අසාධාරණ ලංකාගමනය

ඔන්න අම්බලන්ගොඩයා කාලෙකින් ලංකාවට මන්ගච්චන්න කියල ලෑස්තිවුනා කියමුකෝ පහුගිය සැප්තැම්බරයේ අග භාගයේ. තමුන්ගේ රටින් පිට ඉන්න ඕනෑම කෙනෙක් තමුන්ගේ රටට එන්න කොයිතරම්නම් ආසයිද කියන එක පිටරට ඉන්න අයවලුන්ට නම් ආයේ අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැනේ. මේ වතාවේ අම්බලන්ගොඩයා තකහනියේ ලංකාවට දුවගෙන එන්න මුලාශ්‍ර වුනේ හදිසියේම කථින පිංකම අම්බලන්ගොඩයාගේ පවුලේ උදවියට ලැබීම නිමිතිකොටගෙන සිදුකලා වූ ඒ මහා පුණ්‍යකර්මයට සහභාගිවෙන අරමුණෙන්.  කථින පිංකමකට එහෙම සහභාගිවෙන්න ලැබෙන්නේ බොහොම කලාතුරකින් නිසා ගොඩයා එකෙන්ම ලංකාවට මන්ගච්චන්න දෙපාරක් හිතුවේ නැහැ. වෙනද ගොඩයා ලංකාවට එද්දී අතින් කටින් උස්සන් එන තෑගී බෝග නම් මේ වතාවේ ම්හ්.. වෙනදට හිතමිත්‍රාදීන්ට දෙන්න කියලා ගේන මධ්‍යසාර බෝතල් කිහිපයත් මේ වතාවේ ලිස්ට් එකෙන් කැපුනා හේතුව කියනවනම් යන්නේ උතුම් පුණ්‍ය කටයුත්තකට නිසා.. එහෙම කියන එක සාධාරණ නිදහසට කරුණක් නෙවෙයිද කියල කාට හරි තර්ක කරන්න පුළුවනි උනාට පුණ්‍ය කටයුත්තකට යන ගමනේ රහ මේර උස්සන් නොයා යුතුයි කියන තද ප්‍රතිපත්තියක අම්බලන්ගොඩයා පිහිටලා හිටියේ තනිකරම පොකැට් එකේ වාසියට. ආයි මොකටෝ බොරු බේගල් කියන්නේ ඉතින්.

අවුරුදු ගණනාවක් ඔය ලංකාගමනය සිද්දවුනත් ඒ හැම ලංකාගමනයක් එක්කම විස්කි බ්‍රැන්ඩි ගොඩයා සමග ලංකාවට ගොඩ බැස්සත් ඔව්වයින් ගොඩයා කවදාවත් හොඳක් අහල නම් නෑ කියමුකෝ. හත් ඉලව්වේ කිලෝ දෙතුන්සීයක බෑග් උස්සන් යන්න ඒරොප් ප්ලේන් එක ගොඩයාගේ අප්පොච්චිගේ එකක් නෙවෙයි හින්ද ඔය ගෙනියන එකම එක බෑග් එකේ එපැයි ඔය බෝතල ටිකත් අරන් යන්න. ඉතින් ඔය කිලෝ 23 ඇතුලේ තඩි බෝතල් හතර පහක් දාගත්තාම ගොඩයාගේ රෙදි කඩමාලු ටික ගෙනියන්නේ අහවල් එකේ දාගෙනද කියන එක ගොඩයාගේ මිත්‍රයින් කවදාවත් හොයල බලන්නේ නැහැ. ඉතින් ඔය හැම ප්‍රශ්නෙකටම විසඳුමක් විදිහට ගොඩයා විසින් සොයාගන්නා ලද විකල්පය වෙන්නේ ප්ලාස්ටික් බෝතලේ එන විස්කි බෝතල් ටිකක් ගන්න එකයි. ඇයි හත් ඉලව්වේ බීල විසික් කරන බෝතලේ ප්ලාස්ටික් උනාම මොකෝ වීදුරු උනාම මොකෝ. ඔය වීදුරු බෝතල් වල බර අඩුවුනාම දෙයියනේ කියල ලීටර එකයි තුන්කාලේ විස්කි බෝතල හතරක් පහක් ශේප් එකේ ලංකාවට ගොඩයා හැමදාම අරන් ගියා මේ වතාවේ ඇරෙන්න.

