හෙළුවෙන් යෑම 2 හෙළුවෙන් දුවගොස් ආපසු ඒම

                            බතලයාගේ හෙළුවෙන් දිවීමෙන් අනතුරුව(හෙළුවෙන් යෑම 1) වසර කිහිපයකට මා දන්නා වෙනත් එකෙකු හෙළුවෙන් දිව්වේ බතලයාගේ දිවිල්ලෙන් වසර කිහිපයකට පසුවය. එකලත් මෙකලත් බොක්කේ මිතුරෙක් වන මේ සිද්දියට උක්ත පුද්ගලයාගේ නම මෙහි පල කිරීමට නොහැක්කේ වර්තමානය වනවිට ඔහු උස් මහත්වූ දුවරුන් දෙදෙනෙකුගේ සහ ඌ වාගේම හැඩහුරුකම් ඇති පුත්‍ර රත්නයකගේ පියෙක් වන නිසාය. පියවරුන්ගේ කල් කිරියාවල් දු දරුවන් දැනගතහොත් මතුවට උන්ට අවවාදයක් දෙනු සුම්මාය..

                          එවකට සිද්දියට උක්තවූ මිතුරා සහ මා එකල ප්‍රදේශයේ සුප්‍රකට සංගීත කණ්ඩායමකට සම්භන්ධවී සිටි අතර එහි නිත්‍ය ගායක තනතුර දැරූයේ මා මේ කියනා  මිතුරාය.  ගායනයට උපන් හපන් කම් ඇති මේ කියනා වූ  මිතුරු තැන  සුප්‍රදිද්ධ කළා පවුලකින් පැවත එන සුපිරි ගනයේ කලාකරුවකු වන අතර අද වනවිට සියලු කළා කටයුතු වලින් ඉවත්වී රැකියාවක් කරගෙන දැහැමෙන්  සෙමෙන් යහමින් ජීවත්වන්නේය. එකල මා සේවය කල ආයතනය පුද්ගලික ආයතනයක් වූ අතර මා එහි දැරූ  තනතුර ප්‍රධාන කාර්මික නිලධාරී  විය. එකල මා රැකියා කල ආයතනය සිදුකලේ රජයේ සෞක්‍ය (  කොයි තරම් ට්‍රයි කරත් ගූගලයා "සෞක්‍ය  " කියන වචනය හරියට ටයිප් කරලා දෙන්නේම  නැති බැවින් වැරදියට වුවද ඒ ආකාරයටම  තියෙන්න අරිනවාය) සේවාවට අයත් රාජකාරියක් වූ බැවින් මාගේ ප්‍රධාන රාජකාරිය වුයේ ලංකාව පුරා රජයේ රෝහල් වලට ගොස් අප ආයතනය විසින් ඔවුන් මිලදී ගෙන ඇති යන්ත්‍ර සුත්‍ර අලුතෙන් සවිකිරීම හා අලුත්වැඩියා කිරීමය. 

                       එව්වා පත සයිස් යන්ත්‍ර වන බැවින් අලුතෙන් සවිකිරීම් වලදී මට තනියම කරන්නට බැරිය තරම්ය . එහෙව් අවස්ථා වලදී අමතර කම්කරුවෙකුට සරිලන වැටුප , කෑම බීම, ඉඳුම් හිටුම් , ප්‍රවාහන යන සියල්ලටම සරිලන මුදලක් මා වෙත ආයතනයෙන් ගෙවනු ලබන අතර මා හට අමතර උදව්වට යමෙක් අවශ්‍යනම් කව්රු හෝ කැඳවාගෙනගොස්  ඒ වැටුප ගෙවීමට හැකි වීය. එහෙයින් අලුතෙන් යන්ත්‍ර සවිකරන අවස්ථා වලදී මිතුරෙකු ඊට කැඳවාගෙනගොස් ඔහුට ඒ වැටුප ලබාදීම මාගේ යුතුකමක් බැවින් ඊට කැමති මිතුරන් එකල මාගේ සහයට ගෝලයින් වුයේය. මේ කියනා වූ මිතුරු තැනද එවන් සහයට ගෝලයෙක් ලෙසින් කැඳවනු ලැබූ දිනයක මේ  ලියන්නට යන්නාවූ අකරතැබ්බය මෙසේය...

