා බෝතලය කැඩුනේ ගොඩයාගේ නමින්. ඉතින් කියහන්කෝ බොන්න ලොකුවට කැමැත්තක් නැති ගොඩයා එහෙම අවභාවිතා වීම සාධාරණද කියලා. ඒත් ඉහිටං ගොඩයා කියලා මක් කරන්නද.. ගොඩයාට තියෙන්නේ බෝතලේ උප්පැන්නෙට නම දීම පමණක් නිසා ගොඩයාට ඔව්වයේ වැඩි ගානක් නෑ.. බෝතලේ කරටියෙන් පහලට බහිද්දී ආරි අයියා කැසට් එක දැම්මා වගේ කියහන්කෝ.. සමායි ආරි අයියයි පවුලේ විස්තර කතා කරද්දී ගොඩයා කරන්නේ මනෝ පාරක් ගහගෙන වැඩේ දිහා බලාගෙන ඉන්න එක තමා. ඉඳ හිටෙක කට ගැස්මක් ගේන්න ආරි අයියා කුස්සියට යන අල්ලපනල්ලේ සමා ළඟ නවලා අසෝක විදුරු භාගෙක විතර ෂොට් එකක් උගුරෙන් පහලට දිවංගත කරනවා. දෙක වැදිලා මැද සුලන්ගේ පාවෙන ආරි අයියාට බෝතලේ පහලට අදෙනවද විදිනවද කියලා හොයාගන්න බෑ.. වැඩිහරියක් ආරි අයියට වෙරි.. අනෙක් කාරණය ස්ථානය කරුවල නිසා බෝතලේ තියෙන ප්‍රමාණය කොයිතරම්ද කියන එක  ආරි අයියට පෙන්නේ නෑ..  පලවෙනි රාතියෙන් පහුවදාම ගොඩයා වැඩේට උදැල්ල දාන්නේ අනුන්ගේ බෝතලේකට උප්පැන්නේ දීලා අරි අයියගේ හාමිනේට සහ දරුවන්ට පට්ට බේබද්දෙක් විදිහට පෙනිහිටින්න බැරි නිසා..


දෙවැනි දවසේ කතාව මෙහෙමයි.. සමා තණමල්විල හිටං අරි අයියලාගේ ගෙදරට යන පාරේ වලක් වලක් ගානේ ෆස්ට් එකේ සෙකන්ඩ් එකේ දාගෙන ක්ලච් බැලන්ස් කරනවා. ගොඩයා වම් පැත්තේ සීට් එකේ..


අදනම් පුතෝ මගේ නම විකුනලා බොන්න බෑ.. තෝ ඕනෙනම් අරි අයිය එක්ක බීපන් මටනම් බෑ..

මොනවහරි ටිකක් බොන්න ඕන බං  ඔන්න ඔහේ අදත් උඹේ නම විකුණමු..

පීස්සු කෙලින්නනම් එපා රජෝ.. තොපි බොන්නයි මං බේබද්දා වෙන්නයි... හුහ්.. එව්වා හඳේ...

හරි... ප්ලෑනක් තියෙනවා.. වැඩේ කරමු..

තෝ මොන ප්ලැන ගැහුවත් මටනම් ආරි අයියළහ බොන්න බෑ බෑ බෑ බෑමයි...

නෑ... අද අපි බීල යමු...

කැමැත්තක්.. බීලා ගිහින් උඹ අනිවා අද ආරි අයියට මාට්ටු .. මගේ මොකෝ උඹේනේ ඥාතියා..

අපි බියර් බොමු..

කැමැත්තක්...

පට්ට වැවක් තියෙනවා... අපි බියර් අරගෙන බන්ට් එකට ගිහින් වැවේ නාලා එහෙම බොමු..

කැමැත්තක්..