ඒ අරන් ගිහිනුත් ඉතින් උන්ගේ කුණු කතා අහන එකේ සීමාවක් නෑ කියමුකෝ. ඔය ගිහිපු හැම වතාවේම ඔය බෝතලේ බොන ගමන්ම ඔය සාදයේ ඉන්න එවුන් ගොඩයාව ලිඳේ දැම්මේ ගොඩයා ලාභෙට බාල විස්කි ගේනවා කියලයි. එව්වා බාල නිසාලු ප්ලාස්ටික් බෝතලේ එන්නෙ. ඔන්න ඔහොමයි චෝදනාව. ගෙනවානම් අඩුම තරමේ ඩබල් කලුපාට ලේබලේ තියෙන බෝතල් ගෙන්න ඕනෙලු. එයාල නිතරම බොන්නේ ඔය කලුපාට ඩබල් එව්වාලු. එහෙම නැත්තම් ඊට වඩා හොඳ එව්වලු. ප්ලාස්ටික් බෝතලේ විස්කි බාල නිසා වෙරි වෙන්නේ නැහැලු. ඉතින් හත් ඉලව්වේ ගොඩයා ඔව්ව ගන්නේ දන්කොටුවෙන් නෙවෙයිනේ. ගොඩයා ඉන්න රටේ තියන අක්කරයක් විතර විසාල ලිකර් කඩවලින් තමයි ඔව්ව ගන්නේ. ඒත් ඉතින් එච්චර දුරක් උස්සන් ගිහිල්ලත් මුන්ගේ කුණු කතා වල නිමක් නැහැ කියමුකෝ. ඔය කුණු කතා වලට ගොඩයාගේ සාධාරණ තර්කය නම්, යාලුවෙකුට යමක් පිටරටකින් ගෙනත් දෙනවනම් ගෙනත් දෙන්න ඕන ඒ රටට ආවේනික දෙයක්නේ. නැද්ද හා.. ඉතින් ගොඩයා කොයි වෙලාවෙත් ඔය විස්කි තෝරද්දී බලන්නේ එව්වා ගොඩයා ඉන්න රටේ නිෂ්පාදනය කරපු අනන්‍යතාවයක් තියන එව්වද කියන එකයි. එහෙම එව්වට තමයි ගොඩයාගේ ප්‍රමුඛත්වය ලැබෙන්නේ. ඊළඟට ප්‍රමුකත්වය ලැබෙන්නේ බෝතලේ ප්ලාස්ටික්ද කියන එකයි. ඔය ප්ලාස්ටික් බෝතලේ කොයිතරම් ආරක්ෂා සහිතද කියනවනම් අහස්යාත්තරාව බිමට කඩන් වැටුනත් කවදාවත් ගමන් මල්ල ඇතුලේ බිඳෙන්නේ නැති වීමත් ඔය ප්ලාස්ටික් බෝතලේම තෝරාගන්න තවත් එක හේතුවක්.

ගොඩයා ඔය බොන ජාති බොහොමයක් ඇති පදමට බීල තියෙනවා වුනත් ඔව්වයේ රහක් ගුණක් ගැනනම් වැඩි යමක් කියන්න දන්නේ නැහැ. මොකද කොයි තරම් ඉස්තරම් බීමක් වුනත් ගොඩයාගේ උගුරෙන් පහලට යන්නේ හරීම අමාරුවෙන්. එව්වයෙ ගුණාගුණ ගොඩයා දැනගන්නවානම් දැනගන්නේ බීම අතීසාර වෙලා කබරගොයා දාන්න වුනොත් තමයි. අන්න එතකොට ඉස්සරින්ද බීපු බීමේ හොඳ නරක ගොඩයාට තේරෙනවා. ඒ නිසා කොයිම වෙලාවෙවත් ගොඩයා ලංකාවේ ගල් අරක්කු , නිල් ලේබල්, ගැලරි කියල තියෙන අසික්කිත ජාතිය කටේ තියන්නේ නැහැ. මොකද ඔය ජාති තුනේ ආදීනව ගොඩයා හොඳින් ලංකාවේදී අත්දැකලා තියෙන නිසා. ඒ ජාති තුන ඇරුනාම දහසක් විස්කි, බ්‍රැන්ඩි, ජින්,රම්, බකාඩි, වගේ හැම ජාතියේම ගුණාගුණ කියන්න ගොඩයා දන්නේ නැහැ. ගොඩයා ඉන්න රටේ බියර් ජාතිත් තියෙනව අසූ හාරදාහක් විතර. ඔය බොහොම කලාතුරකින් ඔව්ව බිව්වත් එව්වනම් ඉතින් ඇල්වතුර වගේ ගොඩයාට නම්. ඒත් මේ මෑතක ගොඩයා එක්ක වැඩකරපු හාදයෙක් කියපු ආරංචියකට අලුත් බියර් එකක් රහ බැලුවා කියමුකෝ. අප්පද බොල ඒකෙ නම "ඉගිලෙන බල්ලා " කියන එකයි. ඇල්කොහොල් ප්‍රතිශතය 11.5ක් . වැඩේනම් නරක නෑ එක බියර් එකෙන් ගොඩයා ගුඩ් නයිට්. ඒත් වැඩේ කියන්නේ බොනකොට දැනෙන රස නම් කුජීතයි. ගොඩයා ඉන්න රටේ බියර් ගන්න තියෙන්නේ හුඟක් වෙලාවට අවම වශයෙන් කේස් එකේ බෝතල් හෝ කෑන් හයක් විදිහටයි. ඉතින් එකක් ඕන වෙලා කඩේකට ගොඩ උනාම පහක් බෝනස් හම්බෙන එකත් මල වදයක්. ඒ වගේ ගෙනාපු පියාඹන බල්ලෝ සෙට් එකේ ඉතිරි කීප දෙනෙක් තාම ගොඩයාගේ ඇස් මානයේ ඉන්නවා පියාඹමුද මචං කියන්නහේ.