                එදා අපිට සවිකරන්නට තිබුනේ  අම්බලන්තොට රෝහලේ යන්ත්‍රයක් වන බැවින් උදෑසනින් ඒ සඳහා  පිටත්ව යා යුතුව තිබුනේය. අදාළ යන්ත්‍ර දින කිහිපයකට පෙර අපේ ලොක්කා විසින් නාවා කවා පොවා හොඳින් ගොනාට අන්දාගත් හිතවතෙකුගේ ලොරි රථයක පටවා අදාළ රෝහල් වලට පිටත්කර යවා තිබු අතර අලුතෙන් සවිකිරීම් සඳහා යාමට කොම්පැනියෙන් ඩීසල් ගසා රියදුරු රහිතව මා වෙත ලබාදෙන වෑන් රථය එහෙව් අවස්ථා වලදී මා වෙත  ලබා නොදුන්  මා වැඩකළ කොම්පැනියේ අයිතිකාර ලොක්කා  සත්ගුණවත් රටේ සුප්‍රසිද්ධ මනුස්සයෙක්ය. 

                       අදටත් රුපවාහිනී තිරයේ අපේ ලොක්කා අපේ රටේ දුප්පත් දුක්විඳිනා ජනතාව වෙනුවෙන් කිඹුල් කඳුළු හලනා හැටි දුටු සැනින් මට අදෝමුකයෙනුත් හිනා යනවාය. එත් උන්ගේ සැබෑ ස්භාවය කිව්වාට රටේ මිනිස්සු තියා අපේ ගෙදර මිනිස්සුවත් විස්වාස කරන්නේ නැතිය . උන්ගේ කෙරුවාවල් ගැන එකල මා කියනා කල අපේ තාත්තා කියන්නේ උඹට කොතන රස්සාවට ගියත් ලොක්ක එක්ක විරසකයි කියලාය. ලංකාවේ බහුතරයක්  ලොක්කන් මහා පජාති එවුන් බව බහුතරයක්  කොන්ද කෙලින් ඇති පුතාලගේ තාත්තලා විස්වාස කරන්නේම නැත. ඒ ඉතින් පුතුන්ගේ කරුමයමය. ලොක්කා ගැන නුගුණ කියනු පියානෝ වහන්සේට ඇසුනහොත් මා කල පළමු රැකියාවේ පටන් ලොක්කන් සමග ඇදගන්නා ලද බාල්දි සියල්ලම යලි මතක් කරමින් දෙහි කැපුමට පටන් ගන්නේ මා අසික්කිත අසමජ්ජාති තක්කඩියෙකු ගානට දමාගෙනය. එහෙව් වෙලාවට පියාණන් වහන්සේට මෙලොව සිටිනා නරකම අසමජ්ජාතිම එකා අහිංසක සත්ගුණවත් මා වන්නේය.

             සිද්දියට අදාළ දිනයට කලින් දා අපගේ සගීත කණ්ඩායමට බලපිටිය නගරයේ වෙඩිමකින් ආරාධනා ලැබී තිබු අතර දිවා රාත්‍රී දෙකෙහිදීම සංගීත රසාස්වාදය ඔවුනට නොඅඩුවම සැපයීමට අපි හැකි තරම් උත්සහ කළෙමු. මේ වෙඩිම නැසීගිය ගායක ගුණදාස කපුගේ මහතාද සහභාගී වූ එකක් වූ අතර කන්නට කෑමද බොන්නට බීමද නොඅඩුව යහමින් තිබු එකක්මය. (වෙඩිමක් කිව්වාට මේක හෝම්කමිo  එකක් කියල හිතාගන්නව හොඳයි මේක කියවන උදවිය. නැත්තන්  පස්සේ මගෙන් අහයි ඒ බොල වෙඩිමක රෑටත් බෑන්ඩ් ගැහුවා කියන්නේ ඇත්තද කියල ) සිද්දියට උක්ත මාගේ මිත්‍ර තැන වෙරි වීමට බියර් බෝතල් භාගයක් එදත් අදත් ඉහටත් උඩින්ය. 

                   එදත් බියර් බෝතල් භාගයක් බිවු කල  හතර ගාතෙන් යන මා මිතුරා මා අවසන් වතාවට සහභාගිවූ  ඔහුගේ නිවසේ පවතී සාදයෙදීත් බියර් බෝතල් භාගයක් බී මද්‍යම  රාත්‍රී දොළහට පමණ නිවසේ නවතා තිබු ඔහුගේම රථයේ නැග හන්දියක් හන්දියක් ගානේ පදවාගෙන ගොස් කබරයා දැමුයේ සසර පුරුද්දට වාගෙය. බියර් බෝතල් බාගෙට ඉස්කාගාරේක තරම් ඩෝප් වෙන මා මිත්‍රයාට අපි බොන්න දෙන්නේ යන්තම් සන්තම් බියර් බෝතල් කාලක් වාගේ සුට්ටක්ය. 