ඕන් ඒ ආකාරයෙන් සිංහයා ලකුණ බියර් බෝතල් හතරක්, අනුපාන, අඩුම කුඩුම සියල්ලම  ඩන්ඩුම හන්දියේ බාර් එකෙන්  අරගෙන සමා ආයෙම ක්ලච් බැලන්ස් කරනවා ඔය කියන වැව දිහාවට. ආයේ අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් නෑ ඒ පාරත් අර කලින් කිව්ව පාර වගේමයි. වලවල් අටෝරාසියයි, දෙවැනි ලෝක යුද්ද කාලේ පිචර්වල පෙන්නන බිම් බෝම්බ පුපුරපු පාරවල් වලට එහා.. විනාඩි තිහක හතලිහක උඩ දමා පොලන බිම දමා පාගන කොඳු කැඩෙන වෑන්  ගමනකින් අනතුරුව කොල්ලො දෙන්න ලස්සන වැවක බන්ට් එක උඩ.. රස්සාවට යද්දී එද්දී සමා වලවල් උඩින් පරෙස්සමට ක්ලච් බැලන්ස් කරලා ගොඩයාට රිද්දන්නේ නැතුව වාහනේ එලෙව්වට බියර් බොන්න යද්දී සමා සෑහෙන හදිසියි. බො යන්න කිව්වොත් සමා එහෙම තමා.. දැන් ඉතින් මේක කියවලා ගොඩයාව කන්න පනිනවා අනිවා..


 සැලසුම බියර් දෙකක් බීලා වැවේ නාලා ඉතුරු දෙකත් බීලා වැව් සුළගේ පහස විඳගෙන ටිකක් ඉඳලා  කළුවර වැටුනයින්  පසුව, යන ගමන් මගින් කොත්තුවක් කාගෙන ආරි අයියලාගේ ගෙදරට ගොඩවීම.. ගොඩයලාට බියර් කඩන්න බොට්ල් ඔපනර් නෑ. මිහිපිට ධාවනය වන ඕනෑම ජපන් වාහනේක ජපානෙන්ම හයිකරලා එවන බියර් ඔපනර් එක තියෙන නිසා ඒ ගැන ප්‍රශ්නයක් නෑ.. කටින් කඩලා දත් කඩාගන්න ඕනත් නෑ. දැන් ඉතින් මේක කියවන උදවිය බියර් ඔපනර් එක මොකක්ද කියලා කල්පනා කරන නිසා එකත් කියමුකෝ. ඒ තමයි දොරේ ලොක් එක. දොර ලොක් වෙන්න වාහනේ බඳට හයිවෙලා තියෙන සෘජුකෝනාශ්‍ර යකඩ මුද්ද ඒ විදිහට හදලා තියෙන්නේ බියර් ඕපන් කරන්න කිව්වොත් දැන් ඉතින් කට්ටිය පුදුම වෙයි.. හක් හක් හා.... නෑ යකුනේ නෑ... ඒකෙන් බියර් කඩන්න පුළුවනි ඔපනර් එකට වඩා පහසුවෙන්. ඉතින් මොකටෙයි දත් කඩාගන්නේ නේහ්..


ඕන් සමා වෑන් කොටේ නවත්තලා පස්සා දොර ඇරලා බියර්  දෙකක් එලියට ගන්නවා..ඒ කාලේ දැන් වගේ එලි පහලියේ බීම තහනම් නෑ.. තහනම් උනත් ඒ වැව් බැම්ම උඩ මිනිස් පුළුටක් නෑ. ඉඳලා හිටලා යන තැපැල් නයින්ටියක් ඇරුනාම වැවු පිටිය ඉර බහිද්දී දර්ශනීයයි.. රමණීයයි , ඉතාමත් සිත්ගන්නාසුළුයි..


කඩහන්.. ඒ විධානය ගොඩයාගෙන්..

ඕන් සමා බියර් බෝතලේ ඩ්‍රයිවර්ගේ පැත්තේ දොරේ ලොක් එකට අල්ලලා කඩනවා...


හුටා..

මොකෝ... බෝතලේ කට කැඩුනද ? සමා බෝතලේ කට මාපට ඇඟිල්ලෙන් ඔබාගෙන ගොඩයා දිහාවට විරිත්තාගෙන ඉන්නවා.. කතා නෑ..

මොකෝ යකෝ..

බීලා හමාරයි..

මොකෝ වෙලා තියෙන්නේ කියහන්..

බොන්න බෑ යකෝ.. ප්‍රෙෂර් වෙලා...

මං හිතුව තෝ වලවල් වල මෝටර් ක්‍රොස් කරද්දී ඕක වෙයි කියල..