මධ්‍යසාර වර්ණනාව සැහෙන්න දුර ගියා වුනත් ගොඩයාට කියන්න ඕන වුනේ ලංකාවේ ඉන්න යාලු මිත්‍රයින්ට මෙහෙන් ගේන විස්කි බෝතල බාල එව්වා නෙවෙයි කියල කියන එකයි. මොකද මෙහේ දේශීය  නිෂ්පාදන එන්නේ හුඟක් වෙලාවට ප්ලාස්ට්ක් බෝතලේ තමයි. ඉතින් එව්වයේ මිල අඩු උනා කියන එක ගොඩයාගේ වරදක් නෙවෙයිනේ හත් ඉලව්වේ. ඔය ප්ලාස්ටික් බෝතලේ අවුරුදු ගානක් විවේචනය කරන ගොඩයාගේ ළඟ...ම ළඟ මිත්‍රයෙක් ඔන්න මේ ඊයේ රාත්‍රියේ ඒ උන්දෑ ඉන්න රටේ යාලු මිත්‍රයින් එක්ක සෙට් වෙලා. හැබැයි ප්‍රශ්නෙකට තියෙන්නේ ඒ රටේ මධ්‍යසාර බීම සපුරා තහනම් රටක්. අපේ කට්ටිය ඔන්න ඊයේ ගොඩයාට පිංතූරයක් එවනවා අපි බොනවා කියල. ඔන්න ඔය පහලින් තියන පින්තූරේ තමයි එවල තිබ්බේ. 

ඔය තියෙන්නේ වොඩ්කා බෝතලයක් උනාට ඔකේ තියෙන්නේ තනිකරම දේශීය අමුද්‍රව්‍ය වලින් හදපු දේශීය මධ්‍යසාර වර්ගයක්. වැඩේ කියන්නේ එහෙට වෙලා වොඩ්කා බෝතලේ දාගෙන දේශීය තහනම් නිෂ්පාදන බොන අපේ එවුන් ලංකාවට ආවාම රටින් ගේන විස්කි බෝතලේ වටවෙලා විවේචනය කරනවා බෝතලේ ප්ලාස්ටික් නිසා. ඔන්න ඕකයි මිනිස්සුන්ගේ තත්වේ. ඇසුරුම අනුව තමයි හිතේ තියන පිළිගැනීම තීරණය වෙන්නේ. ඕක බොන ගමන් වටවෙලා ප්ලාස්ටික් බෝතලේ විවේචනය කරන එවුන් දන්නේ නෑ ගොඩයා ඔය බෝතල් ටික බෑග් එකේ දාගෙන අහස් යාත්තරාවෙන් බැහැල එද්දී ගුවන් තොටුපොළේ ගේට්ටුව ගාවදි දැනෙන හැඟීම. එව්වා ඉතින් කවදාවත් අගය කරන්නේ නෑ අපේ එවුන්. බොනකොට විවේචනය කරන්න විතරයි දන්නේ. ඕක බොනකම් මෙව්වා ප්ලාස්ටික් බෝතල්, මෙව්වා අඩු ගණන්වල බෝතල්, මෙව්වා වදින්නේ නෑ වගේ කුජීත කතා කිය කියා ගොඩයාව ලිඳේ දැම්මට ඔය බොන පාර්ටිය ඉවර වෙලා ගෙවල් වල යද්දී ඉතුරු වෙන කොට නම් එකක්වත් ආයේ මලාට ගොඩයාට ඉතුරු කරලා ගියේ නෑ ඔය අවුරුදු ගානටම. ඕන ඕකයි ඇත්ත තත්වය.

ඉතින් ගොඩයා ලංකාවට ආවා සනීපෙට. හත් ඉලව්වේ තවත් මල කරුමයක් ගොඩයා සමගම ලංකාවට ගොඩ බැහැලා කියමුකෝ. ඒ තමා අර බාල පෙට්‍රෝල් අරං ආපු තෙල් නැව. අනේ සාදු රටේ ජනතාවගේ වාහන වලට තියන ආදරේටමද මන්ද ආණ්ඩුව එක හරෝලා යැව්වා යැව්වමයි ගොඩයාගේ වැකේෂන් එක කුඩු . පැට්‍රෝල් නැතුව කොහොමද හත් ඉලව්වේ ගමනක් බිමනක් යන්නේ. ඔන්න ඉතින් ගොඩයාත් පැට්‍රෝල් පෝලිමේ. දවස් ගාන ගැන ලංකාවේ උදවියට අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැනේ. 