             මේ කියනා වෙඩිමේද බොන්නට ඕනෑතරම් තිබුනද මාගේ ගායක මිතුරාට කව්රුත් බියර් බෝතල කාලකට වඩානම් බොන්නට දෙන්නේ නැතිය.  තමාගේ පදමේ තරම දන්නා මාගේ කීකරු මිතුරු ගායක  තැනද දෙන තරම විනා ඊට එහා බොන්නටද අදත් උත්සහ කරන්නේ නැතිය. එහෙත් කවදත් කුකුළු මස් කෑවාම මගේ බඩ  නරක්වෙනවා මචන් කියනා  අපගේ ගායක තැන විඩින් විඩේ කුකුළුමස් බයිට් එකට යහමින් වගකීවේ නිකම් ලැබුනට බොන්නටද ක්‍රමයක් නැති හෙයින් බඩ ගියත් කමක් නැහැ නිකම් දෙන දේ කන්න ඕන මචන් කියමින්ය. 

             සියලු සංගීත කටයුතු නිමවා මද්‍යම රාත්‍රිය පසුවී නිවෙස් වලට යාමට ඔන්න මෙන්න කියා තිබියදී මා විසින් උඹ හෙට වැඩේට මා එක්ක යන්න එනවා නේදැය මා මිතුරා පොරොන්දු කරගත්තේ මු නාවොත් පරිප්පු නැව  මට තනියම බාන්නට සිද්දවෙන බව දන්නා නිසාවෙන්ය. උදෑසන 6 ට බස් නැවතුමෙන් පිටත්වෙන්නාවූ උඩවලව බස්රථය එන වෙලාවට බස් නැවතුමට නොවරද්දා එමි යන පොරොන්දුව මත අපි නිවෙස් වලට  විසික් උන අතර මා මිතුරු තැන හදිසි අකරතැබ්බයක් නොවුනොත් අනිවා පැමිණෙන වග මම දන්නවාය . 

                    උදෑසනින් සියලු අවශ්‍ය කළමනා ද රැගෙන බස් නැවතුමට වාර්තා කල මා එහි යාමට බොහෝ වෙලාවකට කලින් මා මිතුරු තැන බස් නැවතුම වෙත වාර්තාකොට තිබුනේ ඊයේ රෑ බස් නැවතුමේ නිදි වැදුනා හා සමානවය. විනාඩි දහයෙන් විස්සෙන් නිතර අම්බලන්තොට යාමට හැකි බස් පැමිණෙන ගාලු පාර ගැන දනිතත් මා මිතුරු තැන මා වෙත යෝජනා කරන්නේ අපි කෝච්චියේ මාතරට ගිහින් එතනින් බස් එකක යමුද කියාය. මාතරට යන දුම්රියක් තිබෙන්නේ කුමන වෙලාවටද යන්න අවබෝධයක් නැතත් මෙවන් ගමන් සඳහා දුම්රියේ යාම ඉතාමත් අවදානම් වන්නේ දුම්රිය අතරමග සෙත්තපෝච්චි උවහොත් යන්ත්‍රය සවිකිරීමට අනිද්දාවත් යන්නට නොහැකිවන බව අත්දැකීමෙන් දන්නා නිසාය.  

        වදෙන් පොරෙන් බස් රථයට නග්ගවාගත් මා මිතුරා සමග මා  අම්බලන්තොට බලා පිටත් වුයේ ඉක්මනින් යන්ත්‍රය සවිකොට ගෙදර එනු සිතාගෙනය. එහෙත් රථය පිටත්වී ටික දුරක් යන තුරුද මාගේ මිතුරු තැන කෝච්චියේ ගියානම් හරි මචන් කියාම කියවනවාය. බස් රථයේ මැදට වන්නට මුහුද පැත්තේ ආසනයක හරිබරි ගැහුණු අපි දෙදෙනා ආ ගිය තොරතුරු දොඩවමින් දැන් අපගේ අරමුණ කරා ධාවනය වෙනවාය. රථය ගමන් ආරම්භ කොට විනාඩි පහළොවක් යන්නට මත්තෙන් මා මිතුරා බඩ ටිකක් රිදෙනවා වගේ මචන් කියමින් එහාටත් මෙහාටත් ඇඹරෙනු දකින  මාගේ කොණ්ඩය කෙලින් වුයේ මගදී බඩ රිදුමෙන් පටන්ගන්නා ගන්නා වූ සිද්දි බහුතරයක් අවසන් වන්නේ හත්පොලේ ගාගෙන බව අත්දැකීමෙන් දන්නා නිසාය. 