හිතුවනම් කියන්න එපැයි බූරුවෝ.. දැන් එව්වා වැඩක් නෑ.. මේක බොන්න විදිහක් කියහන්.. 

වාහනේ ඇතුලේ වීදුරු කෝප්ප භාජන මුකුත්ම නෑ මස්සිනා...විසඳුම් දෙකයි තියෙන්නේ..

මොකක්ද කියහන්..

එක.. ඔය බෝතල් කටෙන් ඇඟිල්ල අරගෙන එලියට යන තරමක් යන්න ඇරලා ඉතුරු වෙන දෙයන් බීලා සැනසෙන එක.. දෙක ඔහොමම කටට ලං කරලා කට ඇතුලට ස්ප්‍රේ කරගන්න එක...

සමා පළමුව පලවෙනි ක්‍රමය ට්‍රයි කරා කියමුකෝ... පලවෙනි බියර් බෝතලේ තනියමම කිරි උතුරවාගෙන   පෙන බුබුළු නංවලා දොරේ ගලාලා ඉවර වෙලා බැලින්නම් අක්චුවල් ලෙවල් එක බෝතලෙන් කාලක් විතර ඉතුරු වෙලා .. සභාවේ නිසා... සභාවේ කියන්නේ ගොඩයාට පණ යන්න හිනා..

දෙවැනි බෝතලේ සමා ගොඩයා කිව් දෙවැනි ක්‍රමයට ක්‍රියාත්මක කලා... 
නිරීක්ෂණය : බියර් බෝතලයෙන් භාගෙකට වඩා සමා ස්නානය කර ඇත.. සභාවේ සිනා... ඒත් සමාට සතුටුයි.. කලින් එකට වඩා ප්‍රමාණයක් අමාෂගතවිම ඇති නිසා.. 

ඊළඟට ගොඩයාගේ බෝතල් දෙක.. මුඩිය ගැලවූ විගස පේන බුබුළු නංවා වෑන් එකේ දොර දිගේ බියර් දොර ගලාය.. ඉතුරු මිතුරු බෝතලයෙන් කාලකට අඩුයි.. එක උගුරයි දෙකයි බියර් අහවරයි.. හතරවෙනි බෝතලේ ගොඩයා සමාටම දුන්නා කැමතිනම් ස්ප්‍රේ කරගේන නෑම පිණිස හෝ කැමතිනම් සවුදිය පුරා කිරි උතුරවාගැනීම පිණිස.

වැවේ නාලා හුලං වැදිලා රෑ වෙනකල් රස්තියාදු වීම තේරුමක් නෑ කියලා තීරණය කරපු සමා වෑන් එකට ගොඩවුනා අරි අයියළහ යන්න. ගොඩයත් ඔන්න ඔහේ ඕනෑ එකක් කියලා හිතාගෙන පසෙන්ජර් සීට් එකට ගොඩවුනා.. 

ඉතිරි දවස් කීපයෙන් දවස් දෙකක් නැවත ගොඩයාගේ නමට ආරි අයියලාගේ ගෙදර බෝතල් කැඩුනා සමාගෙන් කනක් ඇහිලා ඉන්න නැති නිසා.. අන්තිම දවසේ රෑ අරි අයියගේ හාමිනේ යස කතාවක් කිව්වා බීලා අහවර වෙලා කෑම මේසෙට වාඩි වෙද්දී...

බිව්ව් අපේ එක්කෙනයි මේ මල්ලියි උනාට සමන්ත මල්ලිටනේ වෙරි  වලා තියෙන්නේ... මද පවනේ ලෙලදෙන ආරි අයියාත් කන්නාඩි දෙක එහා මෙහා කරලා සමා දිහා ලාවට ස්කෑන් පාරක් දාන අල්ලපනල්ලේ සමාත් ගොත ගගහා මොනවදෝ කියව්වා වගේ ගොඩයාට ලාවට මතකයි. 

ඔය වගේම සමාගේ නෑ කෙනෙකුගේ ගෙදර ගිය තව ගමනක් පහත පොස්ට් එකෙත් ඇත..

https://ambalangodakatha.blogspot.com/2015/11/blog-post_24.html


x