කොහෙන් හරි එන බොරු ආරංචි වලට දුර බැහැර පැට්‍රෝල් හොයාන ගිහිල්ලම ගොඩයාගේ කාර් කටුවේ තිබ්බ පැස්ටෝල් ටික අවසන් බින්දුවටම හිඳුනා කියමුකෝ.  යාලුවෙක් හමුවෙන්න රත්නපුර යන්න තිබ්බ ගමනකුත් යාගන්නම බැරුව අලවුනා දවසින් දවස. පැට්‍රෝල් තිබ්බ නැතා ගොඩයා යනු විකල්ප ගැන නිතර හිතනා සත්වයා නිසා භූමිතෙල් ගැන යටි හිත ඉව කරමින් ඉන්නා අල්ලපනල්ලේ ඔන්න එක්තරා රාත්‍රියක ගොඩයාට කෝල් එකක් ආවා ගෝනාපීණුවල පැත්තේ ෂෙඩ් එකක පැට්‍රෝල් තියෙන ආරංචිය. රෑ දවල් මාරුවෙච්චි ගොඩයා මුළු රාත්‍රී කාලයම ඉන්නේ අවදියෙන් නිසා තිබ්බ අවසාන පැස්ටෝල් ටිකෙන් යාන්තම් සන්තං ගෝනාපීණුවලට යාගන්න ඇහැකි කියමුකෝ. ඔය කියන ෂෙඩ් එකේ පැට්‍රෝල් නැතිවුනොත් ගොඩයාට සිද්ද වෙනවා ආයේ ඊළඟ තෙල් නැව එනකල්ම ගෝනාපීණුවල මහපාරේ තපින්න. කෝකටත් පනින්න පෙර හත් අටවරක් හිතන ගොඩයා වටේ ආරංචි කරලා බැලුවාම ඔය කියන ෂෙඩ් එකේ ඥාතියෙක් තමා ගොඩයාගේ නැන්දාගේ පුතාගේ බිරින්දෑ. ඔන්න ඒ මාර්ගෙන් පැස්ටෝල් ආරංචිය තහවුරු කරගෙන ගොඩයා පිටත්වුනා පැස්ටෝල් ගහන් එන්න. ඥාතියා හරහා ෂෙඩ් එකට ඇමතුමක් එහෙමත් දීල යන ගමන නිසා ගොඩයාගේ ට්‍රයි එක ටැංකිය පිරෙන්න තෙල් ටිකක් ගහගෙන පහුවදා රත්නපුරේ යන්න. කොහොමෙන් කොහොම හරි ගොඩයා ෂෙඩ් එක ගාවට ගියා කියමුකෝ.. අප්පද බොල ලංකාවේ තියන සේරොක්කෝම පැට්‍රෝල් වාහන  එතන පෝලිමේ. 

ඔන්න ගොඩයාත් ගියා පැට්‍රෝල් ගහන ටර්න් එකට. බැලුවාම රුපියල් දාහයි එක වාහනේකට ගහන්නේ. ඔන්න ගොඩයා රත්නපුරේ යන සිහිනය බොඳවුනා. ඒත් ලේසියට ගොඩයා එහෙම අතාරින පොරක් නෙවෙයිනේ. පැට්‍රෝල් ගහන කොලුවගෙන් ඇහුවාම කියපි තෙල්නම් ඕනෑතරම් තියෙනවාය ඒත් දාහකට වඩා ගහන්න බැරිය කියන කාරණේ. ගොඩයා ඔය ෂෙඩ් එකට යනවා කිව්වාම අපේ නෑනන්ඩි කිව්වා ෆුල් ටෑන්ක් ගහල දෙන්න කියන්නම් එතනට ගිහින් කෝල් එකක් දෙන්න කියලා උනාට ඒ ඉන්න සෙනග පෝලිමේ හැටියට දාහක් උපරිම ගහන පෝලිමේ ගොඩයාගේ රථයට පමණක් ෆුල් ටෑන්ක් ගැසීම යනු ගොඩයාටත් , පැට්‍රෝල් ගසන කොලුවාටත් එතනම අමා මහ නිවන් දකින්න වෙන සීන් කෝන් එකක්. ගොඩයා කොහොම හත්පොලේ ගාගන්න වැඩ කරන්නේ නැති නිසා ගොඩයා ශේප් එකේ දාහක තෙල් ගහගෙන කාර් කටුව අරං ඉගිල්ලුනා. හැබැයි ඉතින් ගෙදර නෙවෙයි හත් ඉලව්වේ හැතක්මක් විතර දිගට තියෙන පෝලිමේ කොනට. මොකෝ රෑ දවල් මාරුවෙලා ඉන්න ගොඩයා ගෙදර ගියා කියල සනීපේට නිදාගන්නවා නෙමෙයිනේ. ඔහේ ලැප්ටොප් එක දිගැරගෙන ඉස්තෝප්පුවට වෙලා ඉන්නවා විතරනේ එළිවෙන්න හතර පහ වෙනකල්. ඔන්න ඔය වෙලාවට නිකමට හරි වත්තට හොරෙක් පැන්නොත් ඌට මාතර කට්ටඩියෙක් ගෙන්නලා මහසෝන් සමයම නටවන්න වෙනවා වෙනවාමයි. මොකද නිතර දෙවේලේ ඒ ගෙදර දකින්න නැති එකෙක් කට්ට කළුවරේ ඉස්තෝප්පුවේ පුටුවකට වෙලා ලැප්ටොප් එක දිගෑරන් ඉන්නකොට ලැප්ටොප් එකෙන් එලිය වෙන්නේ ගොඩයාගේ පපුවෙන් උඩ කෑල්ලයි මුනත් තහඩුවයි විතරනේ. මල රෑ යක්කු ගස් යන වෙලාවට එහෙම දර්ශනයක් දකින හොරෙක් ආයේ දෙකක් නෑ මුත්‍රා යන්නම භය වෙනවා වෙනවාමයි.