          මු ආ වෙලේ පටන් කෝච්චියක් ඉල්ලා අඬන්න පටන්ගත්තේ ඇයිද යන්න මට වැටහෙන්නේ දැන්ය . එත් දැන් අපි ඉන්නේ විදුලි වේගයෙන් උදෑසන මද අඳුර කපාගෙන උඩවලව බලා විදින ලංගම බස් රථයකය. එදා තියා තව අවුරුදු සියයකින්වත් දියුණු රටවල මෙන් ලංගම බස් වල වැසිකිලි සවිකිරීමක් වෙන්නේ නැති බැවින් මා මිතුරා වැටුන අමාරුව ගැන අදත් මා වෙත ඇත්තේ දුකක් පමණක්ය. 

            මා මිතුරු තැන සෙමෙන් මුමුනමින් මා වෙත මේ දැනුම් දෙන්නේ ඉක්මනින්ම වස්තරයේ මල පහ වීමට ආසන්න වන කතාවක්ය. එහෙත් ඊට  පිළිතුරු වශයෙන් මිතුරු තැනට උදව්වක් වීමට යමක් වේදෝයි සිතමින් මම දහ අතේ සිතමින් සිටි  අවස්තාවක මගේ අත්  ගොබය මිරිකු ජනේලය අසල වැඩිවී ඉන්නා මා මිතුරා පවසන්නේ  මොකක් හරි කරපන් මචන් කියලාය. බසයේ ආසන ප්‍රමාණයට වඩා වැඩි සෙනගක් එවෙලෙහි  නොසිටි බැවින් මා කොන්දොස්තර  තුමා වෙත ලං කරේ මා මිතුරාගේ දැවෙන ප්‍රශ්නයට විකල්පයක් වෙයි දැනගැනීමටය. 

                     මා එක්ක ආ එකාට කලිසමේ බඩ යන්න එනවා යකෝ බස් එක කොහේ හරි නවත්තාපන් කියා කියන්නට තදින්  හිතේ තිබුනත් ඊටත් වඩා සදාචාරාත්මක ආකාරයට මේ ප්‍රශ්නය විසඳාගත යුතු වෙයි. එහෙයින් බසය කොතන හෝ නවත්වාගන්නා අදහසින් කොන්දොස්තර වෙත ගිය  මාගේ මුවින් පිටවුයේ බසය තේ බොන්න නවත්වන්නේ කොතනද යන්නයි. කොන්දොස්තර  පිළිතුර වුයේ අද රියදුරු තැන වෙනදා බසය ධාවනය කරවන රියදුරු නොවන බැවින් වැලිගම අවට ඇති ස්ථානයක බසය උදෑසන ආහාරය වෙනුවෙන් නවත්වන්නට  බොහෝදුරට ඉඩ ඇති බවය. 

            වේගයෙන් ඇදෙන බස් රථය හික්කඩුවේ සිට  වැලිගමට ළඟාවීමට උපරිම වශයෙන් ගතවන්නේ විනාඩි 30ක 40 ක කාලයක් බැවින් ඔහුගේ පිළිතුරෙන්  සෑහීමට පත්වූ මම යලි ආසනය වෙත සැපත් වී මා මිතුරාගේ සිත සැනසුවේ  විනාඩි 30 ක් ඉවසපන් මේක තේ බොන්න නවත්තනවා වැලිගම කියාය. එතකම් ඕක අමතක වෙන්නත් එක්ක පාරේ පහුවෙන ලයිට්කනු ගණන් කරපන් යන්න මාගේ අවංක අවවාදය වීය. එයින් සෑහීමට පත්වූ මාගේ අතිජාත මිතුරු තැන දැන් උපන්දා සිට දකින්නට ලැබුන මහ මුහුද දිහා බලාගෙන ජීවිතේට පළමු වතාවට මුහුද දුටු එකෙකු මෙන් ගමනේ යෙදෙන්නේය . 

               ගාල්ල පසුකරමින් වේගයෙන් ඇදෙන බසයේ දැන් තරමක් සෙනග පිරී ඉතිරී තිබු අතර බසය වේගයෙන් ධාවනය වන්නේය. කිසියම් වූ කතාවක් බහක් නැතිව මුහුද පැත්ත දිහා බලාගෙන ගමන් ගන්නා මා මිතුරා හිටපු ගමන් දත්කුරු කමින් මා දිහා බලන්නේ මාව කන්න වාගේය .  වෙලාවට මාගේ ඇඟ දහදියෙන් නැහැවෙන්නේ මුට වස්තරයේ මල පහ වුවහොත් කුමක් කරන්නද යන පැනයට පිළිතුරු නැති බැවින්ය. කෙමෙන් කෙමෙන් රථය වැලිගමට ලං  වෙමින් පවතින අතරතුරේ මා මිතුරා මුහුද පැත්තේ පසුවල ලයිට් කණු , පොල් ගස්, ඔරු පාරු  කොයිතරම් ගණන් කරාද  යන්න මම දන්නේ නැත. 

               වැලිගම බස් නැවතුමෙන් තවත් මිනිසුන් රොත්තක් පටවාගන්න ලද බස් රථය නැවතත් හැල්මේ ඉගිලුනේ මා මිතුරාගේ සියලු බලාපොරොත්තු සුනුවිසුනු කරමිනි . උපන්දා සිට ඉගෙනගත් සියලු ශිල්ප උපයෝගී කරගනිමින් ආයාසයෙන් බර  දරා සිටිනා මා මිතුරු තැන දැන් මා වෙත  ඉදිරිපත් කරන්නාවූ පැනය  නම්  ..තෝ දැන්  මේක වැලිගම කන්න නවත්තනවා කියල කිව්වා නේද ?..යන්නය. මා කීවේ කොන්දොස්තර විසින් මා වෙත පැවසු දේ වන අතර මා මෙය පදවන රියදුරු  නොවේය. එත් දැන් වැරදිකරු අහිංසක මාය ..

               ඉඳහිට මාගේ අත් ගොබය තදින් මිරිකාගෙන දත්මිටිකාගෙන විනාඩියක් පමණ ආයාසයෙන් පසුවෙනා මා මිතුරා  හිටි ගමන් ආසනයෙන් නැගිට හිටගන්නවාය . හිටිගමන් අතේ ඇඟිලි පහම කටේ දමා විකාගන්නා මා මිතුරා හිටපු ගමන් කන් උගේම කන් දෙකම මිරිකාගෙන  ඉන්නවාය. මේ සියලු දර්ශන දකින මා ඉන්නේ දැන් දහදියෙන් නැහැවිලාය. ඒ මේ වෙන්න යන්නාවූ විලැම්බෑසිය සිද්ද වුවහොත් දෙදෙනාටම දෙවියන්ගේම පිහිට පමණක් බව දන්නා නිසාය. ඝනදෙවියන් නුවණ දුන්නේ මේ වෙලාවට ප්‍රයෝජනයක් ගැනීමට වන්නට ඇතිය. හෙළුවෙන් යාම 1 කථාවට පාදක වූ සිද්දියෙදී සම්පතයා විසින් නඩය වෙත කියාදුන්නාවූ කෙමක් එම මොහොතේ මා මතකයට ආවේ කෙසේදැයි යන්න දන්නේ නැතත් එය අපිට පිහිටක් උනාද නැතිද යන්න ගැන මාගේ අවබෝධයක් නැත.

            හෙළුවෙන් යාම 1 කථාවට අදාළ සිද්දීයෙදී සම්පතයා විසින් අපේ එවුන් වෙත බඩ යාමට පිලියමක් වශයෙන් ඉගැන්වූ කෙම වුයේ කිසිවක්  කතාබහ නොකොට වම අතේ වෙද ඇඟිල්ලෙහි කෙල ස්වල්පයක් තවරා බුරියෙහි තවරාගන්නා පිළිවෙතයි. මා මෙය අත්හදා බලා නොතිබුනාද වෙන්නට  යන්නාවූ සන්තැසියෙන්  අප දෙදෙනාම ගලවාගැනීමට මෙවෙලේ පිදුරු ගසක වුවද පිහිට පැතීමට මා සුදානම්ය. එහෙයින් මේ පිළිවෙත ගැන දැනුවත් කිරීමට දැනටත් ප්‍රමාද වැඩි වුවත් මිතුරාගේ කනට ලංවී කෙම ගැන දැනුවත් කිරීමට මම වගබලාගතිමි. 

            බසය දැන් මාතරට ලං වෙමින් පවතින අතර මාතර කන්න නවත්තනවා බය නැතිව අල්ලාගෙන හිටහන් කියමින් ඇස් වසමින් මිතුරාගේ ඉවසීමේ ගුණය තවදුරටත් තීව්ර කිරීමට වග බලාගැනීම කල්‍යාන මිත්‍රයෙකුගේ  වගකීම බව මම  දන්නවාය . එහෙත් ඉවසීම කොයි මොහොතේ ඇලවේලි දිගේ දෙගොඩතලා යාවිදැයි කියන බැරි  නිසා මාද පසුවන්නේ බයෙන් භිරාන්තවීලාය. එහෙත් අවසනාවක තරම කොයිතරම්ද කියනවානම් මාතරින් තවත් සෙනග කන්දක් පටවාගත් බස්රථය නැවතත් උඩවලව බලා ඉගිලෙන්නට පටන් ගත්තේ අපි දෙදෙනාගේම සියලු බලාපොරොත්තු සුන්කරමිය.