ඔන්න ඔය කිව්ව විදිහට පෝලිමේ හතර වතාවක් මන්ගච්චලා ගොඩයා ජයග්‍රාහී ලෙසටම ෆුල් ටෑන්ක් ගහගෙන ගෙදර ආව එලි වෙන්න කිට්ටුව. ඒ උනාට හතරවෙනි වතාවෙනම් තෙල් පොම්පේ හිටිය කොලුවා ටිකක් අදිමදි කළා තෙල් ගහන්න. අන්තිම වතාවේ ඇඳුනුම්කම කීවාම කොලුවා නැවත තෙල් බටේ ටැංකියට එබුව. ඒ ඔබල ඌ අහනවා කලින් කියන්න එපැයි මහත්තයෝ කියල.. ඉතිං ගොඩයා කිව්වා මේ දෙනෝදාහක් මිනිස්සු මැද්දේ වැඩිපුර තෙල් ගහන්න ගිහින් උඹයි මායි දෙන්නම එලොව යවයි මිනිස්සු ඒ හින්ද මේ විදිහ හොඳයි බාන් කියල.

 ඒ ඇවිත් මුණ කට හෝදගෙන ගොඩයා රත්නපුර යන්න පිටත් වුනා. කෝකටත් කියලා ලීටර් විස්සේ හිස් ගැලුමක් ඩිකියේ දාගෙන ගියේ රත්නපුර ගිහිං ආයේ කොළඹට ඇවිත් ගම්පහටත් ගිහින් ආයේ අම්බලන්ගොඩ යන්න ඔය ෆුල් ටෑන්ක් එක මදි වෙන්න ඉඩ තියෙන නිසා. මෙන්න බොලේ උදේ හයට විතර ඉංගිරියේ ෂෙඩ් එකක තෙල් ගහනවා. මෙලෝ පෝලිමක් නෑ. ගොඩයා හනික යූ ටර්න් එකක් ගහගෙන ගිහින් ටැංකියේ අඩු තෙල් ටිකත් ගහගෙන තෙල් ගහන කොලුවට නොවඳිනා වැඳුම් වැඳලා ලීටර් විස්සේ ගැලුමත් ෆුල් කරගත්තාම තමයි ඔන්න හිතට සැනසීමක් දැනුනේ. 

ඔන්න රත්නපුරේ ගමන ගිහින් ආව කියමුකෝ. ඒ ඇවිත් අර කියපු ලීටර් විස්සත් අහවර වෙලා ආයේ ගොඩයා පෙට්‍රෝල් නැතුව හාමතේ. ඔන්න ආයෙත් ගොඩයාට ආරංචියක් එනවා බටපොල ෂෙඩ් එකේ ගජරාමෙට පැස්ටෝල් ගහනවා කියල. පැස්ටෝල් කිව්වමත් යකඩෙට ඇදෙන කාන්දම වගේ ගොඩයා යනවා දිලන්ත මාලගමුව රේස් පදිනවටත් වඩා වේගෙන් ඔය කීව ෂෙඩ් එක හොයාගෙන. බැලින්නම් කතාව ඇත්ත. ඒත් පෝලිම පොසොන් කාලෙට අනුරාධපුරේ දන්සැල් පෝලිමට එහා. ගොඩයත් කලබලයක් නැතුව පෝලිමේ එහා කොනට එකතු වෙලා පැයකට වඩා කාලයක් පෝලිමේ ඉඳලා ආව කියමුකෝ තෙල් පොම්පේ ගාවට. එතැන වෙනම නීතියක් බැලින්නම්. රෝද හතරට දෙදාහයි, රෝද තුනට දාහයි , රෝද දෙකට පන්සීයයිලු තෙල් දෙන්නේ. ගොඩයා ඒ ගමන හිතාගත්ත හරි ඉතින් දෙදාහ දෙපාරක් ගැහුවාම ෆුල්නේ ඉතින් කලින් අත්හදාබලපු සාර්ථක ක්‍රමවේදය අනුගමනය කරනවා කියල. මෙන්න බොලේ දෙනෝදාහක් පෝලිමේ ඉද්දි දෙනෝදාහක් බලන් ඉද්දි තෙල් ගහන කොලුවා ගොඩයාට ඉස්සරහින් තිබ්බ වාහනේට ෆුල් ටෑන්ක් ගැහුවා කියහන්කෝ. අසාධාරණේ කියන්නේ ගොඩයාට පෙන්නනම බැරි දෙයක්. ගොඩයා කාර් එකෙන් බැහැලා ෂෙඩ් එකේ තෙල් ගහන කෙනාට ඉදිරිපත් කරා  එයාට ෆුල් ගැහුවනම් මටත් ෆුල් ගහන්න ඕන කියන සාධාරණ ඉල්ලීම. 