                 මාගේ හිතාදර මිතුරු අංශය දැන් බසයේ කාටත් නොපෙනෙන්නට වම්  අතේ වෙද  ඇඟිල්ලේ කෙල ගානවා  වෙනුවට වම අතටම කෙල තැම්බක්  ගසමින් කතා නොකරම බුරියේ උලා ගන්නවාය. එක විනාඩියක් ආසනයේ වාඩිවී නොසිටිනා මිතුරු අංශය හිටගන්නවා වාඩි වෙනවාට  අමතරව බසයේ ජනේලය හරහට ගසා ඇති ඇලුමිනියම් පොලු දෙක කන්න හදනවාය.ඊටත් අමතරව මා දීහා අඬන්න වාගේ බලනවාය. එහෙව් වෙලාවට මට වහ කන්න තරම් හිතෙන්නේ මිතුරු අංශයේ ඉවසීම සීමාව පැන  අපේ පටි රෝල් උනාද යන සිතුවිල්ල නිසාය.  ඉන්දියාවේ එවුන් ලේලන්ඩ් බසයේ ජනෙල හරහට පොලු ගසා එව්වා නොවන්නට එදා මා මිතුරා එක්කෝ යන බසයෙන් පැන මුහුදු වෙරල වෙත දුවගොස් බර සැහැල්ලු කරගන්නාවාය... නැතිනම් යන බසයෙන් පනින්නට ගොස්  ඔන් ද ස්පොට් වලකජ්ජ ගසනවාය. අදත් තිදරු පියෙක් වශයෙන් සාර්ථක ජීවිතයක් ගතකරනා  මා මිතුරා හරිනම් ඉන්දියාවට ණයගැති වන්නේ එම නිසාය..

               අවසානයේ රියදුරාට කුසගිනි බැවින්දෝ දික්වැල්ලේ බස් නැවතුම අසල පිහිටි හෝටලයක් යයි කියනා අපායක බසය උදෑසන ආහාරය වෙනුවෙන් නවත්වන්නට පාරෙන් අයින් කරනවාත් සමගම මා මිතුරු තැන හැඳ සිටි කලිසමේ බාගයකුත් ගලෝලා අහවරය. මේ කියනා වූ මිතුරාත් බතලයාත් සමපාත වන්නේ මෙතනදීය. කක්කුස්සිය දකින්නටත් කලින් මුන් කලිසම ගලෝගන්නේ  මුන්ට කක්කුස්සි ගඳ ඈත තියා ඉව දැනෙනවා වාගේය .. බසය නවත්වා එන්ජිම නවත්වන්නටත් කලින් කලිසමත් අතේ රැගෙන සෙනග අතරින් පෙරලාගෙන එලියට පැන්නා වූ  මා මිතුරා බස් නවත්වන කඩයේ සිටි සෙනග  දෙබෑ කරගෙන දුවන්නට වුයේ වැසිකිලිය සොයාගෙනය. 

           බතලයා කෙල්ලන් දෙබෑ කරමින් ජොකා පිටින් දිව්වාක්  මෙන් එම ආකාරයෙන්ම ජොකා පිටින් දුවගිය මා මිතුරා දුටු ගැහැණු පිරිමි තරුණ මහලු කුඩා සියලුම එවුන් ඉහලට ඇදගත් හුස්ම පහලට දැමුවේ ඊළඟ හුස්ම ගැනීමට අවශ්‍ය බව දනුනායින් පසුව වන්නට ඇත. මේ සියල්ල දකිමින්  හිතේ තිබුණු සියලු පීඩනය ඉවතලා මා දැන් ඉතින් ඒ ප්‍රශ්නෙත් අහවර නේදැයි සිතමින් කුමක් හෝ යමක් උදෑසන ආහාරය සඳහා මිලට ගැනීමට සෙනග අතරින් කැෂියර් වරුන් වෙත ලන්කරමින් උන්නේ කුමන ජරාවක් ගිල දමමිද යන්න හිතමින් වන්නට ඇතිය.

               මා මිතුරා ආවේ මා සමග නොවේ වාගේ කැෂියරයා ඉදිරියේ සෙනග පෝලිමේ ඉන්නා මට දැන් ඇසෙන්නේ මා මිතුරා මගේ නම කියමින් මර හඬ තලනා සෙයක්ය. තත්පර කීපයකට කලින් උඩුකයට අලංකාර කමීසයකිනුත් යටි කයට නිල්  පාට ජොකෙකුගෙනුත් සැරසී සෙනග දෙබෑ කරමින් දිවූ මා මිත්‍රයා කරන්නට ගිය කාර්‍යය පසෙක තබා නැවතත් හෝටලය වෙත දිව එනු දුටු මාගේ ඇඟ සීතල වන්නේ මේ වෙන්නට යන්නේ කුමක්ද කියා අදහන්නට බැරිවය. බරපතල බඩේ අජීරනයකින් කක්කුස්සිය වෙත දිව ගිය එකා නැවත ඒ සැනින්ම මා වෙත දිව එන්නේ අදාළ කාර්ය සිදුකිරීමට මාගේ පශ්චාත් භාගය ඉල්ලාගෙන යන්නට වාගේය . 

                හෝටලයේ පසුපස දොර වෙත පැමිණි මා මිතුරා මාගේ නම කියමින් කෑ ගැසුවද මම ඒ මට නොවනා ආකාරයට පෝලිමේ ඉන්නවාය. මු හෙලුවල්ලෙන් හෝටලය මැදින් දිවගිය ආකාරයට මු ආවේ මා එක්ක කියා වටේ ඉන්නා සෙනග වෙත දැනුම් දීමට මට ඕනෑකමක් නොවන්නේය. කිහිප වරක් නම කියා කෑ ගැසුවද මාගේ ප්‍රතිචාරයක් නැති තැන ආපසු වැසිකිලිය වෙත දුව යාවියයි මා සිතා සිටි මා මිතුරු තුමා , එයින් පසුභට නොවී නැවතත් ජොකා පිටින්ම හෝටලයේ කැෂියර් ආසන්නයම දුව එන්නට පටන්ගත්තේ එයින්  පසුවය.

                   මිතුරු අංශය මා ළඟටම දුව එනතුරුත් නොදැක්කා සේ සිටි මා වෙත පැමිණි මිතුරු තුමා " යකෝ සිගරට් එකක් අරන් වරෙන් ඉක්මනට කකුස්සියට " කියමින් නැවතත්  කක්කුස්සිය වෙත දුව ගියේ මුට ලැජ්ජාව බෙදන තැනකවත් ඉඳලා නැති වග හෝටලයේ සිටි සියල්ලන් වෙතම ඉස්තිරේටම සහතික කරමින්ය. ටවුමේ රෙදි සාප්පුවක ලස්සනට අන්දා ඉදිරිපස ෂෝ රූම් එකෙහි තබන ලද ඩමියක්  දිහා බලන්නාක් මෙන් මුළු හෝටලයේම සිටි ගැහැණු, පිරිමි, තරුණ. මහලු සියල්ලන්ම දැන් මා දිහා බලන්නේ අමුතු සත්වයකු දුටුවාක් වාගේය . 

මාගේ අපහසුතාවය වටහාගත් කැෂියරයා දුම් වැටි කිහිපයක් හා ගිනි පෙට්ටියක් මා වෙත  දමා ගසා මාගේ අතේ තිබු පන්සියයේ කොලය කැෂියර් කූඩුව වෙත ඇදගත්තේ සෙල්ලකතරගම මැණික් ගඟේ සිටිනා කොරලින් පාන් කැබලි වලට ගසන්නාක් මෙන්ය. ඉතුරු සල්ලිද මා වෙත වීසි කල කැෂියර් උන්දා මා පසුපසින් උන් ගනුදෙනු කරුවා ඇත තිබු මුදල් නෝට්ටුවට ගැසුවේ නැවතත් පරණ ආකාරයටම කොරලි ගසන ආකාරයටමය. ඒ උන්ගේ ගනුදෙනුවේ ස්භාවයය. බස් නවත්වන හෝටල්වල එවුන්ට මුදල් දී උන්ගේ ජරාව වැඩි මිලට මිලදී ගන්නවානම් ගනුදෙනු කරු ඇඳුම් නැතුව ආවත් උන්ට කමක් නැති වග ඉස්තිරෙටම සහතික කරමින් උන්ගේ හෝටලය නමැති අපාය  මැදින් ජොකා පිටින් දෙවරක් දිවගිය මා මිතුරාටවත් ඔහු සමග ආ මටවත් ඔවුන් කිසිවක් කීවේද නැතිය. 

                    කලිසම සහ කමීසය මනාව ඇඳ සපත්තු දමා වැදගත් එකෙකු සේ සිටිනා මටත් දැන් දැනෙන්නේ කලිසම නැතිව සිටිනා සෙයක් බැවින් දුම්වැටි දෙකක් සහ ගිනිපෙට්ටියක් කක්කුස්සියේ දොර යටින් මිතුරාට දුන් මම ද ඒ අසලින් රැඳුනේ දැන් හෝටලයේ සිටිනා මිනිසුන්ට මෙන්වන්නට තිබු මාගේ අගනා මුහුණේ මා මිතුරු සමාගම දැලි ඉලූ බැවින් වන්නට ඇත.