මෙන්න බොලේ ෂෙඩ් එකේ ඉන්න වයසක කෙනෙක් කියනව ඒ අයිතිකාරයාගේ වාහනේලු.. අයිතිකාරයාට තෙල් ටිකක් ගහගන්න බැරිනම් මෙව්වා කරලා වැඩක් නැහැල්ලු.. හෙන තඩි සයිස් ටෝක්.. ඒ අස්සේ ෂෙඩ් එකේ වයසක උන්දෑ ගොඩයාට සෙලියුලර් දුරකතනයකුත් ගෙනත් දෙනවා මෙන්න අයිතිකාරයා ගොඩයාට කතා කරන්න ඕන කියනවලු.. බටපොල ජනතාව දෙතුන් සීයක් මෝටර් සයිකල් ත්‍රී වීලර් තියාගෙන පෝලිමේ හිටියට කව්රුත් මීක් නෑ කියමුකෝ. කොහොමින් කොහොම හරි ෂෙඩ් එකේ හිටපු වයසක උන්දෑ ගොඩයාට ෆුල් ටෑන්ක් ගැසීම ප්‍රතික්ෂේප කරා. ඒත් හැබැයි දෙනෝදාහක් ඉදිරියේ ගොඩයාට ඉස්සරහින් තිබ්බ වාහනේට ෆුල් ටෑන්ක් ගහල දීල ඉවර වෙලයි එහෙම කරේ. ගොඩයා දන්නවා ෂෙඩ් එකේ අයිතිකාරයා කව්ද කියන එක. ඒ ගමන ගොඩයා කියා හිටියා ඒ වාහනේ අයිතිකාරයාගේ වාහනය නොවෙන වග දන්නා විත්තිය. ඒ ගමන නාකි උන්දෑ කියනවා ඒ වාහනේ අයිතිකාරයාගේ හිතවතෙකුගේ එකක්ලුය, එහෙම බැරිනම වැඩක් නැතිලුය කියල වගේ වගක් නැති අසාධාරණ කතා දාහක්. නාකි හුටන්ගේ සද්දේ ගමටම ඇහෙන්න දාන්න ඇත්තේ ඒක ඒ උන්දැගේ ගම නිසා වෙන්ටෑ.

සති දෙකකට තුනකට ලංකාවට ගිහින් පැට්‍රෝල් ටැංකියක් නිසා කොහෙවත් යන නාකියෙක් එක්ක මරාගැනීම තේරුමක් නැති නිසාත්, ෂෙඩ් එකේ අයිතිකරු කව්ද කියන එක දන්නා නිසාත් ගොඩයා කාර් එක හරවාගෙන එනවා ආයෙත් ටික වෙලාවලින් පෝලිමේ කොනට එන්න හිතාගෙන. මෙන්න බොලේ බටපොල තියන අනික් ෂෙඩ් එකෙත් තෙල් තියෙනව හැබැයි මෙලෝ පෝලිමක් නෑ. ගොඩයා වහාම එතනින් තෙල් ඉල්ලුවාම   වාහනේට ෆුල් ටෑන්ක් එකකුයි ඩිකියේ තිබ්බ ලීටර් විස්සේ ගැලුමට සම්පූර්ණ එකකුයි තෙල් ගහල දෙන්න ඒ ෂෙඩ් එකේ සේවක මහතුන් කාරුණික වෙනවා කිසිම ආඩම්බරයක් නැතුව. ඒක ගොඩයාට විතරක් විශේෂිත එකක් නෙවෙයි. එයාල හැමෝටම ෆුල් ටෑන්ක් දුන්න ආයේ හිතේ ගින්දර නැතුව ගමන ගිහින් එන්න.

ගොඩයා ඔය කලින් ෂෙඩ් එකේ පැට්‍රෝල් සීන් කෝන් එක සියල්ලම ජංගම දුරකතනයේ වීඩියෝ කරගත්තත් ඒ සම්භන්ධයෙන් කිසිවක් කරන්න හිතාගෙන උන්නේ නැහැ. ඒත් අපේ හිතාදර මිත්‍ර රවී ඔය සීන් කෝන් එක ෂෙඩ් එකේ අයිතිකාර තුමාට කියල මගදී හමුවෙච්ච වෙලාවක එතුමා වෙච්ච සිද්දිය පිලිඹදව  එතුමාගේ බලවත් කනගාටුව ගොඩයා හමුවේ ප්‍රකාශ කරා. එතුමාගේ ආචාරශීලී භාවය ගැන වෙනම අගයන්න ඕන සේවක මහතුන්ගේ හැසිරීම ගැන පසුව හිතන්න තියල. ඒ වගේම අර ෂෙඩ් එකේ ඉන්න නාකි හුටං නිසා ඔතන කොයි වෙලේ හරි ගුටි කෙලියක් යන්න ඉඩ තියෙනව රජෝ කියල ෂෙඩ් එකේ අයිතිකරතුමාට කියන්න ඕනෑවුනත් ගොඩයා ඔන්න ඔහේ නිකම් හිටියා ඒක එතුමාගේ තේරීම නිසා. 

ඒත් ඉතින් අච්චර ප්‍රසිද්දියේ අසාධාරණේ පෙනී පෙනීත් බටපොල පැට්‍රෝල් පාරිභෝගිකයින් මීක් නොකිය හිටපු හැටියට ගොඩයාට නම් හිතෙන්නේ ඒ මිනිස්සු ඉවසීම කියන ගුණාංගය තදින් පුරුදු පුහුණු කරපු ජනතාවක්ද ? එහෙමත් නැත්තම් ඉතින් දෙන දෙයක් කාලා වෙන දෙයක් බලාගෙන ඉන්න අපේ රටේ බහුතර ජනතාව වගේම  නිවට නියාලු මිනිස් කොට්ඨාශයක්දෝ කියන කාරණය.

ඔය බාල පැට්‍රෝල් නැවට පින්සිද්ද වෙන්න ගොඩයාගේ නිවාඩුවේ වැඩ ඔක්කෝම අවුල් වුනා. ගොඩයා අවසානයේ ඊළඟ පැට්‍රෝල් නැව ආවයින් පස්සේ කතරගම දෙයිහාමුදුරුවෝ බැහැ දකින්නනම් ගිහින් ආව. ඒ ගිය වෙලාවේ එතැනත් හෙන අසාධාරණයක් සිද්දවුනා ගොඩයාට.

ඔය කතරගම කිරිවෙහෙර ගාව තියන වීදුරු වලින් වටකරපු පහන් වැටේ පහන් පත්තු කරන්න ඒක කිරිවෙහෙරෙන් සල්ලි දීල ගන්න ඕනෙලු. කතරගම අවුරුදු ගානක් රස්සාව කරපු ගොඩයා ඔය වගක් දැනගෙන හිටියේ නැහැ ඒ කාලේ නම්. ඔය පහන් වැට ඔතන ගොඩ නැගුවේ ගල්දූව ආරණ්‍ය සේනාසනයේ දායක දායිකාවන් කියලයි ගොඩයාට මතක. 

කිරි වෙහෙරට මල් පූජා කරලා පහන් පත්තු කරන්න පහලට බැහැගෙන ඇවිත් ගොඩයා යනවා ඔන්න ඔය කියන පහන් වැට තියන ඉසව්වට. ඔන්න ගොඩයා පහන් වැට ඇතුලට ගියා කියමුකෝ. ඒ පහන් වැට තියෙන්නේ සම්පූර්ණයෙන් වීදුරු වලින් වට කරලා උඩින් වහලක් එහෙමත් ගහලයි. මෙන්න යකඩෝ කව්දෝ නාකි පොරක් ගොඩයාට කියනවා අපි අද විශේෂ පහන් පූජාවක් ඒ නිසා කරුණාකරලා එලියට යන්න කියල. බැලූ බැල්මට ගොඩයා හිතුවෙම මන්ද මානසික පොරක් වෙන්ටෑ කියලයි. ඉතින් ගොඩයා තමුන් ගෙනාපු පහන් වැටියක් එහෙම පහනකට දාන්න ලැස්ති උනාම මෙන්න තව ගෑනු කෙනෙක් කියනව මේ පහන් වැට එයාල ගත්තේ කිරි වෙහෙරේ හාමුදුරුවන්ට මුදල් ගෙවලලුය, ඉතින් එකේ අයිතිය එදා දවසේ එයාලට විතරලුය, කරුණාකරලා එලියට යන්නලුය වගේ අසූ හාරදාහට මල පනින කතාන්දරයක්. ගොඩයාගේ කරුමයට ගොඩයාගේ මෑණියනුත් ඔතන ගොඩයා පස්සෙන් හිටිය. ආයෙත් වතාවක් ඔන්න ගොඩයාට අසාධාරණේට එරෙහිව මල අසූ හාරදාහටම පැන්න. ඉතින් ගොඩයා කියා හිටියා අපි පහන් පත්තු කරලා යන්නම්ය ඔබ තුමන්ලා ඒ පහන් නිවා දමා නැවත පත්තු කර ඔබලාගේ විශේෂ පහන් පූජාව කරගන්නය කියන කාරණාව. මොන.. උන් අහයි එව්වා.. උන් එන්නෙම යුද්දෙට.. ඒ මදිවට ගොඩයාගේ මෑණියන් දන්නා කියන ශිල්ප ක්‍රම සියල්ලම දාගෙන ගොඩයාගේ ඇඟේ එල්ලිලා ගොඩයාව එලියට අදිනවා අපි යමු පුතේ අපි යමු කියාගෙන. 