                  බසයේ සියලු දෙනා අසුන් ගන්වා රිය පනගන්වා විනාඩි දහයක් පමණ ගතවන තුරුත් කක්කුස්සියේම ගතකල මා මිතුරු තුමාණෝ බසය වෙත වාර්තා කරන තුරු කොන්දොස්තර තැන ශේප් කර ගැනීමට ඔහුටත් දුම්වැටි පහක් පුදදීමට මට සිදු උනාය. අවසානයේ මිතුරු සමාගම බසය වෙත වාර්තා කලද බසයේ සිටි කිසිවෙකුගේ මුහුණ කෙලින් බලන්නට නොහැකි සේයාවක් මා වෙත ඇත්තේ අපේ එකා උන් මැද්දෙන් හෙළුවෙන් දිවූ නිසාය. අකුරල සිට  දික්වැල්ලටම කාටවත් ඇලර්ට් නොවී රැගෙන ආ බඩේ අජීරණය කලිසමේ නොයවා බේරා ගැනීමට තරම් ඉවසීමක් තිබු මා මිත්‍රසමාගමට කක්කුස්සිය ඇතුලට ගොස් කලිසම ගලවාගැනීමට තරම් ඉවසිල්ලක් නැති උනේය. කිසිවක් නොවූ ආකාරයෙන් දැන් ආසනයේ සැපෙන් සුවෙන් පසුවනා මා මිතුරු තැන දැන් ඉන්නේ මුකුත්ම උනේ නැති ගානටය. එදත් අදත් ඌ  ලැජාවක්නම් නැති එකෙක්ය.

                   අවසානයේ අම්බලන්තොට රෝහල වෙත සැපත් වූ අපි දෙදෙනා අදාළ රාජකාරිය කිරීමට පටන් ගත්තද මා ශල්‍යාගාරය තුල යන්ත්‍රය සවිකරන කාලය තුල වැඩි කාලයක් මා මිතුරා ගතකලේ ශල්‍යාගාරයට යාබද වසිකිලියේය. අම්බලන්තොට රෝහලේ සිටි පැය පහක හයක කාලය තුල විසි තිස් වතාවක් වැසිකිලි ගියා වූ මා මිතුරා නැවත ගම රට බලා ඒමට බසයේ නංවා ගැනීමට කලින් සියලු වෛද්‍ය පරීක්ෂණ මා දන්නා ආකාරයෙන් පවත්වා බඩ යන්නට තරම් දෙයක් බඩේ නැති වග තහවුරු කරගෙන බසයට ගොඩ වුවද වැඩි පරෙස්සමට කියා මාතරින් බැස දුම්රියේ ගමට ඒමට මා තීරණය කලේ දෙවියන් වුවද දෙවරක් මා මිත්‍රයාගේ කලිසම බේරාගන්නේ නැති වග සහසුද්දයෙන්ම දන්නා නිසාය. 

                       සිද්දිය සිද්දවී වසර 16 ක් ගතවී ඇතත් අදටත් මා මිතුරු තැන චිකන් වළඳා බස්රථ වලින් ගමන් යන්නේ නැති වගනම් මම සහසුද්දයෙන්ම දන්නවාය .. අවුරුදු කිහිපයකට කලින් බතලයා සමග සිද්දීයෙදී  මාගේද වස්තරය  බේරාගන්නට තිස්තුන් කෝටියක් දෙවි දේවතාවුන් වහන්සේලා පිහිට වුවද අවුරුදු තිහකට පමණ කලින් මා පාසලේ එක වසරේ අකුරු කරන සන්දියේ මෙවන්ම අවස්තාවකදී අහිංසක වස්තරය බේරාදීමට දෙවියන් ඉදිරිපත් නොවූ බව මතකයේ කොනක තිබෙන බැවින් මෙවන් අවස්ථා වලදී මිතුරන්ට වුවද සමච්චල් කිරීම  නොහොබිනාය ..පළමු වසර  කුඩා සන්දියේ උවද මාගේ ඉවසීම දෙගොඩතලා ගිය හැටි අද වාගේම මතකය.. එකම බංකුවේ  අකුරු කල ප්‍රාණ සමාන මිතුරා මාගේ නම කියා ...... ට ගූ ගිහිල්ලා කියමින් මුළු පන්තියටම හඬ තැලූ අල්ලපනල්ලේ දැන් ඉතින් කාගේ පිහිටක්දෝයි හිතමින් වටපිට බැලූ අයුරු ජීවිතයටම අමතක වන්නේනම්  නැතිය ...