මෑණියන්ගේ බලවත් ඉල්ලීම නිසා ගොඩයා ගේම අතෑරලා පහන් වැටෙන් එලියට ආව උන්දැලා කිරිවෙහෙරේ හාමුදුරුවන්ට සල්ලි දීල ගතපු පහන් වටේ පහන් පත්තු කරගත්තාවේ කියල හිතින් හිතාගෙන. ඒත් එද්දී ගොඩයා නාකි උන්දැට කීව " මේ හලෝ අංකල් ඕක මහ ගොන් ශ්‍රද්ධාවක් මනුස්සයෝ" කියල. ඒත් උන්දැගේ කටේ සවුදමේ නම් අඩුවක් තිබ්බේ නැහැ. එතැනත් ඒ අසාධාරණේ සිද්දවුනේ ගොඩයාලාට විතරක් නෙවෙයි. ඒ වෙලාවේ ඒ පහන් වැටේ පහන් පත්තු කරන්න ගිය හැමෝටම ඒ මෝඩ පවුල ඔය විදිහටම  අවමන් කළා. ගොඩයා ලේසියෙන් අතහැරලා එන්නේ නැති පුතක් නොවෙන බව ගොඩයාගේ මෑණියන් දන්නා නිසා කිරි වෙහෙරෙන් දේවාලෙට ඇවිත් ආයේ ගෙදර එන්න පිටත් වෙනකල්ම ගොඩයාට ඇස ගැටෙනා මානයෙන් ඉවතට යන්න අවසරයක් ලැබුනේ නැහැ. මෝඩ උනත් උනුත් කරන්නේ පිංකමක් කියල හිත හදාගෙන ගොඩයා ගෙදර එන්න ආවත් ගොඩයා ඇතුලේ ඉන්න "වෝල්ටර් වයිට් "චරිතය ( වෝල්ටර් වයිට් කව්ද කියල දන්නේ නැති අය බ්‍රේකින් බෑඩ් රූපවාහිනී කතා මාලාව නරඹන්න ) ඔය මෝඩ මිනිස්සුන්ට පාඩමක් උගන්වන්න ගේමක් ප්ලෑන් කරේ පහන් වැටෙන් එලියට එද්දීමයි. 

ඔය කියන පහන් වැට තියෙන්නේ වටේම උසට වීදුරු වලින් වට කරලයි. උඩින් අමානෝ තහඩු වහලය. ඔය පහන් වැට ඇතුලට යන්න තියෙන්නේ දොරටු තුනයි හෝ දෙකයි. ඒ දෙක තුනම හොඳ යකඩ බම්බු වලින් හදපු ගේට්ටු වලින් සමන්විතයි. හාඩ්වෙයාර් එකකින් ඉබ්බෝ තුන්දෙනෙක් ගෙනල්ල ඔය ගේට්ටු තුනට එළියෙන් දාල ලොක් කරානම් දෙයියනේ කියල විශේෂ පහන් පූජාව හවස් වෙනකල්ම කරගන්න තිබ්බ එළියෙන් කව්රුහරි ඉබ්බෝ කඩල එලියට ගන්නා තුරුම. ගොඩයා ඉතින් හිතේ දඟලන ඒ අසාවට පිටුපාල ගෙදර එන්න ආව මෝඩ උනත් උනුත් කරන්නේ කුසලයක්නේ හත් ඉලව්වේ කියල හිතින් හිතාගෙන අමාරුවෙන් හිත හදාගෙන. කුසලයක් කරද්දී පුළුවන් තරම් පිරිස සහභාගී කරගෙන කිරීමෙන් ලැබෙන ආනිසංස වැඩියි කියන කාරනාව ඒ ගොන් මෝඩ මිනිස්සු නොදැන ඉන්න ඇතිද එහෙමත් නැතිනම් කිරිවෙහෙරේ හාමුදුරුවන්ට මුදල් ගෙවලා ගත්තා කියන කාරනාව ඇතුලේ තිබ්බ මෝඩ උද්දච්චකමද කියන එක දන්නේ ඉතින් උන්දැලාම තමා.

ඒ දෙකෙන් කොයික උනත් ගොඩයාගේ මෑණියන් නොහිටින්න උන්දැලාට පහන් පූජාව නම් සෑහෙන්න වෙලාවක් ඇතුලෙම ඉඳන් පාඩුවේ කරගෙන යන්න අවස්ථාව සලසලා දෙන්න තිබ්බ නේද දෙයියෝ  කියල දැනෙද්දී දැන්නම් ගොඩයාට දැනෙන්නෙම මහම මහ ලෝභ කමක්. මොකද කාලෙකින් ආතෙල් එකක් ගන්න අතටම ලැබිච්ච ෆ්‍රී  චෑන්ස් එක මගහැරුනු නිසා.

පොස්ට් එක සෑහෙන්න දිගවුනාද මන්ද. ඔන්න ඔහොමයි ගොඩයාගේ ලංකාගමනය අසාධාරණයෙන් අලවුනේ.

ගොඩයා ලංකාවේ ඉඳලා ආපහු එනකොට ගොඩයා එක්ක එකට වැඩ කරන ස්පාඥ්ඥ ජාතිකයෝ දෙන්නෙකුට හැම වතාවෙම ගේනවා ශ්‍රී ලංකා සංස්ථා ගල් අරක්කු බෝතලයක්. උන් දෙන්නනම් බෝතලේ ෂොට් දෙකට බීල කිසිම කතාවක් බහක් නැතුව තමුන්ගේ රස්සාව කරගෙන යනවා. . අර ස්පාඥ්ඥ ජාතිකයෝ දෙන්න ඔය ගල් බෝතලේ හරියට සම සමව දෙකට බෙදලා වීදුරු දෙකකට වක්කරගෙන එක හුස්මට බීල දාල වචන දෙකයි කියන්නේ.. ග්‍රාසියාස් අමීගෝ... එතනින් එහා උන් වැඩ.. කිලෝමීටර දාහතරදහස් තුන්සීයක් උස්සගෙන ගිහින් දීලත් විස්කි බීල කවදාවත් ආසාවටවත් ගොඩයාගේ යාළුවො තැන්කිව් කිව්වද??? ම්හ් .. අසාධාරණ නැද්ද හා..